ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
27 Σεπτεμβρίου 1831/Η δολοφονία του Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια
Γιάννης Σπετσιώτης – Τζένη Ντεστάκου
Έχουν περάσει εκατόν ενενήντα τέσσερα χρόνια από την αποφράδα εκείνη Κυριακή της 27ης Σεπτεμβρίου 1831 που ο Καποδίστριας φτάνοντας ξημερώματα στην είσοδο της εκκλησίας του Αγίου Σπυρίδωνα στο Ναύπλιο, σωριάζεται νεκρός στο λιθόστρωτο της πόλης από τις σφαίρες του Κωνσταντίνου και το μαχαίρι του Γεωργίου Μαυρομιχάλη.1
Την ίδια μέρα της δολοφονίας συνήλθαν οι γερουσιαστές και εξέλεξαν «Διοικητικήν Επιτροπήν της Ελλάδος» με πρόεδρο τον Αυγουστίνο Καποδίστρια,2 αδελφό του Κυβερνήτη και μέλη τους Θεόδωρο Κολοκοτρώνη3 και Ιωάννη Κωλέττη, με βασικό στόχο τη διαφύλαξη της ηρεμίας και της ασφάλειας στη Χώρα. Το γεγονός μαθεύτηκε πολύ γρήγορα και ο, από τα πανάρχαια χρόνια,ευαίσθητος, σε τέτοια τραγικά γεγονότα. λαός μας, σύνθεσε το μοιρολόγι του και ο θρήνος απλώθηκε σ΄ ολόκληρη τη Χώρα.
Μια Κυριακή ξημέρωσε, μην είχε ξημερώσει
ο Κυβερνήτης κίνησε να πάει στην εκκλησιά.
Στην πόρτα οπού επάτησε, σκύβει να προσκυνήσει.
Ο Γιώργης και ο Κωνσταντής, δυο μπέηδες της Μάνης
μια πιστολιά του ρίξανε, φαρμακερό μαχαίρι.4
Αντιδράσεις, όμως, δεν υπήρξαν μόνο από τον λαό. Επιστολές που εξέφραζαν την αγανάκτηση και τη λύπη τους για τη δολοφονία του Καποδίστρια έστελναν και διάφορες υπηρεσιακές αρχές του Κράτους. Αναφέρουμε, με βάση σχετικό έγγραφο, τις επιστολές των ειρηνοδικών των επαρχιών Κρανιδίου, Μονεμβασίας, Πατρών και Γαλαξιδίου προς την επί της Δικαιοσύνης Γραμματεία (Υπουργείο) με τις οποίες, εκτός των άλλων, δήλωναν και την αφοσίωσή τους στην τριμελή Διοικούσα Επιτροπή.5