Η Κοινότητα Ερμιόνης, όπως όλοι οι Δήμοι και οι Κοινότητες της Πατρίδας μας, με εθνική και πατριωτική συνείδηση, υπερηφάνεια για την ιστορία του τόπου μας, σεβασμό στους προγόνους μας και στους πεσόντες ήρωες μας σε θριάμβους και οδυνηρές καταστροφές του έθνους μας, τέλεσε την ιστορική εθνική μας επέτειο της 25ης Μαρτίου.
Μέσα στο πλαίσιο των δυνατοτήτων μας με υπευθυνότητα και κύρος ως θεσμός της μικρής μας κοινωνίας, ανταποκριθήκαμε στα εθνικά και παραδοσιακά μας καθήκοντα , όπως μας το μεταλαμπάδευσαν οι δάσκαλοι, οι γονείς και επιφανείς συμπολίτες μας του παρελθόντος.
Ευχαριστούμε και συγχαίρουμε τον συμπολίτη μας καθηγητή Μαθηματικών κύριο Ανδρέα Λαζάρου Κρητικό για τον υπέροχο πανηγυρικό της ημέρας και για τα τόσα επίκαιρα μηνύματα της ομιλίας του.
Τον ευχαριστούμε επίσης για την συνεργασία του σε όλη την διοργάνωση της εορτής.
Συγχαίρουμε τους δασκάλους και τους καθηγητές των σχολείων μας, που με αγάπη και ευσυνειδησία προετοίμασαν τα παιδιά μας, ώστε να παρουσιάσουν την ωραία παρέλαση και τους παραδοσιακούς χορούς μας.
Είμαστε υπερήφανοι για τους συμπολίτες και τους επισκέπτες μας που με την παρουσία τους κοσμοστόλισαν την εκδήλωση και χειροκρότησαν τους μικρούς και μεγάλους μαθητές μας.
Επιβραβεύουμε εκείνους τους φορείς και συλλόγους του τόπου μας, που με τους εκπροσώπους τους τιμούν πάντα τις επετειακές εκδηλώσεις των δύο εθνικών εορτών και ακολούθησαν το πρόγραμμα, σύμφωνα με το πρωτόκολλο, στην τέλεση της Θείας Δοξολογίας στον Μητροπολιτικό Ναό των Ταξιαρχών και κατόπιν έγκαιρης ενημέρωσης τους στην Κοινότητα μας κατάθεσαν το δάφνινο στεφάνι στο Μνημείο των Ηρώων μας σε ένδειξη τιμής και ευγνωμοσύνης.
Ευχαριστούμε για τις φωτογραφίες τον κ.Πέτρο Καραπάνο ”Peter Karapanos | VideoART”
Υ.Γ.
Η σημερινή Κοινότητα, από την αρχή της θητείας της, χωρίς οικονομικούς πόρους, προσπαθεί πάντα να ανταποκρίνεται και να αναβαθμίζει τις εθνικές μας επετείους και να φροντίζει τον περιβάλλοντα χώρο της κεντρικής πλατείας Ηρώων.
Με γνώμονα πάντα την παράδοση και την ιστορία της πόλης μας, που από την αρχαία εποχή των Περσικών πολέμων ήταν παρούσα στα μεγάλα εθνικά μας γεγονότα, η φτωχική πατρίδα μας πριν από εκατό περίπου χρόνια τοποθέτησε στο κεντρικό σημείο της πόλης ένα αξιόλογο και επιβλητικό μνημείο, όπου ο περιβάλλοντας χώρος έγινε η κεντρική πλατεία και σημείο συνάντησης, συνάθροισης, επικοινωνίας και διαλόγου των πολιτών μας.
Επειδή κατά καιρούς έγιναν διάφορες άστοχες αναπλάσεις, προτείνουμε στους Δημοτικούς Συμβούλους και την Δημοτική Αρχή του τόπου μας να αναλάβουν την πρωτοβουλία, ώστε το σημερινό Μνημείο των Ηρώων με την κεντρική πλατεία της πόλης να χωροθετηθεί εκ νέου και να αναπλαστεί ώστε να γίνει ανάλογο της αρχιτεκτονικής φυσιογνωμίας και της ποιότητας ζωής της Ερμιόνης.
Πρέπει όλοι να γνωρίζουμε ότι οι παρελάσεις, οι πανηγυρικοί, οι καταθέσεις στεφάνων και οι διάφορες μακρόσυρτες αναφορές πρέπει να επισφραγίζονται από πράξεις και έργα.
Ακολουθεί ο πανηγυρικός του κ.Κρητικού
ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ – ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ – ΗΡΩΕΣ – ΘΡΙΑΜΒΟΙ – ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ
Μεγάλες επέτειοι, πολλά τα μηνύματα, όγκος βιβλίων.
Ακροθιγώς θα πορευτούμε.
«Σήμερον της Σωτηρίας ημών το Κεφάλαιον και του απ’ αιώνος μυστηρίου η φανέρωσις ……» [απολυτίκιον].
«Σήμερον άπασα κτίσις αγάλλεται ότι το «χαίρε» Σοι φωνεί Αρχάγγελος……» [κάθισμα]
Βροντοφωνάζει ο ψαλμωδός ΤΩΡΑ, ΣΗΜΕΡΑ, ΑΥΤΗ τη στιγμή η κτίσις αγάλλεται, η Σωτηρία φανερώνεται.
Το ζούμε ; Το νοιώθουμε ; Το πιστεύουμε ;
1,5 εκατ. προσφυγόπουλα, 1,5 εκατ. μέχρι τώρα ……… (τον τελευταίο μόλις μήνα), παιδιά σαν εσάς …
Πού είναι η αγάπη ; Χάθηκε το καλό ; Έχουν πάψει οι αξίες ;
Αλλάζει ο άνθρωπος; Ο κόσμος αλλάζει;
Χάνουν τα νοήματά τους οι φράσεις των στοχαστών, τα αποφθέγματα των φιλοσόφων ;
Τα κηρύγματα της πίστης μας διατηρούν την ισχύ τους ή ξεπεράστηκαν 2000 χρόνια τώρα ;
«Η ελευθερία λοιπόν, ω Έλληνες, εις ημάς είναι ως η όρασις εις τους οφθαλμούς. Αν ο άνθρωπος δεν είναι ελεύθερος, δεν είναι δυνατόν να γνωρίσει την διαφοράν του από τον δούλον, και εξακολούθως είναι αναγκαίο πράγμα εις τον δούλον να γνωρίσει την ελευθερίαν, διά να μισήσει την δουλείαν και να την αποστραφεί» αναφέρει στο έργο του «Ελληνική Νομαρχία» ο ανώνυμος Έλλην προτρέποντας τους συμπατριώτες του να αγωνισθούν για την απελευθέρωσή τους.
Σε προκήρυξή τους οι Έλληνες της Πελοποννήσου έγραφαν : «Ομοφώνως αποφασίσαμεν όλοι ή να ελευθερωθώμεν ή να αποθάνωμεν. Εστερημένοι από όλα τα δίκαιά μας αποφασίσαμεν να λάβωμεν τα άρματα και να ορμήσωμεν κατά του τυράννου». Και ο Στρατηγός Μακρυγιάννης προσθέτει : «Η τύχη μας έχει τους Έλληνες πάντοτε ολίγους. Παλαιόθεν έως τώρα, όλα τα θηρία πολεμούν να μας φάνε και δεν μπορούνε. Τρώνε, τρώνε, μα μένει πάντα η μαγιά. Αυτή η μαγιά είναι η σπίθα που έφερε το θάμα».
Διακόσια χρόνια Επανάσταση – Διακόσια χρόνια ελεύθερη Ελλάδα !!
«Οι Δυνάμεις επέτρεψαν στην Ελλάδα να ξαναγεννηθεί με τον όρο όμως ότι θα ήταν τόσο μικρή και αδύνατη ώστε να μην μπορέσει να μεγαλώσει ούτε σχεδόν να ζήσει» λόγια του Γάλλου ιστορικού και πολιτικού Φρανσουά Γκιζώ [1787 – 1874]. Οι Δυνάμεις …… οι φίλοι …… Αυτοί είναι οι φίλοι ;
Τιμή πρέπει στους πραγματικούς φιλέλληνες. Αυτοί είναι όντως φίλοι. Αυτούς πρέπει να θυμόμαστε και να εξάρουμε το μεγαλείο και την ουσιαστική βοήθειά τους.
Και σε αυτά τα διακόσια χρόνια η Ελλάδα έζησε επτά εξωτερικούς πολέμους, τέσσερις εμφυλίους και επτά πτωχεύσεις !! [Γεώργιος Δερτιλής, Ομοτ. Καθ. Ιστορίας Παν. Αθηνών]
Μετρήστε καταστροφές.
Από ποιους περιμένουμε ;
Ο μικρός μας τόπος έδωσε Ερμιονίτες ήρωες, οργάνωσε Εθνοσυνέλευση, φιλοξένησε τα δύο Σώματα της Διοίκησης Βουλευτικό και Εκτελεστικό, περιέθαλψε Μικρασιάτες πρόσφυγες, ανέδειξε προσωπικότητες.
Για τον ήρωα Γιάννη Μήτσα ειπώθηκε : «Όστις δεν εγνώρισεν τον Ιωάννην Μήτσαν δεν εγνώρισεν τι σημαίνει γίγας! Ηρωική ήτο η καρδιά του και το ανάστημά του υπερφυές». Ο επίσης ήρωας αδελφός του Σταμάτης ήταν αυτός που πρώτος ανέβηκε στο Παλαμήδι όταν καταλήφθηκε από τους επαναστατημένους Έλληνες. Ο δε Καραϊσκάκης τόνισε : «Αδέλφια, όλοι είμαστε γενναίοι πατριώτες. Αλλά αν είμαστε σαν κι αυτόν – και έδειξε προς το μέρος του καπετάν Σταμάτη – να ήμουν άτιμος Καραϊσκάκης, αν δεν κάρφωνα το μπαϊράκι μου στην Αγιά Σοφιά, στην Πόλη!». Και ο Κολοκοτρώνης χαρακτήριζε τα δύο αδέλφια «Τα σαϊνια του Μοριά!» [Πρόσωπα και Γεγονότα της Εθνανάστασης του 1821 στον Κάτω Ναχαγιέ – Γ. Σπετσιώτης και Τζ. Ντεστάκου].
Ήρωες, σύμβολα που καθοδηγούν και εμπνέουν, ΑΘΑΝΑΤΟΙ !!
Αγαπητοί, ο τόπος μας ήταν πάντα συμμετοχικός, οργανωτικός, καλοπροαίρετος, καλοδεχτικός, ενωτικός. Ήταν και παραμένει προοδευτικός. Ο τόπος μας είναι οικουμενικός.
Χαιρετίζω την σημερινή παρουσία στις επετειακές και εορταστικές εκδηλώσεις της Κοινότητάς μας των φίλων μας, της κυρίας Νατάσσας από την βομβαρδισμένη Μαριούπολη της Ουκρανίας, των κυρίων Αρμέλ και Γιουνίντερ από την Ινδία και του κυρίου Ματάρ από την Σενεγάλη, με τα γιορτινά και τα παραδοσιακά τους. Δίπλα στις Αμαλίες και τους Τσολιάδες μας. Παρουσία που τονίζει την συναδέλφωση των λαών, την κοινή μας μοίρα, την ισότητα, την αγάπη, το μεγαλείο του τόπου μας.
Δεν υπάρχουν άνθρωποι με λιγότερα δικαιώματα.
Σας ευχαριστούμε αγαπητοί, σας καλοδεχόμαστε, μαζί πορευόμαστε. Να θυμόμαστε ότι η μικρή και μακρινή για εμάς Αϊτή – το Χαΐτιον, σύμφωνα με τα ελληνικά της εποχής, ήταν η πρώτη κρατική οντότητα που αναγνώρισε την Επανάσταση του 1821 και το δικαίωμα των Ελλήνων για αυτοδιάθεση [15 Ιανουαρίου 1822].
Μαζί με αυτά είναι χρέος και ευθύνη να θυμόμαστε τους δικούς μας ξεριζωμένους Έλληνες του Πόντου, της Μικράς Ασίας, της Κύπρου, που με την πνευματικότητά τους, τον πολιτισμό τους, την αγωνιστικότητα, την αξιοπρέπεια, όχι μόνο ξαναδημιούργησαν τις ζωές τους αλλά ώθησαν και ολόκληρη την Ελλάδα.
Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης λέει στον λόγο του στην Πνύκα στις 8 Οκτωβρίου 1838 :
«Όταν αποφασίσαμε να κάμουμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε, ούτε πόσοι είμεθα, ούτε πως δεν έχουμε άρματα, ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις, ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε : «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με τα σιτοκάραβα βατσέλα». Αλλά, ως μια βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της Ελευθερίας μας και όλοι και οι κληρικοί και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμεν εις αυτόν τον σκοπό και εκάμαμε την επανάσταση».
Είναι ο ίδιος που τονίζει ότι «οφείλουμε τη διόρθωση εκ των παρελθόντων, το γενικώς και ουχί το ίδιον συμφέρον, το να αποφύγωμεν τους υφάλους οις ους εναυαγήσαμεν». Και ακόμη «Εάν ημείς εφυτεύσαμεν το δένδρον της ελευθερίας, ως απαίδευτοι, όμως, είμεθα ανάξιοι και να καλλιεργήσομεν αυτό».
Ο Γέρος του Μοριά, αγράμματος μα ευφυής, απευθύνθηκε στους νέους της Αθήνας από το Άγιο Βήμα της Πνύκας. Πίστευε στην γνώση, τη μόρφωση, και στους δασκάλους. Είναι ο ίδιος που πιστεύει στους νέους. Ο Κολοκοτρώνης έστελνε στην Αθήνα που χανόταν τον γιο του Ιωάννη (Γενναίο). Δεν τον οδηγούσε στον θάνατο. Τον πίστευε ικανό.
Χρειάζεται σεβασμός στην ιστορική μνήμη για να μεταλαμπαδευτεί.
Προτρέπω όλους να διαβάσετε την ομιλία του. Βρίσκεται εδώ σε ωραία εκτύπωση. Μετά την παρέλαση και τα χορευτικά πάρτε την ως δώρο, ως ενθύμιο της Επετείου και διαβάστε την. Μικροί και μεγάλοι.
Πατριώτες, τα διακόσια χρόνια είναι κοντά. Πολλοί εδώ είναι ήδη 50 και 60 και 70 χρόνων.
Οι κοντινοί παππούδες μας πολέμησαν για την Λευτεριά !! Το αίμα τους που ράντισε την Πατρίδα μας είναι ακόμη ζεστό. Σηκωθείτε, πετάξτε ελεύθερα !! Δημιουργήστε, παρακινήστε, οργώστε, ξεβαλτώστε την κοινωνία !!
Ευχαριστώ, αγαπητέ Πρόεδρε, εσάς προσωπικά και το Συμβούλιο της πόλης μας για την τιμητική πρόσκληση της σημερινής ομιλίας.
Ας γίνουν τα βραβεία Παπαβασιλείου αφετηρία αναγέννησης.
Ας προτρέψουμε τους νέους μας, με το αίμα των παππούδων τους, με τα ανοιχτά μυαλά, την ορμή, τις διακρίσεις, το ταλέντο, να οργανωθούν όπως αυτοί νομίζουν, να αυτοοργανωθούν, και να πρωτοστατούν σε προτάσεις και δράσεις. Ας τους παραχωρήσουμε βήμα, ας τους δώσουμε χώρο και εμπιστοσύνη.
Ας επαναφέρουμε το καλό στο προσκήνιο.
Ας τονίσουμε ο ένας τα σωστά και τα πλεονεκτήματα του άλλου, ας μείνουμε σε αυτά και θα διορθωθούν ευκολότερα τα λάθη.
Ας ακούσουμε τον Γέρο του Μοριά, ας είμαστε αλληλέγγυοι. Και όποιος νοιώθει δυνατός να μην αδιαφορεί για τους αδύνατους.
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης κκ Βαρθολομαίος την Κυριακή της Ορθοδοξίας δήλωσε : «Η ΕΙΡΗΝΗ είναι σιαμαία αδελφή της ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ». Γιατί, λοιπόν, χάνεται η ΕΙΡΗΝΗ ;
Ας ανασυγκροτηθούμε και ας αναφωνήσουμε : «Τη Υπερμάχω Στρατηγώ τα νικητήρια ως λυτρωθείσα των δεινών ευχαριστήρια …… εκ παντίων με κινδύνων ελευθέρωσον» [κοντάκιον].
Ευχαριστώ
