Ιστορικό Λαογραφικό Κέντρο Κρανιδίου Πρόσκληση

Τα χρώματα των Χριστουγέννων του Γιάννη Μ. Σπετσιώτη

 Τα χρώματα των Χριστουγέννων

του Γιάννη Μ. Σπετσιώτη

Όσο περνούν οι ημέρες και τα Χριστούγεννα πλησιάζουν ένα από τα πιο σαγηνευτικά και εκφραστικά μέσα που μας βάζουν στο πνεύμα τους, νομίζω, πως είναι τα χρώματα. Διεγείρουν τα συναισθήματα, αφυπνίζουν τις αισθήσεις, κατακυριεύουν τον νου. Επιδρούν στην ψυχή και το μυαλό και όλοι αισθανόμαστε τη μεταμορφωτική τους δύναμη. 

Τα παραδοσιακά χρώματα των Χριστουγέννων με τους συνδυασμούς τους είναι πέντε και αυτό όχι τυχαία. Το χρυσόσυμβολίζει την αφθονία, το ασημί την ηρεμία και την ησυχία, το κόκκινο την αγάπη και το γόητρο, το πράσινο την ελπίδα και τη γαλήνη, το μπλε τη λογική και την ευτυχία.

Το χρώμα έκπληξη που επιλέχθηκε για τα φετινά Χριστούγεννα και προτείνουν οι «ειδικοί του είδους» είναι ένα απρόσμενο χρώμα. Όμως, υποστηρίζουν, προσφέρει ζεστασιά και εγκαρδιότητα, απροσποίητη γλυκύτητα και ψυχική πληρότητα. Φέτος, λοιπόν, το μόκα (καφέ της σοκολάτας) είναι ο μεγάλος πρωταγωνιστής των χρωμάτων για τα Χριστούγεννα. Είναι το χρώμα, που, καθώς διαβάζουμε, παίρνει έμπνευση από τη φύση και δημιουργεί χώρους ζεστούς, ειρηνικούς και φιλόξενους για εμάς και τους φίλους μας. Οι γήινοι χρωματισμοί και ιδιαίτερα το μόκα «δημιουργεί ζεστασιά και δίνει την αίσθηση της άνεσης οπτικά και συναισθηματικά». Οι ειδικοί προτείνουν, επίσης, να το συνδυάσουμε με πράσινες αποχρώσεις που είναι και αυτές εμπνευσμένες από τη φύση. Δεν πρέπει, ωστόσο, να λείπουν και οι χρυσές και ασημένιες πινελιές που κάνουν το περιβάλλον πιο κομψό, αρμονικό, γιορτινό και ελπιδοφόρο. Μπορούμε, λοιπόν, άφοβα να χρησιμοποιήσουμε φέτος το μόκα και τους συνδυασμούς του σε ευχετήριες κάρτες, στολισμούς δέντρων, βιτρινών, δρόμων και να εκφράσουμε μέσα από τους συμβολισμούς των χρωμάτων ευχές και συναισθήματα, συγκινήσεις και επιθυμίες.

Ωστόσο, ας έχουμε κατά νου ότι δεν χρειάζεται ούτε να υπερεκτιμούμε ούτε και να υποτιμούμε την προβολική και συμβολική αξία των χρωμάτων...

Του Αγίου Σπυρίδωνος του Γιάννη Μ. Σπετσιώτη

 Του Αγίου Σπυρίδωνος

του Γιάννη Μ. Σπετσιώτη

Στις 12 Δεκεμβρίου η εκκλησία μας γιορτάζει τη μνήμη του Αγίου Σπυρίδωνα του Θαυματουργού, επισκόπου Τριμυθούντος της Κύπρου. Ο Άγιος γεννήθηκε περί το 270μ.Χ στο κατεχόμενο, σήμερα, χωριό της Κύπρου Άσια. Καταγόταν από φτωχή και ταπεινή οικογένεια και έζησε τα νεανικά του χρόνια ασκώντας το επάγγελμα του βοσκού. Παντρεύτηκε, απόκτησε μια κόρη, την Ειρήνη, και μετά τον θάνατο της γυναίκας του έγινε κληρικός. Χάρη, δε, στις αρετές του και τον χριστιανικό του βίο χειροτονήθηκε επίσκοπος Τριμυθούντος.

Πολέμιος του Αρειανισμού έλαβε μέρος στην Α΄Οικουμενική Σύνοδο της Νίκαιας το 325 μ.Χ., όπου και θαυματούργησε. Οι περισσότεροι, από τα μαθητικά μας χρόνια, γνωρίζουμε το θαύμα του Αγίου σ’ εκείνη τη Σύνοδο, προκειμένου να αντικρούσει τον αιρετικό Άρειο που αμφισβητούσε το θεμελιώδες για τον Χριστιανισμό δόγμα της Αγίας Τριάδας. Σύμφωνα με την παράδοση το κεραμίδι που κράτησε στα χέρια του ο Άγιος Σπυρίδωνας, «διασπάστηκε» στα τρία συστατικά του: Τη φωτιά που ανέβηκε προς τα επάνω, το νερό που έτρεξε προς τα κάτω και το χώμα που έμεινε στα χέρια του.

Ο Άγιος Σπυρίδωνας είναι ο προστάτης της Κέρκυρας ενώ στον εκεί μεγαλοπρεπή ναό του βρίσκεται και το σκήνωμά του. Ο σεβασμός των Κερκυραίων προς τον Άγιο είναι απεριόριστος και η μνήμη του τιμάται με κάθε λαμπρότητα και μεγαλοπρέπεια τέσσερις φορές τον χρόνο. Ο Άγιος είναι, επίσης, πολιούχος του Πειραιά, του Μεσολογγίου, της Βόνιτσας αλλά και άλλων πόλεων. Θεωρείται προστάτης των τσαγκάρηδων και των γεωργών. Μάλιστα, η ημέρα της γιορτής του έχει ιδιαίτερη σημασία για τους αγρότες καθώς γίνεται αγιασμός των σπόρων με στόχο τη γονιμότητα της γης και την καλή σοδειά. Εξαιτίας δε του ομόηχου της λέξης Σπυρίδων με τη λέξη σπυρί θεωρείται και προστάτης των ανθρώπων που πάσχουν από ευλογιά. Γι’ αυτό σε ορισμένα μέρη ανήμερα της γιορτής του οι πιστοί φέρνουν κόλλυβα στην εκκλησία. Ακόμη πιστεύεται ότι θεραπεύει και τον πόνο των αυτιών. Ο Άγιος Σπυρίδωνας πέθανε το 348 ή το 350 μ.Χ.

Χριστουγεννιάτικη παράσταση στο Κέντρο Πολιτισμού Ερμιονίδος

 

 γιατί τα Χριστούγεννα ξεκινούν στο Κέντρο Πολιτισμού Ερμιονίδος 

 Είμαστε στην ευχάριστη θέση να σας ανακοινώσουμε τη φιλοξενία της χριστουγεννιάτικης παράστασης "Τα χιονισμένα λιβάδια του Άι - Βασίλη" 

Λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα, σε ένα ορεινό χωριό, η μικρή Ουρανία ζει την πιο απρόσμενη συνάντηση: ο Λοριέν, το χρυσό ξωτικό του Άι - Βασίλη, ξεπροβάλλει στο κατώφλι του σπιτιού της γιαγιάς της και μια καινούρια φιλιά γεννιέται..

Μαζί ξεκινούν ένα ξεχωριστό ταξίδι με αναφορές σε έθιμα, σε παραδόσεις και φυσικά στα κάλαντα από την Ελλάδα και τον κόσμο, με μηνύματα φιλίας, γενναιοδωρίας και θαλπωρής..

 Μην χάσετε αυτήν τη διαδραστική παράσταση για παιδιά και μεγάλους στο Κέντρο Πολιτισμού Ερμιονίδος!

Πού αλλού;

Ελάτε να ζήσουμε μαζί μια αξέχαστη περιπέτεια σ' έναν κόσμο όπου όλα μπορούν να συμβούν!

 γιατί όταν ανάβουν τα λαμπιόνια, αρχίζει το παραμύθι των Χριστουγέννων 

 Κρατήσεις στα τηλέφωνα της αφίσας

 6978826680 & 6977485865

 Σε περίπτωση μεγάλης ζήτησης, θα πραγματοποιηθεί και δεύτερη παράσταση, για αυτό κάντε γρήγορα τις κρατήσεις σας!

Σας περιμένουμε!

Παίζουν οι ηθοποιοί:

Λίνα Καμπούρογλου 

Ιωακείμ Κάσδαγλης 

 Μια φανταστική παράσταση για όλες τις ηλικίες!

#kepoEr

ΑΙΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΤΩΝ ΠΛΗΓΕΝΤΩΝ ΑΠΟ ΤΑ ΈΝΤΟΝΑ ΚΑΙΡΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΤΩΝ ΠΛΗΜΜΥΡΩΝ ΣΤΙΣ 27 & 28 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2025

 Κρανίδι, 08.12.2025

Δελτίο Τύπου

Ο Δήμος Ερμιονίδας ενημερώνει τους δημότες, των οποίων οι κατοικίες υπέστησαν ζημιές από τα έντονα καιρικά φαινόμενα των πλημμυρών από την κακοκαιρία «ADEL», που έπληξε την περιοχή μας στις 27 και 28 Νοεμβρίου 2025, ότι μπορούν να υποβάλουν αιτήματα για παροχή οικονομικής ενίσχυσης πολιτών που πλήττονται από φυσικές καταστροφές στο Γραφείο Δημάρχου Μ. Μερκούρη 11, Κρανίδι 213 00 ή στην ηλεκτρονική διεύθυνση m.ermionidas@gmail.com .

Για πληροφορίες μπορείτε να καλείτε στο Γραφείο Δημάρχου: 27543 60028 και 27543 60009.

Η προθεσμία για την υποβολή των αιτήσεων: Δευτέρα 08/12/2025 έως τις 24/12/2025. 

Με παρέσυρε το ρέμα.. Του Γιάννη Λακούτση

 Με παρέσυρε το ρέμα, 

 μάνα μου δεν είναι ψέμα     Του Γιάννη Λακούτση

Οι πλημμύρες στην Αττική άρχισαν να καταγράφονται το 1887, όταν στις 22 Οκτωβρίου έπεφτε νερό με το τουλούμι για δύο ημερόνυχτα:

 « Εν Φαλήρω  ηδύνατο να αντιληφθή τις χθες την ποσότητα των κατά τας δύο τελευταίας ημέρας πεσόντων υδάτων. Εις πολλά μέρη του φαληρικού αλίπεδουεσχηματίζοντο λίμναι, εν αις απέπλεον δένδρα και οικίσκοι… Η θάλασσα εν Φαλήρω εις αρκετήν απόστασην ήτο ερυθρά εκ των εις αυτήν εκβαλόντων υδάτων… Εν Πειραιεί η βροχή ήτο ραγδαιοτάτη κατέπεσε δε και χάλαζα μεγέθους λεπτοκαρίου… Εκ της θυέλλης φοβηθέντες οι εν τοις εργοστασίοις  και τη συνοικία Καμινίων ήρξαντο δια πυροβολισμών και συριγμών των ατμομηχανών επικαλούμενοι συνδρομήν…Τα θύματα της πλημμύρας εν Πειραιεί ήσαν δέκα όρνιθες, μια αίξ και επτά νεκροί! Μάλιστα επτά νεκροί. Τα ύδατα εισβαλόντα εις το νεκροταφείον παρέσυραν αρκετούς σταυρούς και χώματα, απεκάλυψαν δε επτά νεκρούς, ους ηναγκάσθη η αστυνομία να ενταφιάση και αύφθις προσθέσσα αρκετόν χώμα…».

Από τότε μέχρι το 1933 καταγράφηκαν αρκετές ακόμα περιπτώσεις βροχοπτώσεων, με καταστρεπτικά, αποτελέσματα.Η πλημμύρα όμως της  22ας Νοεμβρίου του 1934, ήταν ισχυρότερη από όλες τις προηγούμενες. Σε έξι ώρες ισχυρής καταιγίδας επλήγησαν πολλές περιοχές, υπερχείλισε ο Κηφισός και έπνιξε κυριολεκτικά το Μοσχάτο, το Φάληρο, το Ρέντη, την Κοκκινιά. Τα νερά στο Μοσχάτο έφτασαν τα δύο μέτρα.Απολογισμός, επτά νεκροί. « Η χθεσινή πρωτοφανής νεροποντή που εξέσπασεν εις τας Αθήνας και τον Πειραιά κατά τας απογευματινάς ώρας, είχε τραγικά αποτελέσματα. Δια πρώτηνφοράν εσημειώθη εις την πρωτεύουσαν κατακλυσμός τόσης εντάσεως, αι δε συμφοραί που επέφεραν υπήρξαν απερίγραπτοι… Το θέαμα των φευγόντων την καστροφήν κατοίκων ήταν πράγματι τραγικόν. Αλλόφρονες έτρεχαν μέσα εις τον κατακλυσμόν να σωθούν. Γυναίκες επεκαλούντοματαίως την παροχήν βοηθείας, δια την διάσωσιν των παιδιών των, που εκινδύνευαν να παρασυρθούν από τα νερά…».Αυτόπτης μάρτυρας της καταστροφής, ο Μάρκος Βαμβακάρης, έγραψε και σχετικό τραγούδι με τίτλο  « Πλημμύρα». Η ιστορία που περιγράφει είναι αληθινή. Ο ίδιος ο συνθέτης έπεσε μέσα στον Κηφισό και έσωσε ένα παιδί, με κίνδυνο να πνιγεί και ο ίδιος. Για το ίδιο γεγονός της πρωτοφανούς αυτής νεροποντής και ένας άλλος συνθέτης ο Σμυρνιός  κουρέας ΣταύροςΠαντελίδης έγραψε το τραγούδι « Η πλημμύρα στην Αθήνα».

ΠΛΗΜΜΥΡΑ 

(Μάρκου Βαμβακάρη)  

Με τη φετινή πλημμύρα, βρε / όρη και βουνά επήρα /είδα μάνα να φωνάζει, βρε / και βαρειά ν’ αναστενάζει.  Το μωρό, το μικρό, το παιδί μου / σώσε μου το και παρ’ τη ζωή μου. Έπεσα για να το σώσω, βρε / κόντεψα να μη γλυτώσω / με παρέσυρε το ρέμα, βρε / μάνα μου δεν είναι ψέμα.   Μεσ’ το ρέμα κολυμπούσα, βρε / να το σώσω δε μπορούσα / μόλις βγήκα στη στεριά / δυο παιδιά και μια γριά, /σ’ ένα δέντρο ανεβασμένοι, βρε / εγλυτώσαν οι καημένοι. Περιστέρι και Μοσχάτο, βρε / τα καν’ όλα άνω κάτω. Καμίνια και Αγιά Σωτήρα, βρε / τα ’πνιξ’ όλα η πλημμύρα.

 

Πηγές: εφημ. ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ 24 Οκτ. 1887,  ΕΘΝΟΣ, ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ 23 Νοε. 1934.

 

Βασίλης Γκάτσος : Να πως έρχεται ο Ανάβαλος ... χωρίς Αναβολή.

 

Φυσικά στα χαρτιά, όπως βλέπετε στις εικόνες από το επίσημο Περιφερειακό και Τοπικό Σχεδιασμό.

Το 2026 - 2027, δηλαδή σε ένα δύο χρόνια από σήμερα, θα παραδοθούν "Έργα μεταφοράς και διανομής νερού άρδευσης από δίκτυα Αναβάλου στο Δήμο Ερμιονίδας Νομού Αργολίδας / 53 εκ. Ευρώ."

Μια πρώτη προσπάθεια κατανόησης: Το 2026 - 2027 θα παραδοθούν τα έργα μεταφοράς και διανομής που χρηματοδοτούνται με 53 εκ. ευρώ. Δηλαδή θα έχουμε το νερό στην Ερμιονίδα αλλά και το δίκτυο διανομής του.

Μια δεύτερη προσπάθεια κατανόησης: Το 2026 - 2027 θα παραδοθούν "Έργα" αορίστως, δηλαδή κάποια έργα που αφορούν τη μεταφορά και διανομή. Αν, για παράδειγμα, παραδοθεί ένα χαντάκι μήκους 2 χιλιομέτρων, θαφτούν λίγοι σωλήνες, αγοραστούν 10 βάνες, είμαστε συνεπείς με τον Περιφερειακό Σχεδιασμό: Παραδόθηκαν 3 επί μέρους έργα.

Κάπως έτσι σχεδιάσαμε (όντας άριστοι στη διατύπωση) και την είσοδό μας στην ΕΕ, ώστε να φτάσουμε σε ανάπτυξη και εισοδήματα σε λίγες δεκαετίες τους Βορειοευρωπαίους, αλλά στο ενδιάμεσο χρεοκοπήσαμε, σήμερα είμαστε δεύτεροι.....  από το τέλος, με προοπτική εντός 2-3 ετών να είμαστε τελευταίοι.

Βασίλης Γκάτσος

Μετά την μπόρα στο Καταφύκι

Με τόση ορμή, τόσος όγκος νερού δεν έκανε ζημιές μόνο στο Καταφύκι, που δεν ξέρουμε  αν το έχουμε ξαναδεί έτσι, αλλά στον κάμπο, σε σπίτια,  σε αποθήκες.. 

Το video που δείχνει το μέγεθος της ορμής του νερού  το κατέγραψε ο Cameron, ένας νέος που ήρθε από την βόρεια Αγγλία με την κοπέλα του  για να χαρούν το σπορ της αναρρίχησης και είναι αποκλισμένοι ακόμα εκεί, αφού οδρόμος θα πάρει χρόνο για να διορθωθεί..

Ακόμα σοκαρισμένοι.

Ελπίζουμε το επόμενο κύμα που έρχεται να είναι πιο ήπιο, αφού  έχουμε στενέψει  τα περάσματα και το χώμα είναι ακόμα γεμάτο   νερό.

Πρωτοβουλία Ενεργών Πολιτών Ερμιόνης

ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΖΗΜΙΩΝ ΑΠΟ ΤΑ ΠΛΗΜΜΥΡΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΣΕ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ, ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΒΙΟΤΕΧΝΙΚΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ, ΕΜΠΟΡΙΚΑ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΕΡΜΙΟΝΙΔΑΣ

 

Τροιζηνία: «Το υγρό χρυσάφι πάει στη θάλασσα» – Καυστική επιστολή του γεωπόνου Τάσου Γκούμα στον Περιφερειάρχη Νίκο Χαρδαλιά

Μετά τις πρόσφατες βροχοπτώσεις που έπληξαν την Τροιζηνία, ο γνωστός Τροιζήνιος γεωπόνος Τάσος Γκούμας απέστειλε στις 29 Νοεμβρίου 2025 ανοιχτή επιστολή-καταπέλτη στον Περιφερειάρχη Αττικής Νίκο Χαρδαλιά. Συνοδεύοντας το κείμενό του με φωτογραφίες από χειμάρρους που «ξεχειλίζουν» ακόμα και πέντε ώρες μετά τη βροχή, ο κ. Γκούμας καταγγέλλει την πολυετή αδράνεια της Πολιτείας απέναντι στη λειψυδρία και την ερημοποίηση της περιοχής, παρά τις επανειλημμένες προειδοποιήσεις από το 1995.

«Είναι απορίας άξιον γιατί η Πολιτεία δεν έχει πράξει ΤΙΠΟΤΕ», γράφει χαρακτηριστικά, συγκρίνοντας τα εκατομμύρια που δαπανώνται για επαναλαμβανόμενες ασφαλτοστρώσεις δρόμων με την απόλυτη έλλειψη έργων συγκράτησης και αξιοποίησης των νερών της βροχής. «Ο λόγος κόστους/ωφέλειας νερό-δρόμος είναι 100/1», τονίζει.

Ακολουθεί αυτούσια η επιστολή του κ. Τάσου Γκούμα:

εδώ

Εμείς στην Ερμιονίδα  σιωπή, όλα καλά.. Το δικό μας το νερό δεν είναι χρυσάφι..

Στα χρόνια της πλημμύρας Της Μυρσίνης Σαμαρά

 Στα  χρόνια της πλημμύρας

Εκείνο το φθινόπωρο των έντεκα χρόνων μου, στο χωριό μου έβρεξε πολύ. Το φαράγγι Καταφύκι, καταφύγιο για τα γεννήματα της φύσης, χόρτασε νερό κι έστειλε τα σωθικά του στη θάλασσα. Το νερό στο βαλτοτόπι, εκεί που συναντούσε το αλμυρό νερό της θάλασσας, κοκκίνισε σαν αίμα και γέμισε από φύλλα κι ελιές, κομμάτια που αποκολλήθηκαν με την ορμή του από τα σώματα των δέντρων. Σαν πρόωρα έμβρυα. Χαμένη σοδειά, είπαν οι αγρότες. Μπάλες κιτρινοπράσινες από τα εσπεριδοειδή χόρευαν ανυπεράσπιστες. Μαλακές από το νερό που τις έπνιξε, παραφουσκωμένες αναδεύονταν με την ορμή του ποταμού και παραδομένες στη δύναμή του σπρώχνονταν κατά τη θάλασσα. Ρόδια κατακόκκινα, με ανοιχτά στόματα και πειραγμένους σπόρους, έχασκαν σαν μαυρισμένα δόντια από τα χτυπήματα. Στη θάλασσα κολυμπούσαν όλα μαζί, καρποί, κλαδιά, ξύλινα σκεύη από τα αγροτόσπιτα, ένα στρώμα από ξεψυχισμένους κόπους.

Γυρίζοντας από το φάρο εκείνο το απόγευμα, η λάμψη του ήλιου που έδυε ήταν αλλιώτικη. Είχε μέσα της τη σιωπή της καταιγίδας που καταλάγιασε αλλά άφησε πίσω της καταστροφή σαν φονικό. Από το χωριό νόμιζα πως άκουγα μια βουή, θρηνητικό τραγούδι χορικού. Στ’ Αλώνια, όπου κατέληξε ο χείμαρρος, κατά μήκος της παραλίας τους, μια μαύρη γραμμή ξεχώριζε από τους περίεργους και τους χαμένους μέσα στον πόνο τους γεωργούς. Και το νερό κατακόκκινο δίπλα στο γαλάζιο της.

Η καμπάνα της εκκλησίας χτύπησε έξι φορές, για την ώρα. Ήχοι με διαφορετική σημασία σήμερα για όλους μας. Μου φάνηκε πως το χωριό είχε ξαπλώσει μπρούμυτα κι έκλαιγε κρύβοντας το κεφάλι του. Το φαράγγι τού είχε γίνει εχθρικό. Είχε ξεθυμάνει στη θάλασσα. Το χωριό γλίτωσε τα σπίτια του, όχι όμως και τα περιβόλια του από τη βορινή πλευρά.

Περπάτησα κι εγώ ως εκεί κι ενώθηκα με το πλήθος. Άκουσα και είδα. Η βιβλική εικόνα πότισε την παιδική μου μνήμη και απλώθηκε στα μυστικά της μέρη. Εκείνη σαν σφουγγάρι τη ρούφηξε και  την κατέγραψε.  

Τις επόμενες μέρες έγινε λιτανεία, για να μη συμβεί άλλο τέτοιο κακό. 

«Ημερολογιακές γραμμές»

Σημ. Πρόκειται για πραγματικό γεγονός που συνέβηκε στην Ερμιόνη το 1961

​​​​​​​Μυρσίνη Σαμαρά

​​​​​​​​30-11-2025

Μετά την μπόρα ..

Παλιά ο ερχομός του Καφυκιού ήταν μέρα χαράς .......

 Τα παλιά τα χρόνια, ακόμη και τη δεκαετία του 1960, νεροποντές σαν την πρόσφατη ήταν ευλογία Θεούγια τον τόπο μας. "Η κραυγή: "Ήρθε το Καταφύκι!" ήταν ενθουσιαστική. Για ένα δύο χρόνια δεν είχαν ανάγκη νερού οι ελαιώνες και τ' αμπέλια μας.

Όσο για ζημιές; Προσοχή μόνο να μη περάσει κανείς από το ρέμα.

Βέβαια οι πατέρες ημών, αρχαιοτάτων και νεότερων χρόνων, έχτιζαν σε μέρη ασφαλή τους οικισμούς τους. Βλέπε Ερμιόνη, Κρανίδι, Πορτοχέλι, Κοιλάδα, κ.λ.π., γι' αυτό κοιμόμαστε ήσυχοι και ας γινόταν έξω χαμός από βροχή.

Οι ζημιές είναι αποτέλεσμα των απερίσκεπτων έργων μας.

Αντί να διευθετήσουμε την κοίτη του κύριου ρέματος του Καταφυκιού και μετά να χτίσουμε στον Κάμπο, πρώτα χτίσαμε και τώρα πάλι (και για λίγο) ψαχνόμαστε. Αύριο το ξεχνάμε.

Όσο για τις περιφράξεις, σαν σουρωτήρια πιάνουν όλα τα φερτά υλικά και εκτρέπουν τα νερά προς απρόβλεπτες κατευθύνσεις.

Έπεσαν 110 χιλιοστά νερού που σημαίνει 110 τόνοι ανά στρέμμα. Η Επαρχία μας είναι περίπου 400 000 στρέμματα, που σημαίνει ότι ο Θεός μας έστειλε 44 000 000 κ.μ. νερό, αλλά δεν είμαστε ικανοί ούτε ένα κιλό να πιάσουμε για τις δύσκολες μέρες.

Αν χαθεί "το ιερόν" από ένα τόπο, γρήγορα χάνεται και "το λογικόν" και άστα να πάνε.

Βασίλης Γκάτσος