«Ιδιωτικοποιήστε τα πάντα»
Του Γιάννη Λακούτση
Ο σχεδιασμός και η υλοποίηση της πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων στην Ελλάδα, ξεκίνησε στην αρχή της δεκαετίας του 1990. Από τότε μέχρι σήμερα σχεδόν τα πάντα έχουν ιδιωτικοποιηθεί. Λιμάνια, μαρίνες, αεροδρόμια, τηλεπικοινωνίες, οδικοί άξονες, και τώρα με τον ΕΛΤΑ και οι επικοινωνίες. Το επόμενο βήμα θα είναι να περάσει και το νερό στους ιδιώτες. Με άλλοθι τη λειψυδρία πρόκειται να μεταφερθούν κρίσιμες υποδομές νερού σε μεγάλα επενδυτικά συμφέροντα. Το νερό από κοινωνικό αγαθό μετατρέπεται βήμα-βήμα σε πεδίο κερδοσκοπίας. Τι απομένει; Η φύση. Στις 4 Νοεμβρίου του 2008, με αφορμή τις πυρκαγιές εκείνης της περιόδου, δημοσιεύεται στην εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ ένα άρθρο/ πρόταση περί ιδιωτικοποίησης της φύσης. Μια πρόταση του καθηγητή Κοινωνιολογίας, Κ.Τσουκαλά, από τους πιο φανατικούς θεωρητικούς του «εκσυγχρονισμού» της περιόδου 1996-2004, και αργότερα ευρωβουλευτή της ΚυβέρνησηςΤσίπρα. Μερικά αποσπάσματα από τη «ρηξικέλευθη» αυτή πρόταση: [Η καθολική ιδιωτικοποίηση της φύσης είναι λοιπόν η μόνη μέθοδος που θα μας σώσει από το αδιέξοδο… Με πολλή συντομία λοιπόν θα αναπτύξω μια σειρά από καταπελτώδεις, νομίζω, συλλογισμούς, έναντι των οποίων δεν χωρεί ούτε απάντηση ούτε αντεπιχειρηματολογία.«Δημόσια αγαθά» για ποιους; Είναι πια καιρός να συνειδητοποιήσουμε πως η φύση, η θάλασσα, τα νερά και τα δάση δεν αποτελούν αυτό που κάκιστα και καταχρηστικά έχουμε συνηθίσει να ονομάζουμε «δημόσια αγαθά». Αυτά δηλαδή που υποτίθεται «ανήκουν» σε όλους από κοινού, αλήθεια ποιος τους τα έδωσε και τι θα πει «όλοι»; και αυτά τα οποία κατ’ επέκτασιν γεννούν στον καθένα το κακώς νοούμενο «δικαίωμα» να απολαμβάνει ελευθέρως και κατά βούλησιν δίχως να δίνειλογαριασμό σε κανέναν άλλο. Πέραν του εγγενώς παραλόγου αυτής της άποψης που αναμασά παρωχημένες σοσιαλίζουσες ανοησίες, οι εφαρμογές της είναι εντελώς
