Του Ιωάννη Λακούτση
Έχω μια ερώτηση, έχει
κανείς καμιά απάντηση;
Η πρώτη καταγεγραμμένη χρεοκοπία στην ελληνική ιστορία έγινε
τον 4ο αιώνα προ Χριστού, όταν 13 πόλεις- κράτη της Ελλάδας δανείστηκαν κεφάλαια από τον Ναό
της Δήλου. Οι περισσότεροι από τους δανειστές δεν κατάφεραν ποτέ να
αποπληρώσουν τα δάνεια και ο Ναός «έγραψε» απώλειες 80% στο κεφάλαιό του.
Η Ελλάδα έχει κηρύξει χρεοστάσιο πέντε φορές στην σύγχρονη
ιστορία ( 1826, 1843,1860,1894 και το 1932).
Η χρεοκοπία του1932 διήρκησε
μέχρι το 1964. Αυτά είναι λίγο πολύ
γνωστά . Εκείνο που δεν είναι ίσως
γνωστό, είναι ότι στην επαρχία Ερμιονίδος την περίοδο από το 1933εως το
1936 εν μέσω χρεοκοπίας, κατασκευάσθηκαν
τα περισσότερα και πιο σημαντικά έργα στην περιοχή.
Συνεχίστηκε η
κατασκευή της οδού Κρανιδίου-Ναυπλίου, ( τεράστιο έργο για την εποχή εκείνη ,
γι αυτό και ολοκληρώθηκε μετά από είκοσι χρόνια περίπου ), η οποία είχε
ξεκινήσει να κατασκευάζεται από το 1930
αλλά είχε σταματήσει για οικονομικούς
λόγους.
Κατασκευάστηκε η οδός Κρανιδίου-Κοιλάδας και η παραλιακή
Κοιλάδας, η οδός Μιλίνδρας, η γέφυρα
Καταφυγίου, η πλατεία στο Κρανίδι.
Απαλλοτριώθηκαν εκτάσεις στην περιοχή «Αυγό» Διδύμων και στη συνέχεια δόθηκαν σε ακτήμονες καλλιεργητές.
Κατασκευάστηκε η οδός Ερμιόνης –Κρακασίου, Ερμιόνης –Θερμησίας- Μετοχίου-Πλεπίου.
Σύσταθηκε σταθμός χωροφυλακής και Τελωνοφυλακείο στην Θερμησία. Σύστάθηκε τηλεφωνικό γραφείο στην Σαμπάριζα. Κατασκευάστηκαν σχολεία
και προστέθηκαν σχολικές αίθουσες στους Φούρνους , Κοιλάδα, Ηλιόκάστρο, Θερμησία, Χέλι και Μεταλλεία
Ερμιόνης. Κατασκευάστηκε λιμενοβραχίονας
στην Ερμιόνη. Έγινε δενδροφύτευση του
Μπιστιού, ( πρόεδρος κοινότητας και
πρόεδρος της Φιλοδασικής ένωσης Νίκος Δέδες), η οποία είχε ξεκινήσει επί
προέδρου Παναγιώτου (1920-1922). Έγινε δενδροφύτευση
στους Μύλους, «…πρόκειται να δασώση το έναντι των αμπέλων
της Μονής των Αγίων Αναργύρων, τμήμα περιοχής Μύλων»( δεν κατάλαβα και πολλά). Δενδροφύτευση
«…δι’ ευκαλύπτων, ή δι’ ακακιών ή δια πιπεριών της πλατείας των πηγαδιών, ως
επίσης και της από της οικίας Λαζάρου Μήτσου μέχρι της στροφής προς την οδόν
Αγίων Αναργύρων δημοσίας οδού…».Κατασκευάστηκε ο παραλιακός δρόμος από
Γανώση-Μπίστι-Μαντράκια. Πλακοστρώθηκε το κέντρο της Ερμιόνης «δια λίθων
Πόρου», η ποία είχε ξεκινήσει επί προέδρου Παναγιώτου. Ιδρύθηκε Αγροτική Τράπεζα (πρακτορείο) στην Ερμιόνη. Υπήρχε ακόμη και
χοροδιδασκαλείο «…εις το οποίον οι νεαροί και φερέλπιδες Ερμιονίται στροβιλίζονται κάθε βράδυ,
διδασκόμενοι Ευρωπαϊκούς χορούς».
Τέλος, το Γενικό Νοσοκομείο Κρανιδίου «Αγ.
Παντελεήμων», συνέχιζε να λειτουργεί
έχοντας πλεονασματικό ταμείο.
Πώς στο καλό,
κάτοικοι επαρχίας μιας χρεοκοπημένης
χώρας κατόρθωσαν τόσα πολλά σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα;
