Καλό μήνα πιπερίτσες μου, ξημέρωσε η πρώτη μέρα της υπόλοιπης ζωής μας
(αυτό είναι δανεικό, αλλά ιδανικό... και τοοοόσο βάλσαμο, που να τον έχει καλά ο θεός του, απού τόκανε πρόταση & μας εμβολιάζει χωρίς παρενέργειες) και με το καλό, ά ν ο ι ξ η να καλωσορίσουμε ο καθένας μας (οπωσδήποτε)
η ΕΛΛΗ σας
φωτό: τουλίπα αυτοφυής και ενδημική, περιορίζεται, λόγω των καλλιεργειών, σε δύο συγκεκριμένες περιοχές στο Πυλί της Κω, όπου φυτρώνουν ανάμεσα στις άγριες αγκινάρες το μήνα Απρίλιο γι' αυτό λέγονται απρίληδες στο Πυλί
άσχετο
λόγω (του εθιμοτυπικού) της ημέρας μάλλον, μου΄ρθε στο μυαλό το:
"...ψέμματα, ψέμματα, φταίω ΄γω που σ΄έμαθα,
να περπατάς στις γειτονιές, να λες πως μ΄αγαπάς..."
που θυμάμαι να σιγοτραγουδάει με νάζι η μαμά, τον παλιό εκείνο τον καιρό
