Αντιδράσεις κατοίκων για αεροδρόμιο στο Πόρτο Χέλι

 

Αναρτήθηκε το 2017. Ανάβαλος και Ερμιονίδα, μέσα από τη ΜΠΕ του έργου. Ας το διαβάσουν οι περίπου 500 υποψήφιοι, ιδιαίτερα όσοι είναι τεχνικοί και θετικών επιστημών.

 Ανάβαλος και Ερμιονίδα, μέσα από τη ΜΠΕ του έργου.

Είναι ένα έργο "πνοής" για την Ερμιονίδα που έχει αργήσει απελπιστικά.

Παρακάτω δίνω μια, πιστεύω, κατανοητή παρουσίαση του όλου έργου βασισμένη στη ΜΠΕ (Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων) του, για τους άμεσα ενδιαφερόμενους που είναι οι αγρότες μας αλλά και όλους τους κάτοικους Ερμιονίδας, τους ξενοδόχους και τους κατόχους εξοχικών κατοικιών.

Ο Ανάβαλος είναι το νερό του λεκανοπεδίου της Τρίπολης. Ανήκει μεν στην λεκάνη απορροής της Αργολίδας, είναι δηλαδή δικό της νερό, αλλά δεν συλλέγεται στη λεκάνη απορροής της Αργολίδας. Έρχεται υπογείως από το λεκανοπέδιο της Τρίπολης, άρα είναι νερό της λεκάνης απορροής της Τρίπολης. Μέχρι σήμερα, επειδή το λεκανοπέδιο της Τρίπολης πλημμυρίζει, οι κάτοικοί του συντηρούν πολλές καταβόθρες για να προστατεύουν τη γη τους. Δηλαδή συντηρούν αντιπλημμυρικά έργα. Αν όμως υποθέσουμε ότι το λεκανοπέδιο της Τρίπολης καλλιεργηθεί συστηματικά και υπάρξει μεγάλη ανάγκη νερού κατά το θέρος, είναι δικαίωμα των κατοίκων να εκτρέψουν τα νερά που πάνε στις καταβόθρες, προς δικά τους φράγματα για δική τους χρήση, με αποτέλεσμα τη μείωση της παροχής τόσο του Ανάβαλου όσο και των πηγών Λέρνης, Κεφαλαρίου κ.λ.π.

Άρα το νερό δεν μας ανήκει αποκλειστικά, ή τουλάχιστον δεν ανήκει μόνο σε μας.

Η ΜΠΕ για το νερό του Ανάβαλου δίνει αγωγιμότητα 1197 μονάδες, και χλωριόντα 217 μονάδες. Είναι καλύτερο νερό από αυτό που χρησιμοποιούν οι αγρότες μας στην Ερμιονίδα, κυρίως στους παραθαλάσσιους κάμπους όπου φτάνει η αγωγιμότητα στις 4000 μονάδες και τα χλωριόντα πάνω από 800 μονάδες, αλλά είναι πολύ επιβαρυμένο, αν συγκριθεί με το κανονικό πηγαδίσιο, πόσο δε μάλλον με το νερό των φραγμάτων και των λιμνοδεξαμενών. Αυτό συμβαίνει, γιατί ανακατεύεται αναπόφευκτα με ένα μικρό μέρος θαλασσινού νερού, γι' αυτό και η ποιότητά του δεν είναι σταθερή. Είναι απλώς αποδεκτή και θα πρέπει να είναι υπό συνεχή παρακολούθηση.

Ο Ανάβαλος έχει έρθει στα Ίρια σε μια δεξαμενή που ονομάζεται Δ2 και από κει ποτίζεται ο κάμπος των Ιρίων. Από αυτή τη δεξαμενή που έχει υψόμετρο 100 μέτρα θα πάρει η Ερμιονίδα νερό. Από κει λοιπόν αρχίζει το έργο: Ανάβαλος και Ερμιονίδα.

Το έργο:

δροσίζει το αύριο και το υπόσχεται ξανά

 

η ζωή σε μια γουλιά 

όποιος το πίνει πολεμάει κι αντέχει.

Έλλη Βασιλάκη 

Βασίλης Γκάτσος: Αυτό αναρτήθηκε το 2009 πιστεύοντας ότι ...... σύντομα θα έχουμε Αφαλάτωση. Δυστυχώς δεν συνέβη το αναμενόμενο.

Ας το διαβάσουν όσοι από τους περίπου 500 υποψηφίους θέλουν να συμβάλουν στη λύση του προβλήματος που ακούει στο όνομα: Νερό Άρδευσης και Πόσιμο Νερό για την Ερμιονίδα.

Στις προτιμήσεις των ειδικών η αφαλάτωση θαλασσινού νερού είναι η τελευταία λύση, όταν δεν έχουμε άλλη, ή συμπληρωματική λύση, όταν δεν επαρκούν άλλες λύσεις. Κατά τον γράφοντα δυστυχώς είναι η τελευταία λύση, χωρίς ελπίδα να αναφανεί κάτι άλλο τα επόμενα τουλάχιστον 12 χρόνια στην Ερμιονίδα.

ΜΟΝΑΔΕΣ ΑΦΑΛΑΤΩΣΗΣ ΚΑΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΕΥΡΥΤΕΡΟ ΟΡΜΟ ΚΟΙΛΑΔΙΑ, ΟΡΜΟ ΚΑΡΤΕΡΟ, ΣΤΟΝ ΚΑΜΠΟ ΚΡΑΝΙΔΙΟΥ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΑΛΑΝΤΙ.

(Όσο γίνεται με απλά λόγια).

 

 

Για την παρουσίαση του θέματος χρησιμοποιείται μέρος του επίσημου βυθομετρικού χάρτη της Υδρογραφικής Υπηρεσίας και τα τοπωνύμια που αναγράφονται σε αυτόν.

  

 

Το άρθρο δεν ενδιαφέρεται αν οι τυχούσες μονάδες αφαλάτωσης στην περιοχή αυτή είναι δημοτικές, κρατικές, ιδιωτικές, συνεταιρικές, σοσιαλιστικές ή καπιταλιστικές. Το κύριο ερώτημα είναι: Ποιες είναι οι πλέον πιθανές επιπτώσεις στο περιβάλλον από τη λειτουργίας τους;

Δεχόμεθα λειτουργία μεγάλης μονάδας αφαλάτωσης θαλασσινού νερού των 40000 κ.μ. /ημέρα στο βάθος του κολπίσκου της Κοιλάδας κοντά στο εκκλησάκι. Επίσης δεχόμεθα ότι δεν υπάρχουν υπηρεσίες που να απαιτούν άδειες κ.λ.π., δηλαδή ο ιδιοκτήτης της μονάδας δεν έχει άλλους περιορισμούς εκτός από το κόστος εγκατάστασης και λειτουργίας.

"Στην Ερμιόνη άλλοτε και τώρα" τεύχος 31 και σε ηλεκτρονική μορφή

 

 "Στην Ερμιόνη άλλοτε και τώρα" το τεύχος 31  είναι αφιερωμένο  σε έναν σημαντικό άνθρωπο, τον Λίνο Μπενάκη. 

Μπορείτε να  διαβάσετε όλα τα τεύχη σε ηλεκτρονική μορφή, στον σύνδεσμο: 

ermioniallotekaitora

Βασίλης Γκάτσος : Και αυτό η συνέχεια από το 2014. Ας τα έχουν υπ' όψιν τους και οι περίπου 500 υποψήφιοι των δημοτικών εκλογών.

Για να δούμε λοιπόν τι θα έφτιαχνε ο κάθε φιλοπρόοδος και δημιουργικός λαός:

Τεχνητή Λίμνη Μονής Αυγού. Βλέπε σχέδιο στον χάρτη.

Με κόκκινο η θέση του φράγματος. Ύψος 60 μέτρα. Όταν γεμίσει πλήρως η λίμνη (πίλα που λέμε) θα έχει την έκταση της μπλε γραμμής η οποία ταξιδεύει στην ισοϋψομετρική γραμμή των 200 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας. Τότε η λίμνη θα έχει μήκος γύρω στα 4500 μέτρα, μέσο πλάτος 350 μέτρα και στο μέσο της το πλάτος θα φτάνει τα 800 μέτρα. Το βάθος κοντά στο φράγμα θα είναι 60 μέτρα, μέχρι την κύρια λεκάνη 50, στο μεγαλύτερο υπόλοιπο γύρω στα 30-40 μέτρα. Αρκετά βαθιά λίμνη. Μέσο βάθος γύρω στα 30 μέτρα και μέγιστη χωρητικότητα 45 000 000 κ.μ. Νερό αρίστης ποιότητας! Ούτε στο όνειρό μας δηλαδή.

Μα θα γεμίσει ποτέ;

Η λεκάνη απορροής που τροφοδοτεί την Τεχνητή Λίμνη Μονής Αυγού είναι περίπου 130 000 στρέμματα. Μία βροχόπτωση ύψους 150 χιλιοστών του μέτρου, που δεν είναι και σπάνια, θα σπρώξει στη λίμνη περί τα 20 000 000 κ.μ. νερού. Ένα πολύ καλό υδρολογικό έτος με συνολική βροχόπτωση 500 χιλιοστών, θα σπρώξει 50 000 000 κ.μ. νερού. Να μην ξεχνάμε ότι η μελέτη "Ανάβαλος στην Ερμιονίδα" μιλάει για άρδευση 22000 στρεμμάτων με περίπου 400 κ.μ./στρέμμα το χρόνο, δηλαδή γύρω στα 9 000 000 κ.μ. νερό το χρόνο (και αυτά τα θέλουμε γιατί υπάρχουν και χρονιές μεγάλης ανομβρίας στη περιοχή μας και είναι απολύτως απαραίτητα).

Αισθητική της Λίμνης: Περιμετρικά τεράστια πλατάνια, λεύκες, δάφνες κ.λ.π.,όπως είναι το ρέμα από Μαρμαράδικο Σοφικίτη και κάτω. Φυσικά κατάλληλη για όλα τα αθλήματα.

Τεχνητή Λίμνη Ειλεών. Βλέπε σχέδιο στον χάρτη.

Βιβή Σκούρτη: Ένας μικρός άγιος της καθημερινότητας

 

ΕΝΑΣ ΜΙΚΡΟΣ ΑΓΙΟΣ ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑΣ

Ο Αργύρης, ένας άνθρωπος της θάλασσας, θαλασσοπόρος από τα μικρά του, τα νιάτα του ως την ωριμότητά του.

Από μικρό παιδί έκαναν ρόζους τα χέρια του από το κουπί και στη συνέχεια ήταν μόνιμα κομμένα από το παραγάδι.

Οι σπηλιάδες χτύπησαν αλύπητα το κορμί του.

Μάτισε πανιά , λατίνια, δόλωσε και ξεψάρισε χιλιάδες φορές και ταξίδεψε με οδηγό του τ’ άστρα άλλες τόσες.

Ήπιε το πικρό κρασί του μισεμού και το γλυκό του γυρισμού.

Άκουσε πολλές φορές το «καλό ταξίδι» και άλλες τόσες τα καλωσορίσματα, που ήταν χαρά μεγάλη.

Αυτή ήταν η ζωή των ναυτικών της γενιάς του.

Ήρεμος και φιλόξενος, ξέμπαρκος πια από τα σπαταλημένα του βάσανα, υπηρετεί τους γείτονές του «ΤΑΞΙΑΡΧΕΣ» εδώ και 30 χρόνια. 

Εκεί ηρεμεί η ψυχή του κι εκεί στην ηρεμία της εκκλησίας ανάμεσα στο λιβάνι και στους ψαλμούς, μάχεται με τις αναμνήσεις και τις καθημερινές προκλήσεις της απόμαχης, της μίζερης όπως την κατάντησαν οι «ειδήμονες» συνταξιούχας ζωής.

Δίνω χώρο και χρόνο στην προσωπική του μνήμη, στα παιδικά του χρόνια και όνειρα.

​«Η ζωή μου ήταν μια περιπέτεια. Ήμουνα το τέταρτο παιδί μιας ενδεκαμελούς οικογένειας: Βιβή, Μίμης, Ντίνα, εγώ, Διαμαντής, Φραντζέσκος, Λέλα, Απόστολος, Σπύρος, Γιώργος, Φωκίων.

Από μικρό παιδάκι στο κουπί. Έκανα 20 ταξίδια στην Αφρική με τα ψαράδικα. Εκεί ανταμώναμε τις δικές μας σφουγγαράδικες βάρκες. Αργότερα μπαρκάρισα για κάποια χρόνια και στη συνέχεια με μια παραγαδιάρικη κούντουλα ψαρεύαμε με τον αδελφό μου Μίμη.

​Θυμάμαι

Βασίλης Γκάτσος: Αυτό είναι από το 2014 αναρτημένο. Φυσικά ακόμα επίκαιρο.

 

Για να γνωρίσουμε καλύτερα τις δυνατότητες του τόπου μας και να συνειδητοποιήσουμε ότι η φύση μάς έχει ευνοήσει ως προς το νερό, αν και βρέχει λίγο. 

Αυτό που αποκαλούμε Ορεινή Ερμιονίδα είναι λάθος ως προς το θέμα του νερού. Αυτό που έχει σημασία είναι η λεκάνη απορροής, δηλαδή η έκταση  που τα νερά της κυλούν τελικά σε κοινή κοίτη.

Έχουμε λοιπόν μια πολύ μεγάλη περιοχή (ΝΕΡΟΜΑΝΑ), με βουνά και υψίπεδα, η οποία διοικητικά ανήκει στην Ερμιονίδα, την Τροιζηνία και την Επιδαυρία. Η περιοχή αυτή διοχετεύει τα νερά της βροχής σε 4 ποταμούς. Ή ανάποδα, από αυτή την περιοχή πηγάζουν οι 4 ποταμοί. Και δεν είναι τελικά άτοπο να τους αποκαλούμε ποταμούς και όχι χειμάρρους ή ρέματα, αφού και οι αγρότες ποταμούς τους αποκαλούν ως προς το μέγεθος και τα νερά τους και σε σχέση με τα μικρά ρέματα.

ΟΙ ΠΟΤΑΜΟΙ:

Το μπλε ποτάμι: