ΜΕΔΟΥΣΑ
Σαν την μέδουσα φτύνω φίδια
Όποιον αγάπησα, έγινε πέτρα
Θεέ μου, ένας σωρός πέτρες όλη μου η ζωή
Κι έπεφτα πάνω τους με τόση φόρα!
Λες κι ήταν η αγάπη βαμβάκι
Ανόητη
Τώρα γεμάτη πληγές΄ βλέπεις;
Τώρα όπου και να μ' αγαπήσεις - πονάω
Μαρία Ζαγκλαρά
[δημοσιευμένο στον Χαρτοκόπτη, από τη συλλογή "Τοπογραφία της νοσταλγίας", Αω 2022]
Έλλη Βασιλάκη
