Παρασκευή 16 Οκτωβρίου 2015

ΠΡΟΣΦΥΓΑΣ



ΠΡΟΣΦΥΓΑΣ

Σα δεματάκι κάτω απ’ τη μασχάλη
δίχως πατρίδα, δίχως ριζιμιό
σε σφίγγω από την πείνα πάλι
κι ορίζοντας δεν έχει τελειωμό.

Απ’ τα σαράντα κύματα περνάω
διωγμένη από χέρι ξενικό
κι απ’ το βυζί μου πάλι σε κερνάω
μια στάλα ανείπωτο καημό.

Ο δρόμος σύνορα δεν έχει
η φρίκη στέκει στα στενά
εσένα γιέ μου δε σου πρέπει
να ’χεις αθέλητα δεσμά.

Για πια πατρίδα να κινάμε
σε ποια του κόσμου γειτονιά
που αγέρωχοι όλοι μάς κοιτάνε
και γέρνουνε σ’ αντίθετη πλευρά.

‘Αν ποτε νάρθει μια στιγμούλα
της νύχτας σα λουφάξουν τα σκυλιά
να πιάσουμε μιαν άκρη, μια τρυπούλα
να γείρουμε στου ονείρου αγκαλιά.

Πέτρος Λακούτσης
15.10.2015