TI NA ’ΣΟΥΝ
ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ
Πριν να ’ρθεις σε μένα, τι να’σουν, γιά πέμου;
ένα άστρο χαμένο στού Απείρου τα πλάτη
της νύχτας μι’ αχτίδα, μια πνοούλα τ’ ανέμου,
γιά τάχα αστραπούλα φευγάτη;
τι να ’σουν παιδί μου;
Μήν είσουν λουλούδι μ’ αλλόκοτο μύρο;
αητόπουλο να’σουν με μαύρες φτερούγες
που ανήσυχα ζύγιαζαν πέρα του απείρου
τις άφθαστες ρούγες;
Τι να ’σουν παιδί μου;
Ελάφι μήν είσουν κρυμένο στα δάση;
Μιάς άγριας αγέλης το μαύρο πουλάρι;
που θέλει η στοργή μου, κρυφά να δαμάσει
στα χέρια ως σε πάρει;
Τι νάσουν παιδί μου;
Μήν τάχα ένας γλάρος, που λαίμαργα γλείφει
της θάλασσας πάντα την άσωστη αρμύρα;
Μικρούλι διαμάντι στης γής τ’ άγρια βάθη
θαμμένο απ’ τη Μοίρα;
Τί νάσουν παιδί μου;
Μα τώρα σε πήρα, και σ’εχω δικό μου,
Το μύρο, τη λάμψη,για μένα σκορπίζεις
γλυκέ θυσαυρέ μου, καινούργιο όνειρό μου,
δροσιά μου χαρίζεις,
παιδί μου…παιδί μου…
Λίλα Καρακάλου- Καρανικόλα
(από το βιβλίο «Ελληνίδες ποιήτριες»)
Γιάννης Λακούτσης
