Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2012

Ένας ήρωας του καιρού μας

Ένας ήρωας του καιρού μας

"Δεν μπορεί να είμαστε αδιάφοροι, διότι η αδιαφορία των μέσων Γερμανών έβγαλε τον Χίτλερ στην εξουσία. Από την άλλη πλευρά, θα πρέπει να τονιστεί ότι είναι ασυμβίβαστη η χριστιανική πίστη με ανθρώπους οι οποίοι την προσβάλλουν καθημερινά"

Η καρδιά μας, το μυαλό μας έχει ανάγκη τους ήρωες. Ο λαός μας, η πατρίδα μας έχει ανάγκη τους ηγέτες. Πραγματικούς ηγέτες, όχι περιστασιακούς, όχι γιους ή ανηψιές κάποιων, αλλά ανθρώπους που έφθασαν όπου έφθασαν με την προσπαθειά τους και που έχουν συναίσθηση του ρόλου τους.
Ναι, ομολογώ, δεν είμαι συμπλεγματικός να απορρίπτω συνολικά την έννοια του ηγέτη. Δεν είμαστε όλοι οι άνθρωποι ικανοί για όλες τις υποθέσεις. Όπως το έργο του καλλιτέχνη είναι, για παράδειγμα, να εξερευνά τις σκιερές πτυχές της ψυχής και της ζωής του για να δημιουργεί απεικονίσεις της πραγματικότητας, και αυτό εκείνος μόνος μπορεί να το κάνει με τον αυθεντικό του τρόπο, έτσι και ο ηγέτης... Εκείνος μόνο, ένας ανάμεσα στους πολλούς, είναι η προσωπικότητα που κατορθώνει να απομονώσει τις κραυγές και τις απ΄εντός αλλά και έξωθεν παρεμβάσεις και να υλοποιήσει. Τι; Τα βήματα, προς τα καλά και συμφέροντα, μιάς κοινωνικής ομάδας, ενός έθνους. Να εμπνεύσει, ακόμα, πρέπει. Να δει την καταστροφή και να μιλήσει για να την προλάβει.

Όλα αυτά βέβαια και πολλά ακόμα που συνιστούν αυτό που λέμε

"ηγετικό χάρισμα" δεν τα κάμουν οι σκιές που έχουμε και μας "κυβερνούν". Αντίθετα. Πρόκειται για γιατρούς που κάνουν στον ασθενή μεγαλύτερη ζημιά από την αρρώστια του. Είναι φαιδροί τεμπέληδες, με παντελή έλλειψη συναίσθησης της ευθύνης τους και της τραγικότητας των περιστάσεων. Αναποφάσιστοι, επικίνδυνοι τομαριστές, που για να προστατεύσουν τα προνόμιά τους θα μας σκοτώσουν όλους.
...αλλά ξαφνικά μία φωνή που δίνει ελπίδα. Ο Μητροπολίτης
Σιατίστης σεβασμιότατος (που αξίζει όσο ελάχιστοι την προσφώνησή του) Παύλος. Ο οποίος δηλώνει μεταξύ άλλων:
"δεν μπορεί να είσαι ταυτόχρονα και χριστιανός. Μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις, αλλά δεν έχεις το δικαίωμα να πιστεύεις. Aν πιστεύεις στον Χριστό, πιστεύεις πως αυτός ο έγχρωμος  είναι ελάχιστος αδελφός του Κυρίου. Εσύ τι θα κάνεις; Θα πας να τον χτυπήσεις με αλυσίδες; Και θα είσαι χριστιανός;"

ή ακόμα

"Δεν μπορεί να είμαστε αδιάφοροι, διότι η αδιαφορία των μέσων Γερμανών έβγαλε τον Χίτλερ στην εξουσία. Από την άλλη πλευρά, θα πρέπει να τονιστεί ότι είναι ασυμβίβαστη η χριστιανική πίστη με ανθρώπους οι οποίοι την προσβάλλουν καθημερινά"


Διάβασε όλη την
συνέντευξη εδώ. Τα λόγια του ιεράρχη είναι βάλσαμο στην ψυχή μου. Μεγάλωσα με μία εικόνα, όχι, όχι εικόνα, μία βίωση για την ορθοδοξία γεμάτη τρυφερότητα και αγάπη προς τον συνάνθρωπο, ακόμα και εκείνον που με βλάπτει (όχι τον χρυσαυγουλιώτη, εννοείται... γιατί αυτή την αγάπη θα την καταχραστεί...). Η πίστη είναι για μένα μία ζεστή αγκαλιά προς κάθε τι που είναι κάτω από τον ουρανό, μία κοινότητα χαράς και ζωής. Και οι κουβέντες του Μητροπολίτη Παύλου, ακόμα και οι πιο αυστηρές του, όπως αυτές που στηλιτεύουν την παράσταση Corpus Christi, ξεχειλίζουν αγάπη. 

Ο Θεός να τον έχει καλά. Και εύχομαι να μιλά συχνά. Είναι ένας ήρωας των βουνών μας. Που λάμπει ακόμα περισσότερο μέσα στην σκοτεινιά της αμήχανης σιωπής με την οποία η υπόλοιπη εκκλησία αντιμετωπίζει το φαινόμενο της Χρυσής Αυγής.


Ο λόγος του Παύλου με γεμίζει χαρά, υπερηφάνια που πιστεύω, εμπιστοσύνη ότι ο Θεός θα προστατεύσει αυτήν την χώρα και με συγκινεί και με εμπνέει. Έμαθα πως δέχεται απειλές για τις απόψεις του και το γεγονός πως τόλμησε να τις εκδηλώσει... Και γι αυτό και εγώ βρήκα το e mail του (το έχει στην σελίδα του, μην σκεφθείς ραδιουργίες...) και του έστειλα τρεις γραμμές όπου του εξέφρασα τον απεριόριστο θαυμασμό και την εκτίμησή μου. Εύχομαι να πάρει χιλιάδες τέτοια mail, 100 mail αγάπης για κάθε ένα απειλητικό.


Και κυρίως εύχομαι να μιλήσουν και άλλοι με τον τσαμπουκά και την αγάπη που τον διακρίνει.  Είναι η πρώτη βαθιά, γεμάτι ελπίδα αναπνοή μου εδώ και πολύ καιρό. 

provatos