Κάθε Καθαρά Δευτέρα μνημονεύω όχι μόνο τον Λαπαθιώτη και την
μποέμικη ζωή του με το πικρό της καταστάλαγμα: "Μοναδική ευχάριστη του
χρόνου εποχή ήταν για μένα μονάχα το Καρναβάλι'', αλλά και τον Ταχτσή με την
επίσης μισοτελειωμένη αυτοβιογραφία του : ''.. τον πρώτο μου χαρταετό τον
πέταξα στο Λόφο του Φιλοπάππου - μα ο σπάγγος του μπερδεύτηκε με τον σπάγγο του
χαρταετού ενός άλλου αγοριού, εκεινού ο χαρταετός ξεμπλέχτηκε κι εξακολούθησε
να πετάει περήφανα, ο δικός μου έπεσε κι έγινε
κουρέλι..'' Σκέφτομαι το καθοριστικό δυαδικό σχήμα που αποτέλεσαν ,χρόνια, για
μένα - οι αστρολόγοι θα το ονόμαζαν ''τα φώτα'' μου. ΄Ηλιος και Σελήνη, για να
κάνω ταινίες, να γράψω βιβλία, να συμπληρώσω κενά. Μετέωρα και Σκιές, και
Ψυχοσάββατων ψυχές.
Με τις ευχές μου για χαρούμενες Απόκριες και καλή
Σαρακοστή.
ΤΑΚΗΣ ΣΠΕΤΣΙΩΤΗΣ
