Η ερμιονική πορφύρα
Κατά την αρχαιότητα η Ερμιόνη ήταν σημαντικό κέντρο παραγωγής πορφυροβαφής και βαψίματος νημάτων-υφασμάτων. Οι αρχαίοι συγγραφείς, όταν γράφουν για την Ερμιόνη, δεν παραλείπουν να σημειώσουν ότι υπήρξε μεγάλο κέντρο πορφυροβαφής. Ακόμη και στη Χάρτα του Ρήγα
σημειώνεται η θέση της Ερμιόνης και δίπλα η φράση «εδώ ευγαίνει
Πορφύρα». Ο Πλούταρχος αναφέρει ότι ο Μ. Αλέξανδρος, όταν κατέλαβε τα
Σούσα, εντυπωσιάστηκε από την ερμιονική πορφύρα που βρήκε. Συγκεκριμένα
καταγράφει:
«Αλέξανδρος δε Σούσων κυριεύσας παρέλαβεν εν τοις βασιλείοις τετρακισμύρια τάλαντα νομίσματος, την δε άλλην κατασκευήν και πολυτέλειαν αδιήγητον, όπου φασί και πορφύρας Ερμιονικής ευρεθήναι τάλαντα πεντακισχίλια, συγκειμένης μεν εξ ετών δέκα δεόντων διακοσίων, πρόσφατον δε το άνθος έτι και νεαρόν φυλαττούσης, αίτιον δε τούτου φασίν είναι το την βαφήν δια μέλιτος γίνεσθαι των αλουργών, δι’ ελαίου δε λευκού των λευκών και γαρ τούτων τον ίσον χρόνον εχόντων την λαμπρότητα καθαράν και στίλβουσαν οράσθα.» (Βίοι Παράλληλοι, Αλέξανδρος 36).