H KΗΔΕΙΑ ΤΟΥ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΡΕΠΟΥΛΗ ΕΙΣ ΤΟ ΚΡΑΝΙΔΙΟΝ

Του Ιωάννη Λακούτση

«Εις το Κρανίδι λοιπόν. Να μάθουμε άλλοτε να μην περιφρονούμε τα Κρανίδια μας, οι μάταιοι άνθρωποι. Να καταλάβουμε ότι τα Κρανίδια του καθενός μας είναι το πάν.

Τα Κρανίδια που μας έβγαλαν δικαιούνται και να μας παίρνουν…»

                                       Εμμ. Ρέπουλης                  

                    

H KΗΔΕΙΑ ΤΟΥ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΡΕΠΟΥΛΗ ΕΙΣ ΤΟ ΚΡΑΝΙΔΙΟΝ

               (Τι έγραψε ο Αθηναϊκός Τύπος στις 16 Μαΐου 1924)

  « Ο Εμμανουήλ Ρέπουλης εκηδεύθη χθες. Κατ’ εκφρασθείσαν υστάτην  επιθυμίαν του η σορός του δεν μετεφέρθη εις Αθήνας, αλλ’ εναπετύθη εις την τελευταίαν κατοικίαν της, εις το πτωχόν και απλούν νεκροταφείον της ιδιαιτέρας πατρίδος του.

Σεμνός και αθόρυβος, όπως και εις την ζωήν του ολόκληρον, έτσι και εις τον θάνατόν του ο τόσον αδικηθείς μεγάλος πολιτικός ανήρ. Προαισθανθείς τον θάνατον ερχόμενον, απεσύρθη εγκαίρως εις την γενέτειραν και παρέδωσεν την ψυχήν εις το ήρεμον περιβάλλον του πενιχρού πατρικού οίκου.Έτσι ολοκληρώνεται καλλίτερα εις την κοινήν εντύπωσιν η ύπαρξίς του με την γαληνιαίαν θανήν και
δικαιώνεται η μνήμη του με την ανεπιτήδευτόν του ταφήν. Απέθανε και εκηδεύθη πτωχός, όπως έζησε και ανεδείχθη. Χωρίς  το μεγαλείον πομποδών στρατιωτικών παρατάξεων και την αντήχηση μουσικών στρατιωτικών, εν μέσω τοπίου χλοερού και γύρω από την γαλανήν κορνίζαν της θαλάσσης, ενώ ο ουρανός, οιωνεί πενθών και αυτός ερράντιζε την βαρυαλγούσαν  κωμόπολιν με ψεκάδας βροχής…

           Το ατμόπλοιον «Ιωάννα», ειδικώς ναυλωθέν προς μεταφοράν των φίλων τού Ρέπουλη εις Κρανίδι, ανεχώρησεν εκ Πειραιώς την 12 και 30 ακριβώς. Ο μικρός του χώρος μόλις επαρκεί να περιλάβη στριμωγμένους τους επιβάτας ανερχομένους εις 250 περίπου… Εις τας 5 παρά 5 το πρωί ακριβώς η Ιωάννα» πλευρίζει εις την Ερμιόνην. Το κατάλευκο σύνολο της γραφικής πολίχνης διακόπτουν μελανά σημεία. Είνε η πένθιμες ταινίες που ανήρτησαν οι πενθούντες κάτοικοι. Το γλυκοχάραμα τούς βρίσκει όλους στο πόδι. Ετοιμάζονται οι καλοί χωρικοί συν γυναιξί και τέκνοις ν’ανεβούν εις το Κρανίδι δια τον τελευταίον χαιρετισμόν. Τα καταστήματα της Ερμιόνης είναι όλα κλειστά. Γενική μετοικεσία εξηπηρετουμένη από το μοναδικόν αυτοκίνητον της Ερμιόνης-Κρανιδίου και μερικών αμαξών… Όχι εντελώς ακόποις κατορθώνομεν και επιβαίνομεν του αναμένοντος αυτοκινήτου το οποίον μας φέρει ολοταχώς εις το Κρανίδι… Το πατρικό σπίτι του Ρέπουλη  έχει την πτωχικήν εμφάνισιν συνήθους επαρχιακής οικίας. Διώροφον με μικρόν προαύλιον είνε κτισμένον εις ύψωμα που δεσπόζει όλων των πέριξ… Ο αδελφός τού θανόντος αφηγείται και την τελευταίαν λεπτομέρειαν των υστάτων στιγμών του μεγάλου του αδελφού τού οποίου οι τελευταίες λέξεις ήσαν: - Ήθελα να ζήσω δύο χρόνια ακόμη για να γράψω… και να γράψω…Και εξεψύχησε».

Ευθύς κατόπιν αρχίζει η  εκφορά. Προηγούνται οι επίσκοποι Καρύστου Παντελεήμων, Κυθήρων Δωρόθεος και Ύδρας Προκόπιος, ακολουθούμενοι από πλήθος ιερέων και διακόνων, έπεται το φέρετρον και μετά τούτο  η μακρά σειρά των τεθλιμμένων, Τας ταινίας του φερέτρου ανείχον  οι κ.κ Παπαναστασίου,Τσουδερός, Αραβαντινός και Αλαβάνος αντιπρόεδρος της εθνοσυνελεύσεως. Δύο αξιωματικοί ακολουθούν με τα παράσημα του Ρέπουλη, τον ελληνικόν μεγαλόσταυρον και τον μεγαλόσταυρον της Ρουμανίας. Μετά διαδρομήν ημισείας ώρας περίπου, η πένθιμος σειρά φθάνει εις τον ναόν του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου εντός του οποίου τοποθετείται το φέρετρον.  Εκ μέρους της Κυβερνήσεως, ο Πρωθυπουργός κ. Παπαναστασίου προσεφώνησε τον νεκρόν. Εκ μέρους της λέσχης των φιλελευθέρων ο κ.Γκίνης,  της Εθνικής Συνελεύσεως ο κ. Αλαβάνος, του Τύπου  ο κ. Ζαρίφης.

Ολίγον προτού η πομπή φθάσει εις το νεκροταφείον εγνώσθη το τηλεγράφημα του κ. Βενιζέλου δια τον πολύτιμον φίλον του.