Δ. Γαλάνη: «Κάνω έκκληση να λειτουργήσουν οι θεσμοί!»

Η ευθύτητα στο λόγο της Δήμητρας Γαλάνη συναγωνίζεται το συναίσθημα στην ερμηνεία της. Με την ίδια ευαισθησία που διακρίνεται στα τραγούδια της, η δημοφιλής ερμηνεύτρια παρακολουθεί την κατάσταση στην ελληνική κοινωνία και αναλύει τα προβλήματα που ανακύπτουν. Σε συνέντευξή της στο 1againstracism.gr, την  πλατφόρμα της εκστρατείας κατά της ρατσιστικής βίας της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, η κα Γαλάνη σχολιάζει το ζήτημα του ρατσισμού, κάνοντας έκκληση «να λειτουργήσουν οι θεσμοί».
«Θα σας μιλήσω ως άνθρωπος που κατ’ αρχήν σέβεται και υποκλίνεται στους θεσμούς»,σημειώνει η κα Γαλάνη. «Νομίζω ότι αυτή τη στιγμή το πρόβλημα είναι πως οι θεσμοί δεν επιβάλλονται. Έχουν καταστρατηγηθεί από οικονομικά συμφέροντα και γεωπολιτικά παιχνίδια. Θεωρώ λοιπόν υποχρέωσή μου να ζητήσω να λειτουργήσουν και να βάλουμε φρένο σε αυτήν την αθλιότητα. Όλη αυτή η κινητικότητα εξαθλιωμένων ανθρώπινων ψυχών, που ξεριζώνονται από τις πατρίδες τους, βρίσκονται όπου γης, και πάλι διώκονται από εκεί, έχει δημιουργήσει αυτή την τραγική κατάσταση. Θεωρώ εξευτελισμό για το ανθρώπινο είδος, οι άνθρωποι να πηγαινοέρχονται με καραβιές και να τους πετούν στη θάλασσα σαν άδεια σακιά. Απαιτώ λοιπόν από τους θεσμούς να λειτουργήσουν, γιατί φοβούμαι ότι αυτό έχει χαθεί στην πορεία των πραγμάτων. Κι όσο χάνεται αυτό, τόσο θα χάνεται και η
ανθρωπότητα. Σαφώς και αντιλαμβάνομαι ότι γίνεται δουλειά, σαφώς και κατανοώ το μέγεθος του προβλήματος. Δεν μιλώ έτσι απλώς για να κάνω μια κριτική –άλλωστε δεν είναι κριτική, επίκληση είναι».
»Γιατί ξεριζώνεται αυτός ο κόσμος από τις πατρίδες του; Λόγω των πολέμων και της φτώχειας, τη στιγμή που το 1% είναι πλούσιο εις βάρος του 99% στην ανθρωπότητα. Για όλα αυτά, σίγουρα δεν είναι υπεύθυνος εκείνος που καλλιεργούσε το χωραφάκι του ή το κομμάτι γης του σε μια μακρινή χώρα. Η ρίζα του προβλήματος βρίσκεται στις εξουσίες και τα συμφέροντα που τις έχουν αγκαλιάσει εγκληματικά. Η ρίζα του προβλήματος βρίσκεται στην υποκριτική στάση του δυτικού κόσμου και των μεγάλων δυνάμεων γενικότερα, και αυτό πρέπει να τελειώσει».
»Η ξενοφοβία εν μέρει οφείλεται στην ανθρώπινη φύση, η οποία όμως τιθασεύεται άμα αισθανθεί το χνώτο των θεσμών σοβαρά πάνω από το κεφάλι της».
*Οι απόψεις που εκφράζονται στο παρόν άρθρο είναι του συγγραφέα και δεν αντανακλούν κατ’ ανάγκη την επίσημη άποψη της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες.

Έχοντας πραγματικά πολύ λίγο χρόνο στη διάθεσή μου τώρα, θέλω απλά να σημειώσω μια σκέψη, μια ιδέα. Δεν είναι δική μου, κάπου τη διάβασα και θυμάμαι με ακούμπησε. Δεν αφορά θεσμούς, αφορά απλά την ιδέα ότι τελικά η γη ανήκει σε όλους. Ας θυμηθούμε και ας αναλοιστούμε ότι στα πρώτα χρόνια των ανθρώπινων ομάδων, όταν μια ομάδα δεν έβρισκε φαΐ ή υπήρχαν έντονα φυσικά φαινόμενα που εμπόδιζαν τη διαμονή αυτής της ομάδας σε ένα μέρος, η ομάδα έπρεπε να μετακινηθεί ώσπου να βρει άλλο κατάλληλο μέρος για να επιβιώσει. Μήπως θα έπρεπε έτσι να το δούμε και να το αντιμετωπίσουμε όλοι μαζί έτσι; Να φροντίσουμε οργανωμένα να μετακινηθούν οι άνθρωποι από τις χώρες που φεύγουν κυνηγημένοι σε άλλο κατάλληλο μέρος για να μπορούν να επιβιώσουν.
Νομίζω ότι η γη διαθέτει ακόμα αρκετή γη για να μας φιλοξενήσει όλους.
Ας το αποφασίσουμε όμως
unhcr