Έρευνα Κώστας Πρώιμος
Διαβάστε τι δήλωσαν στην «Ενημέρωση Πελοποννήσου», οι κ.κ. Γιώργος Παλυβός (Καφετέρια) ΕΡΜΙΟΝΗ, Κυριάκος Τζιέρης (Ταβέρνα) ΕΡΜΙΟΝΗ, Γιάννης Κοτταράς (Ναυπηγείο ) ΕΡΜΙΟΝΗ, Δήμητρα Μέξη (Αθλητικά είδη) ΚΡΑΝΙΔΙ, Ο Γιάννης Δαγρές (Εμπορικός αντιπρόσωπος) ΚΡΑΝΙΔΙ, Νίκος Μέξης (Επιχειρηματίας) ΚΡΑΝΙΔΙ και Λευτέρης Χάνος (Πολυκατάστημα οικοδ. Υλικών) ΠΟΡΤΟ-ΧΕΛΙ.
Γιώργος Παλυβός (Καφετέρια) ΕΡΜΙΟΝΗ:
«Η κατάσταση πλέον, είναι οριακή για εμάς
τους επαγγελματίες και στην Ερμιόνη. Αυτή την στιγμή, οι περισσότερες επιχειρήσεις, είναι παθητικές και ζημιογόνες…
Δουλεύουμε για τα πάγια έξοδα…. Και
έρχεται ο ΟΑΕΕ, να μας δώσει άλλη μια κατραπακιά, να πέσουμε πιο κάτω… Ο χειμώνας
φαίνεται ότι θα είναι πολύ δύσκολος, σε
σημείο που δεν θα συμφέρει να κρατάμε ούτε τα φώτα ανοικτά. Δεν θα
κυκλοφορεί άνθρωπος. Την περασμένη Δευτέρα για να καταλάβετε, φάνηκαν τα πρώτα σημάδια… Παρά την καλοκαιρία
και οι τρείς καφετέριες της παραλίας, που είμαστε εδώ στην σειρά, ζήτημα
είναι αν συνολικά μέχρι το μεσημέρι, σερβίραμε εφτά καφέδες! Με τα
ασφάλιστρα στα ύψη και τα υπέρογκα χρέη προς το ταμείο, δυστυχώς πολλές
επιχειρήσεις, δεν θα αντέξουν… Κάτι
πρέπει να γίνει, άμεσα… Ο
επαγγελματίας δεν μπορεί πια να καταβάλλει τις ασφαλιστικές του εισφορές, λόγω
αδυναμίας… Δεν είναι η κακή πρόθεση,
απλώς τα ταμεία των επιχειρήσεων, δεν εισπράττουν πλέον!»
Κυριάκος
Τζιέρης (Ταβέρνα) ΕΡΜΙΟΝΗ:
«Τα προβλήματα είναι
συγκεκριμένα. Μας αρέσει να έχουμε ασφαλισμένο προσωπικό, να είμαστε νόμιμοι,
ως επιχείρηση… Στις ταβέρνες είναι λίγες οι ώρες της δουλειάς, στις μέρες μας…
Δύο ώρες το μεσημέρι και δυο τρείς ώρες, το βράδυ… Το μεσημέρι δυστυχώς έχει «πεθάνει» και στην Ερμιόνη, αγγίζοντας την μείωση του τζίρου έως 50%... Πληρώνουμε
οκτακόσια εξήντα ευρώ το δίμηνο, στον ΟΑΕΕ… Πιστεύω ότι τα ασφάλιστρα είναι πάρα πολλά… Τα τετρακόσια τριάντα ευρώ, που
αντιστοιχούν το μήνα είναι για κάποια
εστιατόρια, το μισό νοίκι… Και αν αναλογιστούμε ότι επί της ουσίας, ο ΟΑΕΕ, (χτύπα ξύλο), αν πάθεις κάτι δεν
σου παρέχει τίποτα ε, να πληρώνουμε υπέρογκα ποσά στην ασφάλιση και όταν
έρθει η «κακή» η ώρα να πληρώνουμε και
τα φάρμακα…(γέλια). Ελπίζουμε σε καλύτερες μέρες. Ότι διανύσαμε μια άσχημη
πενταετία και πως τα πράγματα θα καλυτερέψουν… Άμα δεν ελπίζεις, «παραιτείσαι» και δεν ζεις»…
Γιάννης Κοτταράς (Ναυπηγείο ) ΕΡΜΙΟΝΗ:
«Δουλεύουμε
μόνο για τον ΟΑΕΕ, αν θέλουμε δηλαδή να είμαστε
συνεπείς. Για την ασφάλεια και την εφορία...Για τίποτα άλλο… Δυστυχώς δεν υπάρχει καμιά προοπτική. Για να
καταλάβετε, εγώ είμαι ασφαλισμένος τριάντα δύο
χρόνια, προσπαθώ να πιάσω το
σύνολο που πρέπει, μήπως σταματήσω και κάτι γλιτώσω και δεν πληρώνω. Ψίχουλα
θα πάρω, δεν περιμένω κάτι… Τουλάχιστον όπως ακούω… Ειδικά το επάγγελμά μας,
έχει φρακάρει σε όλη την Αργολίδα…. Δουλεύω μόνος και διαπιστώνω πως ούτε βοηθό
να μάθει την τέχνη δεν μπορώ να βρω… Μου
λένε όλοι οι νέοι, γιατί να ασχοληθούμε με μια δουλειά που πεθαίνει;»
«Δραστηριοποιούμαστε
γύρω στα οκτώ χρόνια, ως εμπορική επιχείρηση εδώ στο Κρανίδι… Δυστυχώς η αγοραστική δύναμη του κόσμου, μειώνεται
συνεχώς… Ο ΟΑΕΕ, πέραν από κάποιες διευκολύνσεις, που έκανε εδώ και ενάμιση
χρόνο, δηλαδή το να επιτρέψει να κατέβουν ασφαλιστική κλίμακα, σε όσους δεν
χρωστούσαν, δεν έχει κάνει κάτι, ώστε να ανακουφίσει ουσιαστικά και να
ελαφρύνει, τους σκληρά δοκιμαζόμενους επαγγελματίες… Ωστόσο τα πράγματα για τις
μικρές επιχειρήσεις, δυσκολεύουν… Πληρώνουμε ένα σωρό έκτακτες εισφορές, τέλη
επιτηδεύματος και τελικά βρισκόμαστε
στην δυσάρεστη θέση, να μην δουλεύουμε
για το μέλλον των παιδιών μας αλλά… για αυτούς…»
Ο
Γιάννης Δαγρές (Εμπορικός αντιπρόσωπος) ΚΡΑΝΙΔΙ:
«Αυτή
την στιγμή το κόστος του ΟΑΕΕ, είναι δυσβάσταχτο για όλες τις επιχειρήσεις… Δίνουμε ένα ποσό, το οποίο μάλλον στο
«βρόντο» πάει, γιατί δεν μας προσφέρει τίποτα… Δεν ξέρουμε καν, αν θα
πάρουμε σύνταξη… Επίσης εκτιμώ, πως δεν έχουμε την ανάλογη ιατρική κάλυψη, η
οποία να δικαιολογεί το ύψος της εισφοράς που καταβάλλουμε… Θα προτιμούσα να τα
έδινα, σε μια ιδιωτική ασφαλιστική… Δεν
πιστεύω πως θα πάρω πίσω, αυτά που πραγματικά θα δικαιούμαι
στο μέλλον, ως ασφαλισμένος… Έχουμε τρανταχτό
παράδειγμα, τα «κουρέματα» και τα λεφτά των ταμείων, που κάποιοι τα
«έπαιξαν», χωρίς να ρωτήσουν κανέναν,
από εμάς..»
Νίκος Μέξης (Επιχειρηματίας) ΚΡΑΝΙΔΙ:
«Πλήρωνα το ΤΕΒΕ, από
το 1989 μέχρι το 2007. Από το 2007 έως σήμερα δεν τους έχω
πληρώσει για τους γνωστούς λόγους. Δεν
μου έχουν προσφέρει απολύτως τίποτα, ποτέ. Δεν έχω καν βγάλει βιβλιάριο
υγείας. Δεν έχω πάρει ούτε ένα ευρώ φάρμακα ή γιατρούς ή οποιαδήποτε άλλη
παροχή. Το μόνο που πιθανόν να πάρω κάποτε είναι μία σύνταξη της πείνας, εάν
δεν έχουν φάει και τα υπόλοιπα λεφτά που τόσα χρόνια πληρώναμε.Το 2010 μου έστειλαν κλήση για δικαστήριο για υπόλοιπο 23.000€. Πήγα για ρύθμιση, μου ζήτησαν 1.500 το μήνα συν την εισφορά που τρέχει δηλαδή 1.920€ το μήνα για 18 μήνες!
Θα πρέπει ή να ρυθμίσω την οφειλή ή να κλείσω όλες τις δραστηριότητες μου (που και για να κλείσεις πάλι πρέπει να πληρώσεις). Οπότε …είμαστε όμηροι ενός κράτους και των υπηρεσιών του που μόνο προβλήματα και κολλήματα μας δημιουργούν.
Θα έπρεπε να μπορούσε να διαγραφεί από το συνταξιοδοτικό το διάστημα που δεν έχω πληρώσει και να μην τους χρωστάω ούτε να μου χρωστάνε.
Προσωπικά θα τους "χάριζα" όλες τις εισφορές που έχω πληρώσει αρκεί να απαλλαγώ από αυτούς και το λέω δημόσια!!! Ας μου επιτρέψουν να επιλέξω εγώ πως θα ασφαλιστώ, φτάνει πια με τους σωτήρες»!
Λευτέρης Χάνος (Πολυκατάστημα οικοδ. Υλικών) ΠΟΡΤΟ-ΧΕΛΙ:
«Εδώ στο
Πόρτο χέλι, η μεγάλη καθίζηση που έχει υποστεί ο χώρος της οικοδομής, έχει
δημιουργήσει σημαντικές επιπτώσεις, σε όλη την ντόπια αγορά… Δυστυχώς όλη μέρα
οι επαγγελματίες συζητάμε μεταξύ μας, για τα οικονομικά προβλήματα που
κυριαρχούν… Άνθρωποι δουλευταράδες και Κύριοι να έχουν καταντήσει… Να δυσκολεύονται να ταΐσουν, τα παιδιά τους...
Τον ΟΑΕΕ, από όσα καθημερινά ακούω από γνωστούς και φίλους, έχουν πάψει να τον
πληρώνουν… Και πως θα μπορούσαν άλλωστε, αφού όλοι «κάθονται»… Δεν έχουν
καθόλου δουλειά… Ελάτε ένα βράδυ στο Πόρτο χέλι, να καταγράψετε την κίνηση, στα
μαγαζιά… Είναι άδεια, δεν κινείται τίποτα… Εγώ προσωπικά ως επιχειρηματίας, θα ήθελα να μου αφήνει το περιθώριο της
επιλογής της ασφάλισης, σε μια ιδιωτική εταιρεία..Δίνω εξακόσια ευρώ το
δίμηνο στον ΟΑΕΕ, την ίδια στιγμή που με πεντακόσια ευρώ το δίμηνο, μια
οικογένεια θα μπορούσε να είναι ασφαλισμένη με την καλύτερη φαρμακο -ιατρική περίθαλψη …Μέχρι σήμερα πληρώνω τον ΟΑΕΕ, αλλά αύριο δεν ξέρω, τι θα γίνει..άμα
δεν εισπράττω… Θα κοιτάξω πρώτα να ταΐσω την οικογένειά μου και μετά να
καταβάλλω στον ΟΑΕΕ και τον κάθε ΟΑΕΕ..»