Πρώτη ύλη από τον Δημήτρη Παπαϊωάννου

Η δημιουργία με τη χρήση των ελάχιστων δυνατών μέσων είναι η φετινή πρόκληση για τον Δημήτρη Παπαϊωάννου στην κατασκευή της νέας του εργασίας με τίτλο Πρώτη Ύλη.

Ο Δημήτρης Παπαϊωάννου ανακυκλώνει τα απολύτως απαραίτητα αντικείμενα από την αποθήκη του, επανατοποθετεί τον εαυτό του στη σκηνή μετά από 10 χρόνια και επιλέγει τον Tadeu Liesenfeld ως συμπρωταγωνιστή του.

Μεταφέρει το εργαστήριό του στο γκαράζ του Φεστιβάλ Αθηνών για να παρουσιάσει εκεί την αρχική εκδοχή της Πρώτης Ύλης, καταθέτοντας μία πρόταση για την διαρκή επανεφεύρεση του

Η «παραβατική ουτοπία» της Οούκα Λεέλε

Προτείνει η Έλλη Βασιλάκη  

της Κατερίνας Λυμπεροπούλου  πηγή  

Το έργο μιας από τις πλέον σημαντικές ισπανίδες φωτογράφους στην Αθήνα

Από τις 7 Μαρτίου μέχρι και τις 21 Απριλίου η Πρεσβεία της Ισπανίας και το Ινστιτούτο Θερβάντες παρουσιάζουν την έκθεση «Οούκα Λεέλε: Η παραβατική ουτοπία» υπό την επιμέλεια του κριτικού τέχνης Μανουέλ Ρομέρο.

Τετάρτη 7 Μαρτίου 20:00 Εγκαίνια στην αίθουσα εκθέσεων του Ινστιτούτου Θερβάντες. Ωράριο: Δευτέρα-Παρασκευή 10:00-13.30 και 16:00-20:00. Σάββατο 10:00-13.30. Κλειστά τις Κυριακές και 12-17.04.2012. Αίθουσα Εκθέσεων του Ινστιτούτου Θερβάντες της Αθήνας, Μητροπόλεως 23, Αθήνα. Είσοδος ελεύθερη.

Η έκθεση που αποτελείται από 15 έργα της καλλιτέχνιδας από τη Μαδρίτη Οούκα Λεέλε και που εκπροσώπησαν την Ισπανία στην 11η Μπιενάλε του Καΐρου το 2008, ταξιδεύει στο «παραβατικό» σύμπαν της φωτογράφου και φέρνει το ελληνικό κοινό για πρώτη φορά σε στενή επαφή με μία από τις σημαντικότερες εκπροσώπους

Στα πεύκα του Τέτση

Της Ρίνας Λουμουσιώτη

Έξω η πολύβουη Βασιλίσσης Σοφίας, αλλά μέσα στις δύο μεγάλες αίθουσες του νέου εκθεσιακού χώρου του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών που φιλοξενεί τα πεύκα του Υδραίου ζωγράφου Παναγιώτη Τέτση,  απαγκιάζεις  στην ηρεμία και την ομορφιά   της  τέχνης.
Έργα του σήμερα, δουλεμένα μέσα στο 2011, αλλά και ορισμένα παλιότερα και λιγότερο γνωστά περιλαμβάνει η έκθεση  η οποία φιλοξενείται από  τις 11 Νοεμβρίου έως τις 10 Ιανουαρίου 2012.
Πρόκειται για 18 παραλλαγές ενός δένδρου, που παραπέμπει σε πεύκο.
Κάποια  έργα μονόχρωμα σχεδόν μαύρα, για τα οποία ο  ζωγράφος εξομολογείται: «Όπως συμβαίνει με μία ασπρόμαυρη ταινία του παλαιού κινηματογράφου, το ασπρόμαυρο μας δίνει μία προέκταση. Στο ασπρόμαυρο φανταζόμαστε χρώματα που δεν τα βλέπουμε..»
 Οι εικόνες του καθαρές, φωτεινές  συνδέονται με τη ζωή και τις εμπειρίες του. 
Η Ύδρα, η Σίφνος, η λαϊκή αγορά, τα αντικείμενα που τον περιβάλλουν...
Τα υλικά του λάδια, τέμπερες, αλλά και σινική μελάνη.

Μια βόλτα στην Αθήνα

Κυριακή απόγευμα Πλάκα, Μοναστηράκι, Αρεοπαγίτου. Εκεί ακόμα όλα μοιάζουν ίδια..

Μοναστηράκι και ρόδια Ερμιόνης 1,99 το κιλό

Τσακώνικα, ο μοναδικός «επιζών» της Δωρικής διαλέκτου

Η προβολή της ταινίας της Ελισάβετ Λαλουδάκη και του Massimo Pizzocaro θα είναι στο επίκεντρο της εκδήλωσης που οργανώνει το Παράρτημα Αθηνών της Γενικής Διεύθυνσης Μετάφρασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, την Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2011 στην Αθήνα.
Η Ευρωπαϊκή Ημέρα Γλωσσών είναι ένας θεσμός που φέτος κλείνει 10 χρόνια. Καθιερώθηκε το 2001 από το Συμβούλιο της Ευρώπης με την υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και επιδιώκει να αναδείξει τη σημασία της εκμάθησης γλωσσών και να προωθήσει τη γλωσσική και πολιτιστική ποικιλία της Ευρώπης. Με την ευκαιρία της ημέρας γλωσσών (26 Σεπτεμβρίου), αλλά και κατά τις εβδομάδες που ακολουθούν, οργανώνεται σειρά εκδηλώσεων ανά την Ευρώπη.
Η προβολή θα γίνει στο Γραφείο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Αθήνα, Λεωφ. Αμαλίας 8 (μετρό Σύνταγμα). Θα ακολουθήσει συζήτηση. Ώρα έναρξης 19.00. Η είσοδος είναι ελεύθερη για το κοινό. Θα ζητηθεί επίδειξη αστυνομικής ταυτότητας.

A Groussa Namou (Our Language) trailer from HappyAnt.tv on Vimeo.

Η ταινία Α Γρούσσα Νάμου (Η Γλώσσα μας)

 Διάρκεια: 52’
Γλώσσα: Ελληνικά, Τσακώνικη Διάλεκτος
Σκηνοθέτες: Ελισάβετ Λαλουδάκη – Massimo Pizzocaro

Φεστιβάλ Διαφορετικότητας

diversityfestival Εδώ το πρόγραμμα  

3-9 Οκτωβρίου 2011 στην Αθήνα

Η διαφορετικότητα είναι αδόκιμος όρος. Δε στέκει, δεν υπάρχει στα λεξικά, πώς να σου το πω. Ή τέλος πάντων δεν τη βρίσκω. Έτσι ορισμό δεν μπορώ να σου δώσω. Απ’ τα συμφραζόμενα ό,τι πιάνω.
Να μου πεις για τη διαφορά μάλιστα. Αυτή υπάρχει. Ορίζεται. Έχει και συνώνυμο. Αντίθεση το λένε. Κάνει και αντίθεση με την ομοιότητα. Πώς λέμε ίδιος, καμία σχέση.
Και επειδή τα ουσιαστικά που καταλήγουν σε -ότητα βγάζουν κάτι πανανθρώπινο και ευγενές συνάμα, φόρεσαν στη διαφορά την επίσημη την κατάληξη κι έτσι μπορεί να συμμετέχει μέχρι και σε πάνελ.
Η διαφορετικότητα έχει χτιστεί πάνω σε αντιθέσεις. Κι όπως όλα τα χρηστικά και τα καταχρηστικά σε τούτον εδώ τον κόσμο οι αντιθέσεις κυκλοφορούν σε ζευγάρια. Σαν τις κάλτσες και τα παπούτσια. Και τους ανθρώπους.
Έχουμε λοιπόν το αρσενικό και το θηλυκό, το χοντρό και το λιγνό, το ξένο και το δικό. Κι άμα δεν είσαι όμορφος είσαι άσχημος, κι άμα δεν είσαι στρέιτ είσαι γκέι, κι άμα δεν είναι παλιό είναι νέο. Κι έτσι διπλά και όμορφα βολεύεις μια κοσμοθεωρία να έχεις να πορεύεσαι.
Κι εδώ φυτρώνει η διαφορετικότητα, κι ας μη στέκει στα λεξικά. Γιατί τ’ αυτονόητα δε χρειάζονται ορολογίες για να σταθούν. Και σου φωνάζει το αδόκιμο να κάνεις μια πρόχειρη επαλήθευση στα κλισέ σου τα ζευγάρια. Αυτά που νομίζεις παπούτσια, δεξί, αριστερό, ένα για κάθε πόδι, πάει και τελείωσε. Αλλά να σου πω κάτι; Μπορεί να είναι κάλτσες. Ολόιδιες. Μόνο που τη μία τη βρίσκεις αμέσως. Για την άλλη συνήθως ψάχνεις λίγο περισσότερο.

Υστερόγραφο πολύ ύστερο: Στο «Μικρό λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας» (όχι στο οφίσιαλ, σε αυτό που λέει «απαραίτητο βοήθημα για το μαθητή», σα να λέμε στο παιδικό μενού) του Γ. Μπαμπινιώτη, η διαφορετικότητα υπάρχει. Ορίζεται ως «το να διαφέρει κάποιος από τους άλλους (τους πολλούς)». Δεν είμαστε λίγοι κύριε καθηγητά.

«Μέσα»:

Επιμ: Έλλη Βασιλάκη
το νέο σκηνικό πείραμα του Δ. Παπαϊωάννου
Ένα σκηνικό πείραμα επιχειρεί ο γνωστός χορογράφος Δημήτρης Παπαϊωάννου με τη νέα του δημιουργία υπό τον τίτλο «Μέσα» που ανεβαίνει για είκοσι παραστάσεις από τις 13 Απριλίου στο θέατρο Παλλάς.
Στη σκηνή 30 ερμηνευτές επί έξι ώρες ζωντανεύουν τις συνθέσεις του ΜΕΣΑ, ενώ υπάρχει ανοιχτή μία θέση στο έργο καθημερινά για όποιον από τους θεατές γοητευτεί από την κατάσταση και θέλει να επιστρέψει παίρνοντας μέρος.
Οι πόρτες του Παλλάς θα ανοίγουν στις 17:30 και θα κλείνουν στις 23:30, από Τετάρτη έως Κυριακή. Οι παραστάσεις θα διαρκέσουν έως τις 15 Μαΐου.
Η σύλληψη και σκηνοθεσία είναι του Δημήτρη Παπαϊωάννου.
Ο σκηνικός σχεδιασμός του έργου είναι των Δημήτρη Θεοδωρόπουλου και Σοφίας Ντώνα.
http://camerastyloonline.wordpress
http://www.skai.gr
               Πρόκειται για ένα έργο που γεννιέται από τη συνάντηση δύο συνθηκών:

μίας παράστασης που συμβαίνει αδιάλειπτα, και μίας κατάστασης θεατών που έρχονται, φεύγουν και αλλάζουν θέση μέσα στο θέατρο όποτε επιθυμούν.

Δράσεις

υπάρχουν κι αλλού εθελοντές,που κάνουν το δικαίωμά τους... καθήκον και την επιλογή τους, τρόπο ζωής.-ΕΛΛΗνική δραστηριότητα ΒΑΣΗ ΛΑϊΚΗς πρωτοβουλίας

Η ατζέντα των εθελοντών

• UNHCR - Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες Γραφείο στην Ελλάδα
H ‘Ύπατη Αρμοστεία κάνει έκκληση να προσφέρετε μία επείγουσα δωρεά προκειμένου να βοηθήσετε στην προστασία αθώων αμάχων (Αίγυπτος-Τυνησία), εξασφαλίζοντάς τους στοιχειώδη καταφύγια και απαραίτητα ήδη πρώτης ανάγκης.
• Με €31 θα χαρίσετε κουβέρτες σε 8 πρόσφυγες
• Με €52 μπορείτε να συνεισφέρετε στην αγορά μιας σκηνής
• Με €79 μπορείτε να προσφέρετε ένα κιτ επιβίωσης για μια οικογένεια προσφύγων
• Με €160 στεγάζετε μια πενταμελή οικογένεια προσφύγων
• Με €400 αγοράζετε ένα ιατρικό πακέτο για 50 οικογένειες προσφύγων
Τραπεζικοί λογαριασμοί ALPHA BANK101-00-2002055436 ΙΒΑΝGR89 0140 1010 1010 0200 2055 436. Για δωρεά μέσω πιστωτικής κάρτας καλέστε 210-6726296 Πληροφορίες: Τηλ 2106726463, Fax 2106756800, E-mail: greatpsf@unhcr.org
• ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS Το μήνυμα των παιδιών σ’ αυτούς που «τα κάνουν μούσκεμα»

6ο ANIMFEST, Διεθνές Φεστιβάλ Animation της Αθήνας

At the Opera from Juan Pablo Zaramella on Vimeo.

Προτείνει η Έλλη Βασιλάκη   Τα καρτούν ζωντανεύουν: 

17 έως 23 Μαρτίου 2011  Ταινιοθήκη της Ελλάδος,(Ιεράς Οδού 84 / Μετρό: Στάση Κεραμεικός / Τηλ.: 210 3612046)

η Ταινιοθήκη της Ελλάδας φιλοξενεί 146 ταινίες κινουμένων σχεδίων της νέας γενιάς καλλιτεχνών και σπουδαστών από 38 χώρες .

Με γνώμονα την υψηλή αισθητική, την τεχνική αρτιότητα και τη σεναριακή πληρότητά τους, οι ταινίες χωρίζονται σε τρία τμήματα: Διεθνές Τμήμα (88 ταινίες), στο Σπουδαστικό Τμήμα (36 ταινίες) και στο Ελληνικό Τμήμα (22 ταινίες).

4η 'Εκθεση Λακωνικών προϊόντων στο Σύνταγμα

Η 4η 'Εκθεση Λακωνικών προϊόντων στο Σύνταγμα

Σήμερα τρώμε Λακωνικά!

Της Έλλης Βασιλάκη

 Σε πείσμα των καιρών και της ατμόσφαιρας που διαμορφώνεται λόγω της οικονομικής κρίσης, περισσότεροι από 20 Λάκωνες παραγωγοί από κάθε περιοχή του νομού έφτασαν στην Αθήνα και εκθέτουν τα προϊόντα τους στο Αθηναϊκό κοινό.

Τι θα δείτε στην έκθεση;
Τη μοναδικότητα των γνήσιων παραδοσιακών και βιολογικών προϊόντων της Λακωνίας! Θα γνωρίσετε τους παραγωγούς, θα σας δείξουν τα προϊόντα τους και θα έχετε την ευκαιρία να τα δοκιμάσετε. Επιπλέον, μπορείτε να κάνετε και τις αγορές σας και, επιστρέφοντας στο σπίτι, να στρώσετε με διαφορετικό τρόπο το καθημερινό σας τραπέζι!
Θα βρείτε μεγάλη ποικιλία παραδοσιακών και βιολογικών προϊόντων όπως:

Ο Ανάργυρος Πασχάλης στην Αίθουσα Τέχνης Αθηνών

Έκθεση ζωγραφικής  του Ανάργυρου Πασχάλη Τρίτη 18 Ιανουαρίου 2011 στις 19.30 μ.μ.  
Διάρκεια έκθεσης: έως 5 Φεβρουαρίου 2011

Το δελτίο τύπου 
Στην Αίθουσα Τέχνης Αθηνών εγκαινιάζεται η τρίτη ατομική έκθεση ζωγραφικής του Ανάργυρου Πασχάλη. Στην έκθεση παρουσιάζονται με ύφος προσωπικό, μια σειρά απο πίνακες στους οποίους ο καλλιτέχνης επιχειρεί να προσδώσει στο θεατή τον κυρίαρχο ρόλο που έχει το φως στη ζωγραφική του. Το φως υπάρχει παντού όχι μόνο ως βασικό εικαστικό στοιχείο αλλά και ως κινητήρια δύναμη. Τα έργα του απεικονίζουν σχοινοβάτες, οι οποίοι δεν ακροβατούν απλώς σε σχοινιά ή ξύλα φωτισμένα αλλά συνδιαλέγονται με το φως και τη σκιά, αλλά και τοπία τα οποία διαμορφώνονται απο την πέτρα, τον ουρανό και τη θάλασσα αναζητώντας νέα μονοπάτια.
  Ο καλλιτέχνης με αυτή του την έκθεση μας προσφέρει ένα ώριμο, ξακάθαρο έργο χωρίς υπεκφυγές και ανασφάλεια. Η επιρροή του ρομαντισμού και του συμβολισμού στα έργα του είναι εμφανής καθώς αποτυπώνει τις ιδέες και τα συναισθήματά του στον καμβά. Μπροστά στα μάτια μας χορεύουν μοναχικές φιγούρες και απέραντα τοπία που ορισμένες φορές αγγίζουν τα όρια του μελαγχολικού και του ζοφερού. Και τότε το φώς ζωντανό και απροκάλυπτο έρχεται να μας υπενθυμίσει ότι μετά το σκοτάδι ακολουθεί το ξημέρωμα και μετά την καταιγίδα ο ήλιος. Μέσα απο το έργο του ο καλλιτέχνης μας θυμίζει αυτό που συχνά ξεχνάμε: όπου υπάρχει σκοτάδι, υπάρχει και φως. Το φως λοιπόν πέρα από τις καθαρά εικαστικές ανάγκες που καλύπτει αποκτά και μια συμβολική υπόσταση δίνοντας μορφή στην αισιοδοξία.

Η πρόσκληση

Τί γράφουν οι ειδικοί, για τα έργα που περιλαμβάνονται σ αυτή την έκθεση. 

athensartgallery

 Βλέποντας τα έργα του Ανάργυρου Πασχάλη αντιλαμβάνεται κανείς ότι κυρίαρχο ρόλο έχει το φως. Το φως είναι παρόν παντού και πάντα. Όχι μόνο ως βασικό εικαστικό στοιχείο που έρχεται να φωτίσει το έργο αλλά ως κινητήρια δύναμη η οποία κινεί και κατευθύνει τα πάντα. Οι σχοινοβάτες δεν ακροβατούν απλώς σε σχοινιά ή ξύλα φωτισμένα από το πινέλο του καλλιτέχνη, αλλά συνδιαλέγονται με το φως και τη σκιά αναζητώντας νέα μονοπάτια. Το σχοινί δεν είναι πλέον σχοινί, αλλά μία δεσμίδα φωτός που πρωταγωνιστεί στο έργο. Τα έργα που ακολουθούν απεικονίζουν τοπία τα οποία διαμορφώνονται από την πέτρα, τον ουρανό και τη θάλασσα. Οι πέτρες δημιουργούν μονοπάτια που οριοθετούν μυστικές διαδρομές στο απέραντο γαλάζιο. Καθώς τεμαχίζουν το τοπίο το φως διαχέεται πάνω στις πέτρες και εκείνες αντανακλώνται στο νερό.

 Ο καλλιτέχνης μας προσφέρει ένα ώριμο, ξεκάθαρο έργο χωρίς υπεκφυγές και ανασφάλεια. Προχωράει από εκεί που μας είχε αφήσει και ακολουθεί μία πορεία με συνοχή και συνέχεια. Η έντονη επιρροή του ρομαντισμού και του συμβολισμού είναι εμφανής καθώς αποτυπώνει τις ιδέες και τα συναισθήματα του στον καμβά. Με τη χρήση ενός ιμπρεσιονιστικού φωτός έρχεται να ορίσει εκείνη την λεπτομέρεια που έχει επιλέξει να προβάλλει.
 Μπροστά στα μάτια μας χορεύουν μοναχικές φιγούρες και απέραντα τοπία που ορισμένες φορές αγγίζουν τα όρια του μελαγχολικού και του ζοφερού. Και τότε, το φώς ζωντανό και απροκάλυπτο έρχεται να μας υπενθυμίσει ότι μετά το σκοτάδι ακολουθεί το ξημέρωμα και μετά την καταιγίδα, ο ήλιος. Έτσι για άλλη μία φορά, ο καλλιτέχνης, μας κλείνει πονηρά το μάτι και μας ξαφνιάζει ευχάριστα γιατί τελικά μας θυμίζει αυτό που συχνά ξεχνάμε: όπου υπάρχει σκοτάδι, υπάρχει και φως.  Το φως λοιπόν πέρα από τις καθαρά εικαστικές ανάγκες που καλύπτει αποκτά και μια συμβολική υπόσταση δίνοντας μορφή στην αισιοδοξία.

Ιόλη Δεληβάνη

Οι σπουδές και οι διακρίσεις του

1990 - 1993 Σπουδές στο Προπαρασκευαστικό και Επαγγελματικό Σχολείο Καλών Τεχνών, Πανόρμου-Τήνου. Με καθαρό προσανατολισμό στον τομέα της Γλυπτικής. Επίσης, σπουδές στην Μαρμαροτεχνία Αρχιτεκτονικό Σχέδια, Ζωγραφική. Αποφοίτηση με γενικό βαθμό 15,3/5. 1994 - 1995 Μαθήματα Γραφιστικής στις Σχολές ΑΚΤΟ

1999 - 2000 Εισήχθη στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, με καθηγητές τον κ. Δημητρέα και κ. Δηβάρη και κατά τα ακαδημαϊκά έτη 2000-2001, 2001-2002, 2002-2003 και 2003-2004 στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας.
Κατεύθυνση Ζωγραφικής με καθηγητές τον κ. Βαλαβανίδη και κ. Μανουσάκη. Αποφοίτηση με βαθμό πτυχίου Άριστα (29/30). Κατ’ επιλογήν μαθήματα: ΧΑΡΑΚΤΙΚΗ, ΣΚΗΝΟΓΡΑΦΙΑ.
2001 - 2002 Υποτροφία ERASMUS 6μηνη παρακολούθηση στο Middlessex University School of Fine Arts στο Λονδίνο.
2002 - 2003 Πρώτη Κρατική Υποτροφία από το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών «Ι.Κ.Υ.» για το 4ο έτος.
2003 - 2004 Δεύτερη Κρατική Υποτροφία από το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών «Ι.Κ.Υ.» για το 5ο έτος.
2004 Βράβευση από τη EUROBANK ως αριστούχος απόφοιτος της Α.Σ.Κ.Τ.

Καμαρώνουμε πολύ και όχι μόνο εμείς, για την πορεία του  Ερμιονίτη και φίλου μας Ανάργυρου.
Είναι καιρός να φιλοξενηθεί  η τέχνη του, με μια έκθεση , στην πατρίδα του...

Απλωμένα ρούχα

 Στη θέα μιας απλωμένης μπουγάδας αντικρίζω την πατρίδα μου, το πατρικό μου σπίτι, τα παιδικά μου χρόνια, τη θαλπωρή που μπορεί να δώσει ένας άνθρωπος σε έναν άλλον. Απλωμένα ρούχα σημαίνει ειρήνη, φροντίδα, τρυφερότητα. Είναι είδος υπό εξαφάνιση, μια και μάλλον βολεύει να τα δίνεις στο καθαριστήριο. Η μπουγάδα είναι η διακριτική δημοσιοποίηση των πιο προσωπικών μας αντικειμένων: εσώρουχα, σεντόνια, πιτζάμες, νυχτικά... Όλα έκθετα στο φως, αλλά σε περιορισμένο κοινό. Είναι απομυθοποίηση η απλωμένη μπουγάδα: Όλοι σε κάποιο σεντόνι θα κοιμηθούμε κάποιο εσώρουχο θα φορέσουμε και οι ποιο ένδοξοι και οι πιο ταπεινοί και οι πιο πλούσιοι και οι πιο φτωχοί.

Είναι η μπουγάδα η κοινή μας καταγωγή, είμαστε σχετικώς γυμνοί.

Μπάμπης Πυλαρινός

Μια έκθεση ζωγραφικής  που αξίζει κανείς να δεί..

 Στο εργαστήριο του Ζωγράφου Μπάμπη Πυλαρινού στην  Πλατεία Μητροπόλεως 11 (πίσω απο το ιερό της Μητρόπολης Αθηνών) Τηλ.211 4076675

 Διάρκεια: Απο 16 Δεκεμβρίου 2010 μέχρι τις 15 Ιανουαρίου. Δευτ.-Σάβ. 11.00-20.00

Μετά το τέλος της έκθεσης, στο εργαστήριο θα εκτίθενται έργα απο παλιότερες συλλογές.
Κατά τη διάρκεια της έκθεσης, μπορούν να πάνε παιδιά να παίξουν δημιουργικά παιχνίδια σε σχέση με τα εκτεθιμένα έργα.΄Ολες οι ζωγραφιές των παιδιών θα αναρτώνται στο εργαστήριο και στην ιστοσελίδα  http://www.pilarinos.gr/ar.htm

Πέτρα πικρή, δοκιμασμένη, αγέρωχη

«Η τέχνη δεν είναι παιχνίδι γι' αργόσχολους. Είναι αστραπή, είναι πόνος, είναι γέννα», σημείωνε κάποτε η χαράκτρια Βάσω Κατράκη (1914-1988).

Εικόνα:Η Βάσω Κατράκη, ηλικιωμένη πια, αλλά όχι λιγότερο ρωμαλέα, στο εργαστήριό της, σμιλεύοντας ένα από τα περίφημα «άλογά» της
   enet
Ο ποιητικός αφορισμός της συνδέεται και με μια πολύ ρεαλιστική διαπίστωση: κατ' εξοχήν η δική της τέχνη δεν ήταν παιχνίδι για αργόσχολους.
Προσέξτε, από σήμερα που η έκθεση «Βάσω Κατράκη - Πνοή στην πέτρα» υποδέχεται το κοινό στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, τις πέτρινες μήτρες των χαρακτικών της: είναι όγκοι ψαμμίτη χαραγμένοι συνήθως και από τις δύο πλευρές. Πέρα από τη διαπίστωση ότι αυτονομούνται ως αξιοθαύμαστα, μοντέρνα γλυπτά, εξομολογούνται το μυστικό ενός τεράστιου σωματικού κόπου. Εξ ου και η επισήμανση του επιμελητή της έκθεσης Γιάννη Μπόλη ότι «πολλοί δυσκολεύονταν να πιστέψουν ότι ήταν γυναικεία τα χέρια που σμίλευαν έτσι τον ψαμμιτόλιθο».
  Να και μια άλλη διάσταση λοιπόν στον χαρακτηρισμό «ρωμαλέα αγωνίστρια» που συνοδεύει εσαεί τη χαράκτρια, κυρίως όμως επειδή εκείνη ταυτίστηκε με την αντιστασιακή κοινωνική συνείδηση, τον αριστερό στοχασμό, την ΕΠΟΝ κι επί Χούντας την εξορία στη Γυάρο. Το έργο της ασφαλώς δεν

Φεστιβάλ φωτογραφίας, κάτω απο τη γέφυρα

Της Ρίνας Λουμουσιώτη
Το Κτίριο της Εσπλανάδας στο Δέλτα Φαλήρου φιλοξενεί το κεντρικό εκθεσιακό πρόγραμμα του Athens Photo Festival, Under The Bridge, έως 12 Δεκεμβρίου, στο οποίο περιλαμβάνονται και φέτος  ενδιαφέρουσες εκθέσεις, παγκοσμίως αναγνωρισμένων φωτογράφων.
 Είναι ένα ραντεβού των φίλων της φωτογραφίας  και της ψηφιακής τεχνικής.
 Το κτίριο της πεζογέφυρας διαμορφώνεται, για δεύτερη χρονιά, από  12 χώρους που καλύπτουν μία επιφάνεια συνολικού εμβαδού 4.500τμ.
  Εκεί χαρήκαμε δυνατές φωτογραφίες, με κοινωνικές και πολιτικές αγωνίες με κριτική διάθεση.
Απαγορευμένες, σκληρές, τρυφερές..
Μας άρεσαν ιδιαίτερα:
Πολυξένη Παπαπέτρου “Between Worlds”
Παιδιά  που φορούν μάσκες ζώων, κάπου στη  Αυστραλία. Εκπληκτική ιδέα και τόπος..

Jean Claude Moschetti «Μαγεία στη Γη» Παραδοσιακές κοινωνίες στην Αφρική, όπου φύλακες του χωριού  φορούν ειδικές μάσκες και στολές, σαν κάποια φρουρά για το κακό.
Claudia Rogge Η Κόλαση, το Καθαρτήριο και ο Παράδεισος σε πολύ μεγάλου μεγέθους εικόνες με πολύ γυμνό και  στοιχεία διαστροφής. Δυνατό και σκληρό θέμα.. Ψηφιακή επεξεργασία.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ

Ο Δημήτρης Παπαϊωάννου σκηνοθετεί τον νέο κύκλο τραγουδιών της Λένας Πλάτωνος βασισμένο σε 13 ποιήματα του Κωνσταντίνου Καβάφη.

ΣΥΝΘΕΣΗ: ΛΕΝΑ ΠΛΑΤΩΝΟΣ
ΕΡΜΗΝΕΙΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΛΑΜΙΔΑΣ
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ-VIDEΟ-ΣΚΗΝΙΚΟ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ
ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ: ΘΑΝΟΣ ΠΑΠΑΣΤΕΡΓΙΟΥ
ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣΦΩΤΙΣΜΩΝ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ-ΧΡΗΣΤΟΣ ΤΖΙΟΓΚΑΣ
ΕΝΟΡΧΗΣΤΡΩΣΗ: ΣΤΕΡΓΙΟΣ ΣΙΡΛΙΑΓΚΟΣ-ΛΕΝΑ ΠΛΑΤΩΝΟΣ
PROGRAMMING-SOUNDDESIGN-ΠΛΗΚΤΡΑ: ΣΤΕΡΓΙΟΣ ΤΣΙΡΛΙΑΓΚΟΣ
ΜΠΑΣΟ: VLASTUR
DRUMS: TSIKO
ΚΙΘΑΡΑ: ΣΤΡΑΤΟΣ ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ
ΗΧΟΛΗΨΙΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΞΕΒΑΝΗΣ
ΒΟΗΘ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ-ΔΙΕΥΘ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ: TΙΝΑ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ
ΒΟΗΘΟΣ ΣΚΗΝΟΓΡΑΦΟΥ: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΔΑΜΙΡΗΣ
Διάρκεια Παράστασης:40΄
Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΓΙΑ ΑΝΗΛΙΚΟΥΣ
ΠΑΡΑΓΩΓΗ: ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΘΕΑΜΑΤΩΝ

Η Ομόνοια ακόμα μας περιμένει!

Παρασκευή βράδυ στο κέντρο της πόλης.

Αθηναίοι που δεν φοβούνται το σκοτάδι και τις προκαταλήψεις φέρνουν φως, μουσικές και χαμόγελα στην μεγάλη πλατεία.
Έλα κι εσύ, όπως είσαι: με το ποτό σου, το ποδήλατό σου, και τους φίλους σου. Αν δεν φέρεις, θα βρεις εκεί (όλα εκτός από το ποδήλατο).
Ένα μεγάλο αυτοσχέδιο πάρτι: Μουσικοί, φέρτε κιθάρες και κρουστά, ερασιτέχνες φέρτε ό,τι έχετε: μαράκες, ντέφι, τριγωνάκια, καραμούζες. Οι υπόλοιποι σφυρίχτρες να ξεσηκώσουμε την πόλη.
Κι όλοι μαζί κατηφορίζουμε με κέφι στους σκοτεινούς δρόμους κάτω από την Ομόνοια σε μια αληθινή κινητή γιορτή για την Αθήνα.

Και τα οξύθυμα λαρύγγια θα δώσουν το παρόν!

Ξεκίνησε η έκθεση φωτογραφίας "Ψαρεύοντας την αλήθεια"

“Ψαρεύοντας την αλήθεια”

...μαρτυρίες των ανθρώπων που βιώνουν καθημερινά τα προβλήματα της θάλασσας

“Πριν από 50 χρόνια, βούταγες και τρελαινόσουν! Έλεγες που βρίσκομαι; Στον παράδεισο;”
“Τώρα οι γλάροι έχουν καταλήξει στις χωματερές…”
“Πιάσανε τις μανάδες, πιάσανε τα μικρά ψαράκια. Τι θα γίνει;”
“Η θάλασσα δεν είναι βιομηχανία…”
“Τα Χριστούγεννα θέλουμε να τρώμε γαύρο. Δε γίνεται!
“Παλιότερα το ψάρι ήταν το φαΐ του φτωχού και τώρα έχει καταντήσει να είναι πιο ακριβό από το κρέας”

Οι μαρτυρίες αυτές αποτυπώνουν το “ταξίδι του ψαριού” από την θάλασσα στο πιάτο μας αλλά και μια “πορεία” από την απειλή οι θάλασσές μας να ερημώσουν από τα υπάρχοντα αλιευτικά εργαλεία στην ελπίδα που μπορεί να έρθει από την προστασία της θάλασσας, την αλλαγή των τρόπων αλιείας, αλλά και την υπεύθυνη κατανάλωση.

Από τις 20 έως τις 24 Οκτωβρίου η Greenpeace σας προσκαλεί στην έκθεση φωτογραφίας με τίτλο “Ψαρεύοντας την αλήθεια” στο ίδρυμα Ευγενίδου (2ο Περιστήλιο). Η έκθεση παρουσιάζει τις μαρτυρίες σε φωτογραφία και video των ανθρώπων που βλέπουν κάθε μέρα τις ελληνικές θάλασσες να αδειάζουν από ζωή, αλλά και την πρόταση της Greenpeace για να μην λείψει ποτέ από το πιάτο μας και τις θάλασσές μας

Σας περιμένουμε.

Η είσοδος είναι ελεύθερη. Ώρες Λειτουργίας: 20/10 17.00-21.00, 21-23/10 10.00 – 14.00 και 17.00 – 21.00 και 24/10 10.00-14.00
Ίδρυμα Ευγενίδου (2ο Περιστήλιο), Λ. Συγγρού 387 - 175 64 Παλ. Φάληρο

Η τέχνη μιλά για την πολιτική

  Πολιτική και τέχνη.
 Αυτό είναι το θέμα της μεγάλης έκθεσης που διοργανώνει το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, με αφορμή τον εορτασμό των δέκα χρόνων λειτουργίας και συγκρότησης της συλλογής του. Η έκθεση με τίτλο Τέχνης Πολιτική εγκαινιάζεται στις 13 Οκτωβρίου και θα διαρκέσει έως τις 30 Ιανουαρίου 2011.

Από τον Μιλόσεβιτς σε ζητήματα κοινωνικής αδικίας τα 79 έργα που παρουσιάζονται στην έκθεση (εγκαταστάσεις, ζωγραφική, σχέδια, φωτογραφίες, βιντεοεγκαταστάσεις και διαδικτυακά έργα) εξετάζουν τον τρόπο με τον οποίο η τέχνη ασχολείται με την πολιτική.

Πολλά από τα έργα εκτίθενται για πρώτη φορά στο Μουσείο.

Στην έκθεση συμμετέχουν 40 καλλιτέχνες από την Ελλάδα, αλλά και από μητροπολιτικά κέντρα και περιφέρειες δυτικών και μη χωρών.

Μέσα από τα έργα, παρελθόν και παρόν αναδομούνται το ένα μέσα στο άλλο πέρα από εθνικούς, γεωγραφικούς ή φυλετικούς περιορισμούς.

Στόχος της έκθεσης είναι να διερευνήσει, μέσα από τις διαφορετικές οπτικές των έργων που άμεσα ή υπαινικτικά αναφέρονται σε πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά θέματα και γεγονότα, το πολιτικό δυναμικό της σύγχρονης τέχνης, τη δυνατότητά της να λειτουργεί ως μοχλός κριτικής και εναλλακτικής πολιτικής

Ναταλία Τσουκαλά: «Η καλή φωτογραφία ορίζεται από το συναίσθημα»

  Με φρέσκο βλέμμα που αποτυπώνεται στις φωτογραφίες της, η Ναταλία Τσουκαλά, μεταφέρει την αγάπη της για τη φύση στη Γκαλερί Σκουφά, σε μια έκθεση, στην οποία ο θεατής καλείται να ονειρευτεί το αντικείμενο.
  Η ιδέα για τις «Ανιχνεύσεις» γεννήθηκε πριν από μερικά χρόνια στο μυαλό της Ναταλίας Τσουκαλά, κυρίως μέσα από τη σχέση της με το φυσικό περιβάλλον, όπως δηλώνει η ίδια στο tvxs: «Δραπέτευα από την καθημερινότητα κάνοντας συνέχεια εκδρομές στα βουνά , βόλτες στη θάλασσα και φωτογραφίζοντας τοπία. Σιγά-σιγά πλησίαζα όλο και πιο κοντά, παρατηρώντας τη λεπτομέρεια, τα σχήματα που δημιουργούνται στη φύση, τους χρωματισμούς, χωρίς να έχει επέμβει ο άνθρωπος σε αυτά. Έτσι άρχισα να αλλάζω σταδιακά και την κλίμακα στις φωτογραφίες μου». Στην πορεία, όταν ο χρόνος δεν της επέτρεπε συχνές εξορμήσεις, η αναζήτησή της για οπτικά ερεθίσματα μεταφέρθηκε και στο αστικό τοπίο, ψάχνοντας ακόμα και στα ράφια του super market για κάτι που θα της κέντριζε το ενδιαφέρον. «Με συγκινεί περισσότερο να ανακαλύπτω κάτι, παρά να το στήνω. Τελικά οι προσωπικές μου διαδρομές και ανιχνεύσεις έγιναν οι "Ανιχνεύσεις"», λέει χαμογελώντας.
Περισσότερα εδώ..