Η Βυτίνα, είναι ένα πανέμορφο χωριό της ορεινής Αρκαδίας και αναμφισβήτητα ένας από τους γραφικότερους οικισμούς της Πελοποννήσου και ολόκληρης της Ελλάδας. Προσελκύει επισκέπτες όλο το χρόνο καθώς η προνομιακή γεωγραφική θέση που βρίσκεται, καθιστά το χωριό ιδανικό τόσο για χειμερινό όσο και για θερινό προορισμό. Βρίσκεται σε μια κατάφυτη περιοχή, στους πρόποδες του ελατοσκέπαστου όρους Μαίναλου και είναι χτισμένο σε υψόμετρο 1000 μ. Χαρακτηρίζεται από την πυκνή βλάστηση, τα μαγευτικά ορεινά τοπία της, τα άφθονα τρεχούμενα νερά και το ιδιαίτερα υγιεινό κλίμα της. Δεν είναι τυχαίο ότι μέχρι και το 1940, στη Βυτίνα λειτουργούσαν δύο σανατόρια στα οποία κατέφευγαν για θεραπεία άτομα με νοσήματα θώρακος.
Το χωριό απέχει 44 χλμ. από την Τρίπολη και το συναντάμε στο δρόμο Τρίπολης – Ολυμπίας –
Πύργου. Η Βυτίνα που είναι και η έδρα του ομώνυμου δήμου είναι ένας ιστορικός οικισμός με μακραίωνη παράδοση. Σύμφωνα με την επικρατέστερη εκδοχή το χωριό ιδρύθηκε το 350 μ.Χ. μετά τη διάλυση της αρχαίας αρκαδικής κωμόπολης του Μεθυδρίου. Αρχικά ο οικισμός βρίσκονταν στη θέση Δαμασκηνιά. Αλλά το ιδιαίτερα ψυχρό κλίμα ανάγκασε τους κατοίκους να μετακινηθούν προς τον ποταμό Μυλάοντα και να οικοδομήσουν έναν νέο οικισμό κοντά στο γεφύρι Ζαρζί, ενώ χρησιμοποιούσαν σαν τόπο παραθερισμού την πλαγιά της Κάτω Βυτίνας.
Η Βυτίνα με την ιδιαίτερη φυσιογνωμία της κερδίζει τους επισκέπτες της. Η κάρδια της όμορφης κωμόπολης χτυπά στην κεντρική πλατεία, εκεί όπου δεσπόζει η αξιόλογη εκκλησία του Αγίου Τρύφωνα, η οποία αποτελεί ένα σπουδαίο δημιούργημα της τοπικής αρχιτεκτονικής. Έχει κατασκευαστεί από το περίφημο μαύρο μάρμαρο της περιοχής. Δίπλα στην εκκλησία βρίσκεται και το δημαρχείο, ενώ γύρω από την πλατεία λειτουργούν ταβέρνες, καφετέριες και καταστήματα με τοπικά προϊόντα (γαλακτοκομικά, ζυμαρικά, μέλι, βότανα, καρύδια και όσπρια. Επίσης, αξίζει να αγοράσετε χειροποίητα ξυλόγλυπτα είδη οικιακής χρήσης και διακοσμητικά, καθώς η ξυλογλυπτική τέχνη έχει παράδοση στη Βυτίνα.
Κατά την παραμονή σας στη Βυτίνα αξίζει να επισκεφθείτε και τη Δημοτική Βιβλιοθήκη που φιλοξενείται σ’ ένα ιστορικό κτίριο, το πετρόκτιστο «Ελληνικό Σχολείο» και διαθέτει μια πλούσια συλλογή από παλιές και νεότερες εκδόσεις. Εξίσου εντυπωσιακή είναι και η συλλογή του Λαογραφικού μουσείου της πόλης, που στεγάζεται σ’ ένα νεόδμητο κτίριο.
Οι ιστορικές εκκλησιές της περιοχής προσελκύουν πλήθος πιστών. Ξεχωρίζουν ο ναός των Αγίων Αποστόλων που χρονολογείται από τον 16ο αιώνα, η εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου, κοντά στο Βαλτεσινίκο, που ιδρύθηκε τον 17ο αιώνα κι έχει διαθέτει επιχρυσωμένες εικόνες μοναδικής τεχνοτροπίας και αισθητικής. Σε απόσταση λίγων χιλιομέτρων από τη Βυτίνα βρίσκεται το μοναστήρι της Παναγίας της Σφυρίδας, το οποίο είναι χτισμένο σε μια βραχώδη τοποθεσία και διαθέτει φανταστική θέα. Το μοναστήρι αυτό την περίοδο της Τουρκοκρατίας λειτούργησε ως κρυφό σχολείο
Πιο κάτω θα συναντήσουμε μια ιστορική κωμόπολη την Δημητσάνα.
H ΔΗΜΗΤΣΑΝΑ
Η Δημητσάνα είναι μια γραφική κωμόπολη της Αρκαδίας, η οποία είναι συνδεδεμένη με την Επανάσταση του 1821, αφού εδώ βρισκόταν η κύρια και μεγαλύτερη μπαρουταποθήκη της χώρας. Βρίσκεται σε απόσταση 59 χλμ. βορειοδυτικά της Τρίπολης και είναι κτισμένη σε υψόμετρο 1000μ. Είναι ο παλαιότερος οικισμός της Αρκαδίας και απλώνεται σε δυο αντικριστούς λόφους. Η Δημητσάνα έχει κηρυχθεί διατηρητέος παραδοσιακός οικισμός και αποτελεί ένα από τα ωραιότερα μέρη της Πελοποννήσου, με θέα από τον ανοικτό κάμπο της Μεγαλόπολης, και το εκπληκτικό φαράγγι και την κοιλάδα του Λούσιου έως τις χιονισμένες κορφές του Ταϋγέτου. Εντυπωσιακό στοιχείο της πόλης είναι τα πέτρινα σπίτια παραδοσιακής αρχιτεκτονικής, με τις κεραμιδένιες στέγες και τα ξύλινα μπαλκόνια που συνθέτουν την εικόνα του παραδοσιακού χωριού.
Και συνεχίζοντας θα συναντήσουμε την πανέμορφη Στεμνίτσα!!!!
Η Στεμνίτσα είναι ένα από τα ομορφότερα και δημοφιλέστερα χωριά της Αρκαδίας. Μαζί με τη Δημητσάνα και τη Βυτίνα αποτελεί κεντρικό πόλο έλξης σε ολόκληρη την περιοχή του Μαινάλου. Είναι κτισμένη αμφιθεατρικά ανάμεσα σε δυο δυτικές πλαγιές του Μαινάλου σε υψόμετρο 1100 μ., στο κέντρο της Γορτυνίας πλαισιωμένη από την καταπράσινη φύση. Βρίσκεται σε απόσταση 45 χλμ. από την Τρίπολη και 8 χλμ. από τη Δημητσάνα. Είναι η έδρα του Δήμου Τρικολώνων.
Η περιοχή έχει μακραίωνη ιστορία καθώς σύμφωνα με τα αρχαιολογικά ευρήματα κατοικείται από τα αρχαία χρόνια. Μάλιστα πιστεύεται ότι η σημερινή Στεμνίτσα είναι κτισμένη στη θέση της αρχαίας πόλης Υψούς. Το όνομα αυτό το διατήρησε ως τα μέσα του 7ου μ.Χ. αιώνα.
Η λέξη Στεμνίτσα έχει σλαβική ρίζα και σημαίνει δασώδης περιοχή.
Από την περιοχή περνούν διαδοχικά οι Σλάβοι, οι Φράγκοι και οι Τούρκοι.
Το χωριό βρισκόταν σε ακμή τη βυζαντινή περίοδο και στη συνέχεια έγινε φημισμένο κέντρο χρυσοχοΐας και αργυροτεχνίας.
Την περίοδο της Τουρκοκρατίας κατέφυγαν στη Στεμνίτσα πολλές σημαντικές οικογένειες από άλλα μέρη για να αποφύγουν τον κατακτητή, μιας και το ορεινό και απόκρημνο έδαφός της δυσκόλευε την πρόσβαση.
Η Στεμνίτσα γοητεύει με την παραδοσιακή αρχιτεκτονική της. Χαρακτηριστικό του οικισμού της είναι τα παλιά πέτρινα σπίτια και τα αρχοντικά που σε συνδυασμό με τα γραφικά καλντερίμια που χάνονται μέσα στις καρυδιές και τις κερασιές και τα παραδοσιακά πέτρινα κεφαλόβρυσα δημιουργούν την ξεχωριστή εικόνα της περιοχής.
Η φυσική θέση του χωριού ανάμεσα στο ελατόδασος του Μαινάλου και του φαραγγιού του Λούσιου, η γραφικότητά του και η γειτνίασή του με τα αξιοθέατα της ευρύτερης περιοχής, το καθιστούν ιδεώδη τόπο για χειμερινές διακοπές και παραθεριστικό.
