LA PALOMA
Του Γιάννη Λακούτση
«…εκ μεν δη Θάσου διαβαλόντες πάρην υπό την ήπειρον
εκομίζοντο μέχρι Ακάνθου εκ δε Ακάνθου ορμώμενοι τον Άθων περιέβαλλον, επιπεσών δε
σφι περιπλέουσι βορέης άνεμος μέγας τε και άπορος κάρτα τρηχέως περιέσπε,
πλήθεϊ πολλάς των νεών εκβάλλων προς τον Άθων. λέγεται γαρ τριηκοσίας μεν των νεών τας διαφθαρείσας
είναι, υπέρ δε δύο μυριάδας ανθρώπων. ώστε γαρ θηριωδεστάτης εούσης της
θαλάσσης ταύτης της περί τον Άθων, οι μεν υπό των θηρίων διεφθείροντο
αρπαζόμενοι, οι δε προς τας πέτρας αρασσόμενοι, οι δε αυτών νέειν ουκ επιστέατο
και κατά τούτο διεφθείροντο, οι δε ρίγεϊ. ο μεν δη ναυτικός στρατός ούτω
έπρησσε».
( …από την Θάσον έπειτα επέρασαν εις την απέναντι ξηράν και
προχωρούσαν ακτοπλοούντες εως την
Άκανθον και αποπλέοντες από την Ακανθον εδοκίμασαν να περιπλεύσουν τον Άθω. Αλλά ενώ τον περιέπλεον, έπεσε
επάνω τους ένα δυνατός βοριάς, οργή Θεού, και τους έκανε φοβερή καταστροφή,
πέταξε έξω εις τον Άθω πολλά πλοία. Λέγεται
δηλαδή, ότι τα πλοία που χάθηκαν ήσαν περίπου τριακόσια και άνθρωποι
επάνω από είκοσι χιλιάδες και επειδή η θάλασσα εκείνη γύρω εις τον Άθω είναι
γεμάτη σκυλόψαρα, άλλους τους άρπαζαν και χάνονταν και άλλοι συντρίβονταν επάνω
στα βράχια. Όσοι πάλι απ’ αυτούς δεν ήξεραν κολύμπι χάνονταν γι’ αυτόν τον λόγο και άλλοι από το κρύο. Αυτή
λοιπόν ήταν η τύχη του ναυτικού στρατού. )
Ο Yradier διαβάζει λοιπόν Ηρόδοτο, όπως μας πληροφορεί, η Wikipedia και φτάνει σε ένα γεγονός του 492 π.χ κατά την διάρκεια των Ελληνο-Περσικών πολέμων, εποχή που ακόμα δεν έχουν εμφανιστεί τα λευκά περιστέρια στην Ευρώπη.
Την στιγμή λοιπόν που ο Περσικός στόλος, με στρατηγό τον Μαρδόνιο αντιμετωπίζει φοβερή τρικυμία καθώς παραπλέει στις ακτές του Άθωνα, και βυθίζονται όλα τα πλοία, την ίδια στιγμή
λευκά περιστέρια που συνόδευαν τα πλοία εγκατέλειπαν τον χώρο της τραγωδίας με το ένστικτο της αυτοσυντήρησης. Ο συνθέτης εντυπωσιάστηκε υπερβολικά από την εικόνα αυτή νιώθοντας ότι τα περιστέρια έφευγαν για την πατρίδα, μεταφέροντας μηνύματα αγάπης και ελπίδας από τους στρατιώτες που έχασαν την ζωή τους στην θάλασσα. Η εικόνα παρέπεμπε στο ότι η αγάπη ξεπερνά τον θάνατο και τον χωρισμό.
Η διάδοση της χαβανέζικης κιθάρας βοήθησε στην εξάπλωση της δημοτικότητας του τραγουδιού αυτού. Το ερμήνευσαν καλλιτέχνες της όπερας, ποπ, τζαζ, ροκ, στρατιωτικές μπάντες και φολκλορικοί τραγουδιστές. Πέρασε στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες, όταν τραγουδήθηκε από 88.600 ανθρώπους, την μεγαλύτερη χορωδία του κόσμου, στο Αμβούργο, στις 9 Μαΐου 2004. Στην Αγγλική γλώσσα παρουσιάστηκε ως Νο more, από τον Ελβις Πρίσλεϋ. Στην Ελλάδα ηχογραφήθηκε ως Μαριώ, από την δασκάλα της Μαρίας Κάλας, Ελβίρας ντε Ιντάλγκο το 1930.
Μια ασήμαντη λεπτομέρεια. Στο κείμενο του Ηρόδοτου, που ήταν πηγή έμπνευσης για τον Yradier, πουθενά δεν αναφέρονται περιστέρια.
Πηγες: Wikipedia,
Palmografos. com, Ηροδότου ιστοριών έκτη επιγραφομένη Ερατώ.
