Η προνομιακή θέση του Αργοσαρωνικού
Στην
Πρωτεύουσα οι κύριες μελλοντικές επενδύσεις πρόκειται να γίνουν στον
παραθαλάσσιο χώρο, από Βουλιαγμένη μέχρι Πέραμα. Ένα μεγάλο μέρος αυτής
της παραλιακής
ζώνης από τη Βουλιαγμένη έως και το Πασαλιμάνι θα είναι γεμάτο μαρίνες
για κάθε είδους σκάφη. Από κει θα ξεκινούν ιστιοπλοϊκά με τουρίστες αλλά
και κάθε είδους κότερα. Δηλαδή
αυτή θα είναι η βάση εκκίνησης του θαλάσσιου τουρισμού που στηρίζεται στο ιστιοπλοϊκό σκάφος και στο κότερο.
Όπως βλέπουμε στην φωτογραφία δύο είναι οι βασικές διαδρομές. Με
μπλέ βέλη ο Αργοσαρωνικός μέχρι το Ναύπλιο ή το Κυπαρίσι, και με
κόκκινο οι Κυκλάδες.
Οι Κυκλάδες είναι μακρινή διαδρομή και μεγάλο εμπόδιο είναι ο καιρός. Είναι για ιστιοπλόους θαλασσομάχους.
Ο
Αργοσαρωνικός είναι ένα πλήθος κοντινών διαδρομών με καιρό ήπιο και
προβλέψιμο. Αν κατασκευαστεί αεροδρόμιο στην Τρίπολη, τότε το Ναύπλιο
γίνεται ιστιοπλοϊκή
βάση εκκίνησης με διαδρομές μέχρι Πόρο και επιστροφή. Πως να το
κάνουμε, καλές και οι Κυκλάδες αλλά ο Αργοσαρωνικός είναι αλλιώς.
Τα
πλεονεκτήματα αυτά του Αργοσαρωνικού σε σχέση με τα έργα στην παραλιακή
ζώνη της Πρωτεύουσας, αλλά και με μελλοντικά αεροδρόμια στην
Πελοπόννησο τα έχει εντοπίσει
πρώτα ο ιδιωτικός τομέας, γι’ αυτό και κατασκευάζονται οι μαρίνες στην
Ερμιόνη και στο Πορτοχέλι και μάλλον θα ακολουθήσουν και άλλες.
Υπάρχει
ο τουρισμός της υποδομής, με δέσμευση πολλών χρημάτων σε ξενοδοχεία,
νοικιαζόμενα δωμάτια κ.λ.π. Υπάρχει και ο τουρισμός του μετακινούμενου
ξενοδοχείου
και δωματίου, δηλαδή της κρουαζιέρας, του κότερου και του ιστιοπλοϊκού.
Ο Πειραιάς από λιμάνι προορισμού κρουαζιερόπλοιων σύντομα θα γίνει
λιμάνι εκκίνησης με πάνω από 30 θέσεις μεγάλων κρουαζιερόπλοιων. Δηλαδή
περίπου 100000 τουρίστες καθημερινά θα είναι
έτοιμοι να επισκεφτούν τα αξιοθέατα της Πρωτεύουσας μέσα σε 6 ώρες. Δεν
θέλει τίποτε άλλο η Πρωτεύουσα.
Στην
Ερμιόνη, για παράδειγμα, μόλις λειτουργήσει και η μαρίνα της, ένα
καλοκαιρινό Σαββατοκύριακο 1000 άτομα θα βρίσκονται σε αραγμένα σκάφη,
ενώ την ίδια στιγμή
στα μικρά της ξενοδοχεία και νοικιαζόμενα δωμάτιο όχι πάνω από 300.
Αποτέλεσμα της λειτουργίας του βιολογικού, γιατί χωρίς αυτόν η μπόχα και
η βρώμα στα λιμάνια μας θα κρατούσε σε απόσταση όλον αυτόν τον κόσμο.
Το θέμα λοιπόν που πρέπει να απασχολεί τον
επαγγελματικό κόσμο της περιοχής μας, τον
Δήμο μας, τις Τοπικές Κοινότητες, το
Λιμενικό Ταμείο, είναι το
πώς όλος αυτός ο κόσμος θα μείνει ενθουσιασμένος από τις υπηρεσίες που
του προσφέρονται, αλλά και πώς ο κόσμος αυτός δεν θα μένει μέσα στο
σκάφος αλλά θα βγαίνει να ξοδέψει σε προϊόντα και
ψυχαγωγία και διασκέδαση. Αυτά τα θέματα είναι κοινά για την Τροιζηνία, Ερμιονίδα, Πόρο, Ύδρα, Σπέτσες.
Σε
αυτά να προστεθεί και το παράδοξο. Ενώ περνάμε περίοδο μεγάλης
οικονομικής κρίσης στην Ερμιονίδα γίνονται μεγάλες τουριστικές
επενδύσεις. Στην Ύδρα ανοίγει
το μέγαρο Κουντουριώτη. Η ΕΥΔΑΠ μας πλησιάζει. Ο Ανάβαλος μας
χαμογελάει, από μακριά είναι η αλήθεια. Και οι ανεμογεννήτριες και τα
φωτοβολταϊκά δεν φαίνεται να εμποδίζουν τις επενδύσεις στον τουριστικό
τομέα.
Ο
κύριος Ρόζος έχει μεγάλο δίκιο όταν λέει ότι το μυαλό του Δήμου
Ερμιονίδας πρέπει να ξεκολλήσει από τα σκουπίδια τα οποία ναι μεν είναι
ένα από τα μεγαλύτερα
προβλήματά του, αλλά υπάρχουν και άλλες σπουδαίες υποθέσεις που αφορούν
το μέλλον του τόπου και των δημοτών του.
Έρρωσθε,
Βασίλης Γκάτσος
