Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2011

Σχολείο δεν είναι το σχολικό κτήριο.

Του Βασίλη Γκάτσου
Η σχέση των μαθητών με το σχολείο τους δεν ορίζεται από την απόσταση σπιτιού – σχολείου.

Οι γονείς έχουν το αναφαίρετο δικαίωμα να φροντίζουν, ώστε τα παιδιά τους να πάρουν την καλύτερη μόρφωση στο καλύτερο κατά τη γνώμη τους σχολείο με το καλύτερο ‘σχολικό κλίμα’. Στην πρωτεύουσα υπάρχουν ιδιωτικά σχολεία ως εναλλακτική λύση. Αν οι γονείς δεν διαθέτουν το χρήμα, και το δημόσιο σχολείο που λόγω κατοικίας πηγαίνουν τα παιδιά τους δεν τους ικανοποιεί, φροντίζουν να πάνε σε άλλο καλύτερο αλλάζοντας σπίτι, ενοίκιο κ.λ.π. Άλλωστε τα αγαπημένα σχολεία των στελεχών της αριστεράς και του ΠΑΣΟΚ είναι το Αμερικανικό Κολέγιο και τα καλύτερα ιδιωτικά και όχι το δημόσιο της γειτονιάς τους.
Στην Ερμιόνη υπάρχει μια, εδώ και ορισμένα χρόνια, διαρροή μαθητών προς το Λύκειο Κρανιδίου. Όχι το ανάποδο. Προφανώς ορισμένοι γονείς μπαίνουν στον κόπο και στα έξοδα για να αλλάξει σχολείο το παιδί τους. Έχουν κάθε δικαίωμα. Προφανώς το Λύκειο Κρανιδίου έχει αποκτήσει τη φήμη καλύτερου εκπαιδευτηρίου αλλά και σχολικού περιβάλλοντος, αλλιώς
η ενέργεια των γονιών θα ήταν ακατανόητη.
Με απλά λόγια, αν τα Λύκεια ήταν ιδιωτικά, θα λέγαμε ότι το του Κρανιδίου κερδίζει πελάτες ενώ της Ερμιόνης χάνει. Δεν αλλάζει τίποτε επειδή είναι δημόσια.
Στην περίπτωση αυτή η διοίκηση και οι καθηγητές του Λυκείου Ερμιόνης κάνουν το παν, ώστε να εντοπίσουν τις αιτίες της διαρροής και να τις θεραπεύσουν.
Φυσικά η Δημοτική Αρχή είναι αναρμόδια. Το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να ρωτήσει τους γονείς που παίρνουν τα παιδιά τους και να μεταφέρει τα παράπονά τους στο Λύκειο Ερμιόνης. Στον ιδιωτικό τομέα λέμε ότι αν 100 πελάτες έχουν παράπονα μόνον 1 θα τα εκφράσει. Έτσι αν 10 πελάτες έχουν παράπονα, λέμε ότι έχουν 1000 παράπονα αλλά είναι στην ανθρώπινη φύση και στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν, ώστε να μην τα εκφράζουν. Έτσι αν 3 μαθητές και οι γονείς τους έχουν παράπονα και φεύγουν από το σχολείο, είναι πολύ περισσότεροι αυτοί που έχουν αλλά δεν τα εκφράζουν, πόσο μάλλον όταν δεν έχουν τον τρόπο και τα οικονομικά μέσα να αλλάξουν τα παιδιά τους σχολείο.
Σε θέματα παιδείας μικρό ρόλο παίζει το αν τα ντουβάρια του σχολείου είναι 15 λεπτά με τα πόδια κοντά μας ή 7 λεπτά με το αυτοκίνητο. Το σχολικό κλίμα, η οργάνωση του σχολείου, η κοινότητα καθηγητών και μαθητών είναι το κύριο.

Σημείωση: Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τις τράπεζες. Κάνει διάβημα η Δημοτική Αρχή προς την Εθνική, που είναι ιδιωτική και στο χρηματιστήριο, να μην κλείσει το υποκατάστημά της στην Ερμιόνη, γιατί εξυπηρετεί το χωριό. Δηλαδή να το έχει ανοικτό και να μπαίνει μέσα. Και ο μανάβης της γειτονιάς να μη το κλείσει το μανάβικο, γιατί εξυπηρετεί τη γειτονιά και ας μπαίνει μέσα μέχρι τα μπούνια. Το ίδιο συμβαίνει και με δημόσιες υπηρεσίες.
Κρατικοδίαιτες αντιλήψεις, μέρος και αυτές της μεγάλης κρίσης (όχι οικονομικής) που περνάμε.


Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος