Τρίτη 12 Απριλίου 2011

Χωρίς σχόλεια

Του Βασίλη Γκάτσου
Αλλάζουνε τα χρόνια, αλλάζουν οι καιροί.
Από φίλο στο Παρίσι (στις λαϊκές συνοικίες):
Η ανεργία πολύ υψηλή, αλλά το μεγάλο πρόβλημα η κατοικία. Το 43% μένουν σε νοίκι και αν δεν έχεις να πληρώσεις έχει πέταγμα στο πεζοδρόμιο. Οικογένειες αναγκάζονται να κοιμούνται στα αυτοκίνητά τους. Εκεί άμα φας κλήση δεν περιμένουν να πας να πληρώσεις. Στα παίρνουν κατ’ ευθείαν από τον τραπεζικό σου λογαριασμό. Και τώρα με τον νέο νόμο όποιος έχει αμάξι πριν του 1997 στην κατοχή του, δηλαδή δεν το έχει αποσύρει, πληρώνει πρόστιμο. Δηλαδή όχι όταν του κάνουν έλεγχο, αλλά μέσω των ηλεκτρονικών αρχείων και τα παίρνουν από τον λογαριασμό σου. Και έχει πολύ κρύο το χειμώνα και δεν έχεις το κτήμα και τη θάλασσα κάτι να κάνεις να φας. Μεγάλη υπόθεση το 80% των Ελλήνων να έχει δικό του σπίτι και το 30% και δικό του εξοχικό.
Από σκηνές του Πειραιά και όχι μόνο:
Το 25% των καταστημάτων ήδη κλειστά χωρίς προοπτική να νοικιαστούν. Στο τέλος του 2011 θα είναι πολύ περισσότερα. Πάνε και τα μποτιλιαρίσματα. Περνάς από Σχιστό όποια ώρα θέλεις σαν πύραυλος. Και οι πιάτσες για την νεολαία δουλεύουν πια με ένα φραπέ .... με δύο καλαμάκια.
Στο πάρκο μπροστά από το στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, στο μεγάλο πάρκο κοιμούνται τα βράδια μέσα σε κλαριά και νάιλον λίγοι μεν αλλά Έλληνες. Στα παλιά εκδοτήρια εισιτηρίων που χρόνια μένουν κλειστά και αχρησιμοποίητα, μένουν έλληνες και αλλοδαποί. Ούτε που το παίρνεις χαμπάρι. Κύριος μεγάλης ηλικίας και ευγενέστατος με μία τσάντα στο χέρι με τα υπάρχοντά του ρωτούσε αν κάποιος ξέρει κανένα αρμόδιο να του ανοίξει ένα εκδοτήριο που βρήκε σε μια άκρη για να μένει μέσα.
Από την άλλη το σχεδόν πάντα έρημο πάρκο έχει πλέον ζωή. Νέοι κάνουν βόλτες, παιδιά γεμίζουν όλα, και τα 16, γηπεδάκια που έχει, νέοι αλλά και μεγαλύτεροι κάνουν ποδήλατο.

Έρρωσθε,

Βασίλης Γκάτσος