Οι πρώτοι κάτοικοι των Αλιέων ήταν γηγενείς Δρύοπες. Το 468 π.Χ. μετά την καταστροφή των Μυκηνών και της Τίρυνθας από τους Αργείους, εγκαθίστανται στην πόλη Δωριείς Τυρίνθιοι οι οποίοι κατέφυγαν στην Ερμιονίδα στους συγγενείς φυλετικά Δρύοπες, μετά από χρησμό του ιερού του Απόλλωνα. Οι δύο πληθυσμοί έμελλαν να συμβιώσουν για ενάμισι περίπου αιώνα.
Το όνομα της πόλης οφειλόταν στην κύρια δραστηριότητα των κατοίκων, που ήταν η αλιεία και η συλλογή κοχυλιών πορφύρας, η οποία ήταν περιζήτητη την εποχή εκείνη, καθώς ήταν η ωραιότερη και ακριβότερη βαφή της αρχαιότητας, γνωστή και σαν βασιλική βαφής. Η πόλη παρήγαγε επίσης λάδι και κρασί, ενώ το φυσικό της λιμάνι ήταν ένα από τα τρία λιμάνια της Ερμιονίδας (μαζί με αυτά της Ερμιόνης και του Μάσητα).
Το 303 π.Χ. ο Δημήτριος ο Πολιορκητής την καταστρέφει ολοσχερώς, βοηθούμενος από τους παλαιούς κατοίκους Δρύοπες. Τώρα, η ένδοξη πόλη «ξαναζωντανεύει» μπροστά μας…
politisonline