Πρόκειται για μία κοινότητα που έχει κατασκευάσει στα ναυπηγεία της τα περισσότερα αλιευτικά της Ελλάδας και οι δεσμοί με τη θάλασσα είναι ιδιαίτερα ισχυροί. Φυσικά, σήμερα, δεν έχει μείνει σχεδόν τίποτα από αυτό το δραστήριο παρελθόν. Ο πρόεδρος του Σωματείου, Βασίλης Ηλιού, εμφανώς
στεναχωρημένος από την τροπή των πραγμάτων, επισημαίνει ότι ο ίδιος είναι 37 ετών και ο νεότερος είναι ηλικίας 32 ετών! Ποια είναι, όμως, τα προβλήματα που διώχνουν τον κόσμο; «Σίγουρα το ασφαλιστικό και το φορολογικό, αλλά ειδικότερα για την Ερμιονίδα, ενώ στην αρχή οι ιχθυοκαλλιέργειες μας φάνηκαν σαν κάτι καλό, στη συνέχεια έφεραν οικολογική καταστροφή, αφού εδώ, στον όρμο της Βουρλιάς, όπου ψάρευαν όλοι, δεν πατάει άνθρωπος πλέον.
Ολόκληρη η περιοχή έχει πέσει θύμα της ανάπτυξης των ιχθυοκαλλιεργειών. Επιπλέον προβλήματα είναι οι καταστροφές στα δίχτυα από τις φώκιες, χωρίς οι ψαράδες να αποζημιώνονται». Ο κ. Ηλιού εκφράζει τον προβληματισμό του και για το μέλλον: «Έχει να μπει στον χώρο μας επαγγελματίας ψαράς από το 2002 και, όπως φαίνεται, εάν δεν αλλάξουν τα πράγματα, το επάγγελμα έχει ημερομηνία λήξης». Ο πρόεδρος του σωματείου, ψαράς έκτης γενιάς ο ίδιος, προσπαθεί να πείσει τα παιδιά του να συνεχίσουν την παράδοση, ασκώντας την αλιεία. «Για να υπάρξει συνέχεια», καταλήγει ο κ. Ηλιού, «θα πρέπει το κράτος να δημιουργήσει κίνητρα στους νέους. Εμείς βιώνουμε σε απόλυτο βαθμό την κρίση, αφού οι τιμές έχουν πέσει πλέον στο 50% και σε συνδυασμό με τα άλλα μέτρα δεν είναι δυνατόν κάποιος να επιβιώσει οικονομικά, κάνοντας τη συρρίκνωση του στόλου των σκαφών δεδομένη. Η κοιλάδα, που κάποτε αριθμούσε 14 μηχανότρατες και 12 γριγρί, σήμερα μετράει μόλις έξι γριγρί και τέσσερις μηχανότρατες και κανείς δεν γνωρίζει τι κρύβει το μέλλον».
Γιώργος Αργυρίου
ypaithros
