Βασίλης Γκάτσος : Έχουμε και μεις αλλά κοιμόμαστε ορθιοι.

 

Στο υπέροχο νησί της Λέσβου θα προστεθεί ένας υπέροχος αρχαιολογικός χώρος με ενέργειες του Δήμου Δυτικής Λέσβου, όπως βλέπετε παρακάτω:

"Με ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Δυτικής Λέσβου οριστικοποιήθηκε η παραχώρηση στην Εφορεία Αρχαιοτήτων Λέσβου, δημοτικής έκτασης 252 στρεμμάτωνπροκειμένου να ανασκαφεί και αναδειχθεί η αρχαία Αρίσβη. Η συγκεκριμένη απόφαση οριστικοποίησε τη διαδικασία της παραχώρησης ενώ ας σημειωθεί ότι προηγήθηκαν και άλλες σχετικές αποφάσεις αλλά και απόφαση αποδοχής της παραχώρησης τόσο από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο όσο και από την Υπουργό πολιτισμού Λίνα Μενδώνη.

"Ξεπεράσαμε όλα τα εμπόδια που είχαμε και σήμερα μπαίνουμε στο δρόμο η σύγχρονη Καλλονή αλλά και συνολικά ο Δήμος Δυτικής Λέσβου να αναδείξει αυτήν την ξεχασμένη αρχαία πόλη - κράτος. Ο Δήμος μας έκανε αυτό που έπρεπε. Μένει να χρηματοδοτηθεί από το Υπουργείο Πολιτισμού η αρχαιολογική ανασκαφή ώστε η περιοχή να έχει ένα αρχαιολογικό πάρκο αντάξιο με την ιστορία της. Αλλά και ταυτόχρονα να δημιουργηθεί ένας πόλος έλξης στην περιοχή και μοχλός παραπέρα ανάπτυξης της", σημειώνει στη δήλωσή του ο Δήμαρχος Δυτικής Λέσβου Ταξιάρχης Βέρρος."

Εμείς, όπως χρόνια τονίζω και γράφω μετά φωτογραφιών και σχεδιαγραμμάτων που περιέχονται και στα βιβλία μου, έχουμε έναν εκ των σημαντικοτέρων αρχαιολογικών χώρων όχι μόνο της Αργολίδας αλλά και της χώρας:

Την προϊστορική - μυκηναϊκή Ερμιόνη που απλώνεται σε όλο τον λόφο της Μαγγούλας αλλά και σε έκταση περίπου 70 στρεμμάτων μέσα στη θάλασσα. 

Η ανασκαφή θα είναι ΤΟ αρχαιολικό γεγονός που μαζί με τα ευρήματα του Φράχθι, των Αλιέων, και της Ερμιόνης, μπορούν να δημιουργήσουν ένα από τα μεγαλύτερα και ωραιότερα Μουσεία της χώρας με εξασφαλισμένη ήδη παγκόσμια φήμη.

Τί λέει το Υπουργείο Πολιτισμού του Δήμου μας;

Βασίλης Γκάτσος

Κριτική Σκέψη ή Συγκλίνουσα Νόηση του Γιάννη Μ. Σπετσιώτη

 Κριτική Σκέψη ή Συγκλίνουσα Νόηση

του Γιάννη Μ. Σπετσιώτη

Μία από τις διανοητικές ικανότητες του ανθρώπου, που απαρτίζουν την πνευματική του λειτουργία, είναι και η συγκλίνουσα κριτική σκέψη. Αν και είναι δύσκολο να την προσδιορίσουμε εξ αιτίας των διαστάσεων που μπορεί κάθε φορά να παίρνει αλλά και τους πολλαπλούς παράγοντες που την επηρεάζουν, ωστόσο θα μπορούσαμε να πούμε ότι:

Με την κριτική σκέψη επεξεργαζόμαστε τα δεδομένα που έχουμε, προκειμένου να επιλύσουμε τα διάφορα προβλήματα που μας προκύπτουν ή να αντιληφθούμε την αλήθεια στα ποικίλα θέματα που αναφύονται στη ζωή και που οι κάθε είδους επιτήδειοι, επιδραστές (influencers) τους λένε σήμερα, μας τα σερβίρουν όπως εκείνοι θέλουν, φυσικά προς ίδιον όφελος.

Η κριτική σκέψη, όμως, είναι πειθαρχημένη, αυτοκαθοδηγούμενη, δεν παρασύρεται και εστιάζει αποκλειστικά και μόνο στην απόφαση που καλείται να πάρει το άτομο σχετικά με το τι θα πράξει ή θα πιστέψει. Στη συνέχεια το ίδιο το άτομο σκέπτεται πώς μπορεί να βελτιώσει την αρχική του σκέψη για να είναι περισσότεροακριβής, σαφής και αποτελεσματική. Πάντα, όμως, έχει κατά νου πως η αλήθεια είναι μία και τα ψεύδη πολλά.

Σήμερα, με την ανάπτυξη της τεχνολογίας και τη χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, την υπερπαραγωγή και την υπερκατανάλωση των δεδομένων, η ανάγκη ανάπτυξης της κριτικής σκέψης είναι άκρως απαραίτητη. Οι ανθρώπινες κοινωνίες χρειάζονται, ίσως περισσότερο από ποτέ, τους κριτικούς ανθρώπους, τους αμερόληπτους, που υπηρετούν την αλήθεια, την ακεραιότητα, το θάρρος, την πίστη στη λογική και έχουν κριτικό πνεύμα. Το σχολείο οφείλει να καλλιεργεί την κριτική σκέψη των μαθητών σε πολλαπλά επίπεδα από την λύση των σχολικών προβλημάτων και ασκήσεων για τις ανάγκες της σχολικής μάθησης μέχρι την εξάσκηση μέσω εκπαιδευτικών προγραμμάτων στηδιάκριση της αληθινής από την ψευδή πληροφόρηση και την αναγνώριση των κάθε είδους fake news που κυκλοφορούν ανεξέλεγκτα. Η παραπληροφόρηση και οι «συνειδητά» ψευδείς ειδήσεις έχουν εξελιχθεί σε κοινωνική μάστιγα σε παγκόσμιο επίπεδο, ενώ η διαστρέβλωση των γεγονότων και της πραγματικότητας ταλαιπωρούν άτομα και κοινωνίες. 

Το σχολείο, λοιπόν, έχει την υποχρέωση να περάσει το μήνυμα ανάπτυξης της κριτικής σκέψης σε γονείς και παιδιά, ώστε να αναγνωρίζουν τα αληθή και να απορρίπτουν τα ψευδή. Σ’ αυτό μπορεί να βοηθηθούν από την τεχνολογία και την τεχνητή νοημοσύνη με γνώμονα πάντα την κριτική χρήση αυτών.

Τέλος, ο εκπαιδευτικός δεν θα είναι σε θέση να καλλιεργήσει την κριτική σκέψη των μαθητών, αν ο ίδιος δεν σκέπτεται κριτικά. Αν καθημερινά δεν υιοθετεί και υλοποιεί κριτική εξέταση και αντικειμενική αξιολόγηση της δικής ζωής, των λόγων και των έργων του έχοντας κατά νου ότι το ψέμα είναι ο «δαίμονας» του εγώ του.