ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΙ ΧΟΡΟΙ ΣΤΗΝ ΕΡΜΙΟΝΗ ΜΕ ΤΟΝ ΧΟΡΟΔΙΔΑΣΚΑΛΟ ΚΩΣΤΗ ΣΚΟΥΡΤΗ (ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ)

Είναι τρία χρόνια τώρα που στην Ερμιόνη έχει δημιουργηθεί μεγάλο ενδιαφέρον για τους ελληνικούς παραδοσιακούς χορούς. Ομάδες διαφόρων ηλικιών συγκεντρώνονται, χορεύουν,  αναβιώνουν χορευτικές "παρτιτούρες" των προγόνων μας, γελούν, μα κυρίως  περνούν καλά πάντα πιασμένοι χέρι – χέρι με την ελληνική παραδοσιακή μουσική και κουλτούρα. Κύριος εμπνευστής και εμψυχωτής αυτών των δραστηριοτήτων είναι ένας νέος της Ερμιόνης, ο χοροδιδάσκαλος  Κωστής Σκούρτης.  

Με πάθος, υπευθυνότητα, σεβασμό στην παράδοση και ενθουσιασμό έχει βάλει φτερά στα πόδια των χορευτών δημιουργώντας την Χορευτική Ομάδα  Ερμιόνης (Χ.Ο.ΕΡ).

Θελήσαμε σαν Πρωτοβουλία Ενεργών Πολιτών Ερμιόνης, αφού δυο μέλη από εμάς, η Αγγελική Μαντζαβίνου και η Ρίνα Λουμουσιώτη,  συμμετέχουν ενεργά σε ένα από τα χορευτικά τμήματα , να  γνωρίσουμε καλύτερα τον Κωστή  κάνοντας  μια φιλική κουβέντα μαζί του και να σας τον παρουσιάσουμε, παρ’ όλη τη συστολή του .

Κωστή:

Τι σημαίνει για σένα παραδοσιακός χορός;

Νομίζω πως εκτός των άλλων , παραδοσιακός/ελληνικός χορός με μια λέξη για μένα, σημαίνει ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ. Και να εξηγήσω τι εννοώ… Κάθε είδος καλλιτεχνικής ενασχόλησης όπως το τραγούδι, το θέατρο, η ποίηση , ο κινηματογράφος, ο σύγχρονος χορός κ.α. προσφέρουν στο κοινό μια καινούρια δημιουργία, ένα καινούριο ερέθισμα , μια καινοτόμα ίσως ιδέα. Για μένα οι ελληνικοί παραδοσιακοί χοροί και τα τραγούδια μέχρι και σήμερα νομίζω πως είναι ένα μονοπάτι με κρυμμένους θησαυρούς της παράδοσης μας που όσο περπατώ ανάμεσα του και τους ανακαλύπτω, βρίσκω αντικείμενα που με γοητεύουν πολύ περισσότερο συγκριτικά με τα υπόλοιπα είδη καλλιτεχνικής ενασχόλησης. Και το πιο θαυμαστό είναι ότι αυτά τα κρυμμένα αντικείμενα έχουν να κάνουν με μια ζώσα πραγματικότητα μιας τόσο αυθεντικής παρελθοντικής εποχής που δεν μπορεί να σε αφήσει αδιάφορο. Αυτός είναι ο λόγος που στην μέχρι τώρα μικρή μου πορεία προσπαθώ να συνδέσω αυτούς τους κρυμμένους θησαυρούς της παράδοσης με άλλα στοιχεία, όπως το θέατρο. Και λέω το θέατρο γιατί κατ’ εμέ είναι εκείνο που έχει κρατήσει ακόμη και σήμερα αυθεντικά αρχέγονα στοιχεία μέσα του, στοιχείο κοινό με τους ελληνικούς χορούς.  Για αυτό σας λέω , οι παραδοσιακοί χοροί εκτός από κίνητρο, εκτός από μάθηση και νοσταλγία για την ζωή των προγόνων μας , είναι κυρίως για μένα το αγαπημένο μου έναυσμα για δημιουργία.

Πότε πρωτοχόρεψες ελληνικούς παραδοσιακούς χορούς;

Είμαι πεπεισμένος πως από το Νηπιαγωγείο κάτι θα είχα ‘’χαζοχορέψει’’. Η αγαπημένη μου θεία, Βιβή Σκούρτη, που είχα την τύχη να βρεθεί στο πλευρό μου και από την ιδιότητα της δασκάλας, είμαι σίγουρος πως είχε διακρίνει κάτι από το χορευτικό μου ‘’μεράκι’’.


Σίγουρα πάντως ξεκίνησα σε ηλικία 6 ετών, όταν η μητέρα μου ( που της χρωστάω πολλά) αποφάσισε να με γράψει στα μαθήματα παραδοσιακών χορών που γίνονταν τότε στο Δημοτικό Σχολείο Ερμιόνης σε συνεργασία με τον Σύλλογο γονέων και κηδεμόνων του σχολείου . Δάσκαλος μας ήταν ο Θανάσης Μαλτέζος, τον οποίο υπεραγαπώ και τον ευχαριστώ για τα ερεθίσματα που μου έδωσε όντας παιδί. Συγκινούμαι κάθε φορά όταν συλλογιέμαι πως βρίσκομαι στη θέση του εδώ και 2 χρόνια συνεχίζοντας εγώ , ο μαθητής του, την συνεργασία με το Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων του Δημοτικού σχολείου Ερμιόνης μαθαίνοντας στα παιδιά του σχολείου παραδοσιακούς χορούς. Μόνο που τώρα είμαι από την πλευρά του δάσκαλου και όχι του μαθητή.    

Ποιο ήταν το ερέθισμα που σε ώθησε να αφιερωθείς σ αυτό;

Όλα ξεκίνησαν όταν πήγα στα Γιάννενα για σπουδές. Ποτέ δεν φανταζόμουν πως το εισιτήριο μου στην Φιλοσοφική σχολή και πως γενικότερα η ζωή στα Γιάννενα θα μου άνοιγε τόσους ορίζοντες ! Για να μην πολυλογώ , στο δεύτερο έτος αποφάσισα να πάω στην Χορευτική Ομάδα του Πανεπιστημίου και επειδή δεν μου έφτανε αυτό, ταυτόχρονα ξεκίνησα μαθήματα και στον Πολιτιστικό Σύλλογο Λούτσα που εδρεύει στα Γιάννενα. Και στις δύο ομάδες έμαθα πράγματα που δεν πίστευα στα αυτιά μου !!! Η τόσο επιφανειακή σχέση που είχα με τον χορό και την παράδοση μέχρι τότε ,με έκαναν να εντυπωσιάζομαι όλο και περισσότερο καθώς άκουγα και έβλεπα πράγματα που δεν είχα καν φανταστεί . Ιδιαίτερα όταν προσπαθούσα να εναρμονίσω το σώμα μου με το χορευτικό ύφος και τη χορευτική κουλτούρα της Μακεδονίας ή της Θράκης ή του Πόντου ή της Ηπείρου ή του Αιγαίου ή της Κρήτης, ένιωθα ότι μέσα μου κάτι άλλαζε και πως κάθε φορά έφευγα από τα μαθήματα με την πεποίθηση πως αυτήν την προσπάθεια πρέπει να την ολοκληρώσω. Βέβαια αυτό το πράγμα που ονομάζεται χορευτικό ύφος δεν ολοκληρώνεται ποτέ…Πάντα θα μαθαίνω , πάντα θα ακούω , πάντα θα μελετώ, πάντα θα στοχεύω να γίνομαι καλύτερος. Και ίσως και αυτό να είναι η πραγματική γοητεία των ελληνικών παραδοσιακών χορών και ίσως αυτό να είναι το πραγματικό ερέθισμα της ενασχόλησης μου με τους χορούς… Είναι εκείνο το αντικείμενο που δεν μπορείς ποτέ να πεις ότι το κατέχεις 100%. Και αν το πεις, πρώτον μην έρθεις να το πεις σε εμένα ( γελάει..) και δεύτερον κάπου σίγουρα έχεις χάσει το παιγνίδι.

Πού εκπαιδεύτηκες να γίνεις χοροδιδάσκαλος;

Όπως ανέφερα και παραπάνω, μεγάλο χορευτικό σχολείο για μένα ήταν η συναναστροφή  μου με τους χορούς κατά την διάρκεια της τετράχρονης διαμονής μου στα Γιάννενα. Δέχθηκα ερεθίσματα από όλους σχεδόν τους πολιτισμούς της Ελλάδας και κάποια στιγμή αποφάσισα πως θέλω να γνωρίσω και το κάτι παραπάνω . Έτσι και έγινε ! Είχα πλέον αποφασίσει πως θα τελειώσω την Φιλοσοφική Σχολή ( μιας και χρωστούσα ένα μάθημα ακόμα) αλλά πως θα ήταν δώρο Θεού να ασχοληθώ επαγγελματικά με τους ελληνικούς χορούς και την παράδοση. Δεν με ένοιαζε αν θα ήμουν επαγγελματίας χορευτής ή χοροδιδάσκαλος , το μόνο που ήθελα ήταν να βρίσκομαι σε μια αίθουσα χορού και να ‘’ρουφώ’’ χορευτικές και λαογραφικές γνώσεις. Θέτοντας, λοιπόν, τους προβληματισμούς μου και τα ‘’θέλω’’ μου στην καρδιακή μου φίλη και συγχορεύτρια μου τότε, Ειρήνη Κυργιάκη, με παρότρυνε να κατέβω στην Αθήνα και να ανοίξω εκεί τα φτερά μου. Το καλοκαίρι του 2013, προσπαθούσα να βρω εκείνον τον φορέα που θα μου έδινε αυτό που ζητούσα. Μέσα από μια ‘’επώδυνη’’ αλλά ευχάριστη για μένα διαδικασία (οντισιόν, συνεντεύξεις) βρέθηκα αρχές Οκτωβρίου στο σπίτι χορού της Δόρας Στράτου να μαθητεύω σε ένα τότε πρωτοεμφανιζόμενο πρόγραμμα δύο ταχυτήτων (από την μια μεριά χορευτική επάρκεια και από την άλλη λαογραφική επάρκεια) που μέσω του Διεθνούς Συμβουλίου Χορού (CID) , θα μας έδινε πιστοποιήσεις ότι είμαστε χοροδιδάσκαλοι με τα όλα μας (γελάει..) ! Ήταν αλήθεια ! Μέσα από ένα κυκεώνα σεμιναρίων, συνεδρίων, συναντήσεων, διαλόγων, διαφωνιών, γνωριμιών με σπουδαίους ανθρώπους του χώρου ,  έφτασα να πάρω το πτυχίο μου τον Ιούλιο του 2014. Παράλληλα συμμετείχα και σε άλλες χορευτικές ομάδες ως μαθητής μιας και οι χορευτικές εμπειρίες δεν μου φτάνανε και κάθε μέρα ήθελα να βιώνω συναισθήματα που προσπαθώ να σας εκθέσω σ αυτή μας την κουβέντα.
Παρ όλα αυτά κάθε μέρα πιστεύω ότι μαθητεύω και εκπαιδεύομαι και αυτή είναι η μεγαλύτερη υποχρέωση που έχω και προς τον εαυτό μου αλλά κυρίως προς τους μαθητές μου !!!

Πώς έγινε το ξεκίνημά σου στην Ερμιόνη, ήταν κάτι που σχεδίασες, ονειρεύτηκες και ποια ήταν η ανταπόκριση. Είχες ενδοιασμούς για το όλο εγχείρημα; Συνάντησες δυσκολίες;

Το ξεκίνημα μου στην Ερμιόνη έγινε τον Ιούνιο του 2014. Τότε αποφάσισα πως πρέπει κάτι να κάνω , για να δείξω τις γνώσεις μου, τις σκέψεις μου , τις ιδέες μου , τις προθέσεις μου στο ευρύ κοινό ! ήταν κάτι που δεν είχα σχεδιάσει ειλικρινά, ούτε είχα ονειρευτεί .. Το όλο εγχείρημα της καλοκαιρινής παράστασης του 2014 της Χορευτικής Ομάδας ξεκίνησε όταν παρουσίασα τις σκέψεις μου σε 2 φίλες – αποκούμπια μου , την Μιρέλα Ζωγράφου και την Καλομοίρα Κρινή . Δεν θα είχα σίγουρα καταφέρει τίποτα αν και αυτές δεν με είχαν ‘’σπρώξει’’ να δημιουργήσουμε όλο αυτό .Είναι πραγματικά θαυμαστό πως μια μικρή αλλά γνήσια παρέα μπορεί να δημιουργήσει τόσο μεγάλα και αυθεντικά πράγματα. Και δεν σας λέω ψέματα , τώρα συνειδητοποιώ τι κάναμε τότε με άγνοια φόβου αλλά ξεκάθαρα και ολοφάνερα με πάθος, πόθο και ενθουσιασμό. 

Πρώτη εκδήλωση της Χορευτικής Ομάδας Ερμιόνης με τίτλο : '' Ταξίδι στο Αιγαίο , σε ερμιονίτικο σκαρί''  που πραγματοποιήθηκε στις 24 /08 /2014

Πάμε παρακάτω…(γελάει..) Η ανταπόκριση των συνοδοιπόρων χορευτών  στην αρχή ήταν πολύ μικρή. Θυμάμαι πως είχαμε ειδοποιήσει διάφορους νέους της περιοχής μέσω facebook και πως στις 2 συναντήσεις που είχαμε κανονίσει να κάνουμε είχαν έρθει τρία άτομα συνολικά !! Ήμουν πολύ χάλια… Στην συνέχεια αντιλήφθηκα πως ο κόσμος δεν με θυμάται πέραν από τους φίλους και τους συμμαθητές αφού έλειπα 5 χρόνια και πως είναι λίγο δύσκολο να εμπιστευτείς κάποιον που απρόσωπα σου στέλνει μήνυμα και σου παρουσιάζεται ως χοροδιδάσκαλος απ’ το πουθενά. Όμως είχα πεισμώσει .. Έπρεπε αυτό που είχα στο μυαλό μου να υλοποιούταν οπωσδήποτε. Έτσι άρχισα να παρουσιάζω τις σκέψεις μου τετ-α-τετ στον εκάστοτε υποψήφιο χορευτή που είχα στο μυαλό μου και σιγά- σιγά με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο καταφέραμε και συγκεντρώσαμε γύρω στα 20 άτομα, αριθμός εξαιρετικά ικανοποιητικός για εμένα τότε !!! Το να συγκεντρώσω λοιπόν αυτά τα άτομα νομίζω πως ήταν η μεγαλύτερη δυσκολία… Για αυτό τα ευχαριστώ σε τόσο μεγάλο βαθμό σε κάθε ευκαιρία. Οι δυσκολίες και οι ενδοιασμοί εκείνη την περίοδο της ζωής μου ειλικρινά φαντάζουν μηδαμινές μπροστά στις σημερινές, γιατί όπως ανέφερα παραπάνω είχα άγνοια ευθύνης και φόβου !!! Κανείς ποτέ δεν φανταζόταν πως αυτό που παρουσιάσαμε εκείνη την χρονιά θα ήταν τόσο ποιοτικά αναβαθμισμένο για τα πολιτιστικά δεδομένα της περιοχής μας …  

Ποιες είναι οι δραστηριότητές της Χ.Ο.ΕΡ (ομάδες, παρουσιάσεις , συμμετοχές, κλπ);

Είμαι πολύ χαρούμενος και ευτυχής που φέτος το χορευτικό μεγάλωσε τόσο πολύ .
2 τμήματα αρχαρίων, 3 παιδικά τμήματα , 1 εφηβικό και 1 τμήμα παραστάσεων που συγκροτείται από ενήλικες και μη, ήρθαν και αγκάλιασαν τον ελληνικό παραδοσιακό χορό δείχνοντας αμέριστη εμπιστοσύνη στο πρόσωπο μου και τους ευχαριστώ πάρα πολύ για αυτό . Όπως ξέρετε άλλωστε γιατί το ζείτε, δίνοντας στον διπλανό μας το χέρι για χορό, βρίσκουμε τρόπο να περνάμε όμορφα και χαμογελαστά τον χειμώνα μας.
Όσον αφορά τις συμμετοχές μας , φέτος για πρώτη φορά συμμετείχαμε στο πολιτιστικό Φεστιβάλ Μενελαΐδια , το οποίο πραγματοποιήθηκε στην Καρδίτσα τον περασμένο Μάιο. Επίσης ταξιδέψαμε και στα χωριά της Δράμας στις αρχές Ιανουαρίου για να αντικρύσουμε από κοντά τα διονυσιακά και όχι μόνο έθιμα των ντόπιων κατοίκων των χωριών της Δράμας .  
Σχετικά με τις παρουσιάσεις μας , έχουμε στο ενεργητικό μας τρεις θεατρικές-μουσικοχορευτικές παραστάσεις και όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος θα σας παρουσιάσουμε την τέταρτη . Επίσης , κάθε φορά που η Ερμιόνη ή κάποιο άλλο χωριό της Ερμιονίδος, μας ζητάει να χορέψουμε και κρίνουμε πως αυτό είναι εφικτό, με χαρά το πραγματοποιούμε ( π.χ. Γιορτή Ροδιού, Κάψιμο Ιούδα, Γιορτή Τουλίπας κ.α. ) .
Για το τέλος άφησα το Γαϊτανάκι ,το οποίο έχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου γιατί θεωρώ πως είναι η πιο αυθεντική και ποιοτική έκφανση της παλιάς ζωής, εκείνης της τόσο αθώας και γλετζέδικης εποχής που με συναρπάσει κάθε στιγμή που εντρυφώ στα έγκατα της. Το Γαϊτανάκι  έχει πραγματοποιηθεί ήδη δύο χρονιές και θα συνεχίζεται να υλοποιείται κάθε χρόνο εκείνη την Κυριακή της Αποκριάς, πριν το τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας.

Ποια είναι τα μελλοντικά σχέδια σου;

Νομίζω πως δεν έχω σχέδια για το μέλλον … Για να είμαι πιο ακριβής, ονειρεύομαι πάρα πολλά για το μέλλον αλλά δεν είμαι άνθρωπος που θα τρέξω να τα προφτάσω όλα σε μια στιγμή. Νομίζω πως για να υλοποιήσεις το εκάστοτε όνειρο σου ολοκληρωμένα, πρέπει να περιμένεις και για την κατάλληλη στιγμή . Το σωστό timing θεωρώ πως είναι πολύ σημαντική συνθήκη στη ζωή του καθενός γενικότερα … Ναι , ονειρεύομαι να διδάσκω σε μια μεγαλύτερη αίθουσα με περισσότερους μαθητές, ναι, ονειρεύομαι ένα χορευτικό χωρίς κακές διαθέσεις, ναι, ονειρεύομαι τον τόπο μου πιο αναβαθμισμένο πολιτιστικά ,ναι ονειρεύομαι, χωρίς να σημαίνει αυτό πως είμαι αχάριστος για αυτό που ζω και έχω καταφέρει ( όχι μόνος μου βέβαια ) μέχρι σήμερα!!! Με δύο λόγια, νομίζω πως η λαϊκή ρήση ‘’ κάθε πράγμα στον καιρό του και τον Αύγουστο κολιός’’ , με εικονογραφεί και με χαρακτηρίζει απόλυτα.

Κωστή, τι χρειάζεται κανείς για να χορέψει;

Χαμόγελο, σωστή κρίση, καλή διάθεση και όρεξη για μάθηση. Αυτά τα 4 αρκούν .

Ευχαριστούμε Κωστή, που μοιράστηκες όλα αυτά μαζί μας. Σου ευχόμαστε δύναμη και έμπνευση για τη συνέχεια. Θα είμαστε εδώ για ότι μας χρειασθείς.

Πρ.Ε.Π.ΕΡΜΙΟΝΗΣ

Ακολουθούν φωτογραφίες από  δραστηριότητες της Χ.Ο.ΕΡ

Από την εκδήλωση της Χορευτικής Ομάδας Ερμιόνης Γαϊτανάκι 2015

Ιούδας 2015

Από την συμμετοχή της Χορευτικής Ομάδας Ερμιόνης,  στο διαπολιτιστικό φεστιβάλ Μουσικής που διοργάνωσε ο Μουσικός Σύλλογος Ερμιόνης τον Ιούλιο του 2015

Από την συμμετοχή της Χορευτικής Ομάδας Ερμιόνης, στην 6η Γιορτή Ροδιού στην Ερμιόνη στις 30/10/2016

Από την καλοκαιρινή εκδήλωση της Χορευτικής Ομάδας Ερμιόνης με τίτλο : '' Καλώς ανταμωθήκαμε, μάτια πολλά το λένε '' στις 23/08/2016

Από το Γαϊτανάκι 2017 στις 19/02/2017 που διοργανώνει η Χορευτική Ομάδα Ερμιόνης