Par la colombe et l'olivier
Par la détresse du prisonnier
Par l'enfant qui n'y est pour rien
Peut-être viendra-t-elle demain
Avec les mots de tous les jours
Avec les gestes de l'amour
Avec la
peur, avec la faim
Peut-être viendra-t-elle demain
Par tous ceux qui sont déjà morts
Par tous ceux qui vivent encore
Par ceux qui voudraient vivre enfin
Peut-être viendra-t-elle demain
Avec les faibles, avec les forts
Avec tous ceux qui sont d'a
ccord
Ne seraient-ils que quelques-uns
Peut-être viendra-t-elle demain
Par tous les rêves piétinés
Par l'espérance abandonnée
À Hiroshima, ou plus loin
Peut-être viendra-t-elle demain
La Paix !
79 ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΤΑΙΩΝ ΕΛΠΙΔΩΝ
[6 Αυγούστου 1945]
------------------------------
(πρόταση-ανάρτηση: A. Aθανασσίου)
στίχοι-μουσικη: Ζωρζ Μουστακί
ΧΙΡΟΣΙΜΑ
Απ’ την ελαία κι από την περιστερά
Από του αιχμαλώτου την απελπισιά
Από την αθωότητα την παιδική
Ενδεχομένως αύριο να ’ρθει.
Με λόγια απλά και καθημερινά
Με της αγάπης την αγνή αγκαλιά
Μαζί με το φόβο μαζί με την πείνα
Ενδεχομένως αύριο να ’ρθει.
Απ’ όλους αυτούς που ’χουν χαθεί
Απ’ όλους αυτούς που ακόμα ζουν
Και απ’ όσους θα ’θελαν να ζήσουν
Ενδεχομένως αύριο να ’ρθει.
Με τον αδύναμο και με τον ισχυρό
Με όλους αυτούς που συμφωνούν,
Έστω και αν είναι λιγοστοί,
Ενδεχομένως αύριο να ’ρθει.
Από τα όνειρα τα ποδοπατημένα
Την προσδοκία που ’χει εγκαταλειφθεί
Στη Χιροσίμα ή λίγο πιο πέρα
Ενδεχομένως αύριο να ’ρθει.
Η Ειρήνη!
Έλλη Βασιλάκη
