Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2012

Το Μουσείο της Κοιλάδας

Και το σπήλαιο Φράχθι.
 Του Βασίλη Γκάτσου
Από την ανακοίνωση του Δήμου προκύπτουν δύο πράγματα:

1.    Στο σπήλαιο Φράχθι θα κατασκευαστεί μία ασφαλής πορεία για τους επισκέπτες μέσα στο σπήλαιο. Από τις τάφρους ανασκαφής θα μείνουν δύο και οι άλλες θα καλυφθούν. Οι δύο δεν διευκρινίζεται αν θα συντηρηθούν και έρθουν σε μια μορφή όπου να φαίνονται τα στρώματα ανασκαφής, π.χ. μέσα από γυάλινα τοιχώματα και γυάλινο δάπεδο. Αν απλά καθαριστούν θα καταπέσουν και πάλι. Πρώτη μέριμνα, να διαφυλαχθεί απείρακτο το έδαφος για μελλοντικές ανασκαφές, αλλά και να προστατευθεί η φυσική κατάσταση του σπηλαίου. Όλα στη σωστή κατεύθυνση.
2.    Το Μουσείο στην Κοιλάδα δεν θα φιλοξενήσει τα ευρήματα των ανασκαφών, αλλά με σύγχρονα ηλεκτρονικά μέσα θα αναπαριστά και θα ιστορεί τη ζωή στο σπήλαιο και τη γύρω περιοχή. Προφανώς σε μερικές γωνιές του θα υπάρξουν και ομοιώματα, αντίγραφα, κ.λ.π. Πιθανόν και λίγα
αυθεντικά ευρήματα, αντιπροσωπευτικά των εποχών και των δραστηριοτήτων των κατοίκων του σπηλαίου. Είναι γεγονός ότι τα ευρήματα είναι μικροαντικείμενα και όχι εντυπωσιακά. Έτσι σε αυτές τις περιπτώσεις προτιμότερο είναι ένα μουσείο αναπαράστασης. Και αυτό προς την σωστή κατεύθυνση. Ο πιο απαιτητικός επισκέπτης μπορεί να πάει και στο Μουσείο του Ναυπλίου, όπου όμως δεν θα δει και κάτι διαφορετικό.
3.    Θα διαμορφωθεί καλύτερα τόσο το μονοπάτι που οδηγεί στο σπήλαιο, όσο και το μονοπάτι και η αποβάθρα για να προσεγγίζουν πλοιάρια από την Κοιλάδα. Ο καιρός είναι πάντα καλός και μια μικρή διαδρομή με μπεζίνα μέχρι το σπήλαιο, θα είναι πολύ ευχάριστη και επιθυμητή από τους επισκέπτες, σαν το πέρασμα από τον Γαλάτα στον Πόρο.

Επαναλαμβάνω ότι το σπήλαιο είναι αρχαιολογικά διάσιμο, αλλά και ως μνημείο της φύσης πάρα πολύ ωραίο. Συνδυασμός επίσκεψης στο Μουσείο και στο σπήλαιο και μάλιστα με μπεζίνα είναι μια πολύ ωραία εκδρομή και καθόλου κουραστική για οποιαδήποτε ηλικία. Φυσικά πρέπει να τύχει πλήρους τουριστικής και οικονομικής εκμεταλλεύσεως σε σημείο, ώστε κάθε επισκέπτης της Ερμιονίδας να περνά από κει, κάθε τουρίστας ξενοδοχείου μας ομοίως με τη φροντίδα του ξενοδόχου του, και να τραβήξουμε και τη μαθητική εκδρομή, τον αρχαιολογικό περίπατο, και ό,τι άλλο.
Ο οποιοσδήποτε επισκέπτης και ο πλέον αδιάφορος ή ανίδεος, κέρδος θα τόχει. Δηλαδή ο άθεος ή άπιστος, ή μαρξιστής, ο πλούσιος, ο φτωχός, δεν έχει κέρδος από την επίσκεψη σε ένα μοναστήρι ή ένα ανάκτορο;
Εύχομαι να πετύχει όλος ο σχεδιασμός και να έχουμε συνέχεια με την αναστήλωση του κάστρου της Θερμησίας. Μακάρι να γίνει η αναστήλωσή του έμμονη ιδέα των Θερμησιωτών και των νέων ιδιοκτητών του εκεί μεγάλου ξενοδοχείου.
Θέλουμε δουλειές στον τόπο μας. Και ο επισκέπτης και τη σκόνη του να αφήσει, κέρδος τόχουμε.
Αυτό που δεν θέλουμε με τίποτα, αυτό που μας πονάει, είναι να διαβάζουμε ότι μάγειρας αναγκάζεται τα καλοκαίρια να ξενιτευτεί στην Κάρπαθο και στην Κεφαλονιά για να βρει μεροκάματο, όντας κάτοικος σε ένα τουριστικότατο τόπο. Όχι. Και το σπήλαιο, και τα κάστρα μας, και το τοπίο μας, και η γη μας μπορούν να δώσουν το μεροκάματο και οφείλουμε να κάνουμε το παν, ώστε να μπορούν να μας το δίνουν όλο το χρόνο.

Έρρωσθε,

Βασίλης Γκάτσος