Αναρτήθηκε απο το ιστολόγιο stamdamd
Αναστασία Γιαγκιόζη, πόεδρος της Δημοτικής μας βιβλιοθήκης.
Τι είπε στον απολογισμό του Δήμου την Κυριακή.
: «Μη νομίσετε αυτό που θα διαβάσω είναι προσωπικό. Το κείμενο είναι πολιτικό».
Την πρώτη φράση δεν προλάβαμε να την μαγνητοφωνήσουμε και την αναφέρουμε περίπου.
« ...ανεγκέφαλους (;)
…. με αλλεπάλληλες ανερμήνευτες εικόνες». Και συνέχισε: « Επειδή ο χώρος του βιβλίου είναι γενικά υποτιμημένος χώρος, προτάθηκα και ψηφίστηκα αν και ανεξάρτητη κομματικά, ή μάλλον ίσως γι’ αυτό το λόγο, να είμαι επικεφαλής του Νομικού Προσώπου. Όλοι γνωρίζαμε σε εκείνες τις τελευταίες εκλογές, ότι δεν ανήκα στους οπαδούς και στους ψηφοφόρους της σημερινής συμπολίτευσης. Να σημειώσω, το Δ.Σ. στο Μάρτιο του 2007 ψηφίστηκα από το σύνολο των δημοτικών συμβούλων εκτός του κ. Γκολεμά. Όσοι δεν γνωρίζουν να τους ενημερώσω, ότι για μήνες αγωνιούσα για το ποια θα είναι η έδρα της Δημοτικής Βιβλιοθήκης μιας και ο χώρος του Καποδιστριακού που της δόθηκε ήταν ακατάλληλος, αν προηγουμένως δεν γίνουν πολυδάπανες εργασίες επισκευής. Με τη μετακίνηση του Λιμενικού Ταμείου τον Ιούνιο του 2008 σε άλλο κτήριο και αυτό το οφείλω στη συμπολίτευση, βρεθήκαμε με στόχο να λειτουργήσει τα Χριστούγεννα του 2008 πράγμα που και καταφέραμε. Τον Ιανουάριο του 2009 ένα μήνα αργότερα από την έναρξη της λειτουργίας της Βιβλιοθήκης και με διοργάνωση ήδη εκδηλώσεων τα Χριστούγεννα αφιερωμένες στους μαθητές ψηφίζομαι ξανά πρόεδρος του Νομικού Προσώπου μειοψηφούντων όμως τώρα των δ.σ. κ.κ. Γανώση, Γκολεμά και Λαζάρου.
Ο πολιτισμός ενώνει; Γιατί το άκουσα. Ότι ο πολιτισμός ενώνει. Το έργο που κάνει ένας άνθρωπος αμείβεται; ερώτηση κάνω. Αλλά δεν είναι εδώ οι άνθρωποι να την ακούσουνε.
Επειδή πιστεύω ότι παρευρίσκονται σήμερα εδώ οι ενημερωμένοι πολίτες έφυγαν!
Όμως θέλω να μου επιτρέψετε και μία απάντηση σε κάποιους συμπολίτες που κατ΄ επανάληψη εκτοξεύουν ότι είμαι διορισμένη από το δήμαρχο. Φαίνεται δεν γνωρίζουν ότι υπάρχουν θεσμοθετημένες διαδικασίες για την εκλογή των προέδρων όλων των Νομικών Προσώπων και των δημοτικών συμβούλιον (;) Κάτι άλλο. Η αρχαία λέξη διορίζω σημαίνει διατάσω και μετεξελισσόμενη στις μέρες μας σημαίνει ορίζω κάποιον σε μια εργασιακή θέση από την οποία έχει βιοποριστικό όφελος. Προφανώς ο συμπολίτης μας δεν γνωρίζει ούτε Νέα ούτε Αρχαία Ελληνικά.
Υποδηλώνω ότι είμαι διορισμένη στο χώρο της υγείας από όπου βιοπορίζομαι βεβαίως και ενίοτε εξ αυτής της αμοιβής μου απ’ το Δημόσιο όπου βιοπορίζομαι συμβάλλω σε όλα τα απρόοπτα και απρόβλεπτα έξοδα της Βιβλιοθήκης . Άρα και προσωπικά έχω οικονομική ζημία.
Όσο για την ερμηνεία του διατάσω που σημαίνει το διορίζω στην αρχαία ελληνική είμαι σε θέση να γνωρίζω ότι ουδέποτε η Δημοτική αρχή έκανε κάποια παρέμβαση στη Βιβλιοθήκη. Ίσως να τσιγκουνεύτηκε λίγο σε ηθική στήριξη. Αλλά την ηθική στήριξη αυτή, δεν την είδαμε ούτε κατ’ ελάχιστον, από τα κόμματα της αντιπολίτευσης!!!
Τελειώνοντας θέλω να δηλώσω ότι μέχρι τέλος της θητείας μου με όσες δυνάμεις έχω, θέλησα να ανοίξω από τις απεριόριστες δυνατότητες που έχει μια βιβλιοθήκη όταν έχει στόχο να είναι – παλαιότερα λέγαμε μπροστάρης, σήμερα ας πούμε συνοδοιπόρος της κοινωνίας. Μη λέμε μεγάλα λόγια. Αλλά καλό θα ήταν και το μπροστάρης. Και δεν είναι η βιβλιοθήκη όταν θέλει να είναι αυτό και δε θέλει απλά να είναι αριθμητικό σύνολο βιβλίων.
Να ευχαριστήσω πάλι δωρητές και εθελοντές που βοήθησαν σ’ αυτή την πορεία.
Να ευχαριστήσω αυτούς που με πρότειναν, γιατί μέσα από αυτόν τον αγώνα απέδειξα, ότι μπορείς να αγωνίζεσαι και μεσ’ στο σκοτάδι να βρεις φως...!!!
Ευχαριστώ για τις ευχαριστίες του δημάρχου. Φυσικά και καταγράφεται σαν έργο της δικής του τετραετίας, όμως όσοι δεν γνωρίζουν καλά θα πρέπει να ξέρουν, ότι όποιος και να ήταν δήμαρχος, εγώ θα είχα κάνει το ίδιο ακριβώς πράγμα.
Λοιπόν και τελειώνω να πω, επειδή όχι εχθρός αλλά φίλος του καλού είναι το καλύτερο – φίλος όχι εχθρός – εύχομαι η βιβλιοθήκη Ερμιόνης να συνεχίσει και να έχει περισσότερη και ποιοτικότερη παρουσία στο Δήμο Ερμιονίδας.
Ευχαριστώ πολύ.
Της ζητάμε συγνώμη που δεν καταλάβαμε ότι είχε τόσα να πει και φύγαμε όσες είμαστε απο την Πρωτοβουλία εκεί, μη αντέχοντας αυτή την θλίψη της άδειας αίθουσας και του άδειου απολογισμού..
Την αξία της όμως την ξέρουμε όπως και τις απόψεις της..
