Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2015

Μη φοβάστε όσους ξεχωρίζουν. Η διαφορετικότητα είναι δώρο…

Γράφει η φιλόλογος Ειρήνη Τσιουμάνη.
Η τάξη μου αποτελείται από ξεχωριστούς μαθητές.
Κάποιοι θα τους χαρακτήριζαν ανυπάκουους κι αφηρημένους. Στην πραγματικότητα όμως, ονειροπολούν γιατί διαθέτουν μεγάλες δόσεις φαντασίας. Επίσης, συχνά –παρεξηγημένα- θεωρούνται ατίθασοι, αφού δυσκολεύονται να ακολουθήσουν τους κανόνες.
Ωστόσο, αυτό συμβαίνει γιατί είναι ελεύθερα πνεύματα.
Οι μαθητές μου, αντικρίζουν τον κόσμο διαφορετικά, από μια οπτική που οι περισσότεροι δεν έχουμε αναπτύξει.
Τα συγκεκριμένα παιδιά δεν αγαπούν τις τυποποιημένες ασκήσεις όμως το καθένα έχει τον δικό του τρόπο επίλυσής τους.
Ωστόσο, χρειάζονται επιβεβαίωση για να συνεχίσουν αφού συχνά ως παιδιά, δεν έχουν απόλυτη εμπιστοσύνη στον εαυτό τους. Οι μαθητές μου, έρχονται στην τάξη χαμογελαστοί.
Όχι όμως πάντα.
Συχνά κουράζονται και τότε πρέπει να βρεις διαφορετικό τρόπο να κεντρίσεις το ενδιαφέρον τους. Οι συγκεκριμένοι μαθητές πρέπει να προσπαθήσουν περισσότερο από τους υπολοίπους του σχολείου.
Εξάλλου, διαθέτουν ιδιαίτερα ταλέντα που πρέπει να ανακαλύψουν και να καλλιεργήσουν.
Οι μαθητές μου είναι διαφορετικοί όσο κι αν κάποιοι επιμένουν για το

αντίθετο. Γιατί άλλωστε να μην είμαστε περήφανοι γι’ αυτό; Αφού αντιλαμβάνονται γεγονότα που άλλοι προσπερνούν, διερωτώνται για πράγματα που κανένα παιδί της ηλικίας τους δεν έχει σκεφτεί κι αγαπούν με ανιδιοτέλεια. Η τάξη μας είναι διαφορετική όσο κι αν οι παιδαγωγικές θεωρίες διαφωνούν.
Ο κόσμος μας επιδιώκει το πανομοιότυπο και το συνηθισμένο.
Ίσως μάλιστα, να φοβάται όσους ξεχωρίζουν γιατί δε χωράνε στα καλούπια για τα οποία τους προορίζει.
αναπνοές