Μόλις είδαμε (λόγω δουλειάς) στα mail μας ,την απάντηση του κου Βασ. Γκάτσου προς τον κο Σταμ.Δαμαλίτη, προς ανάρτηση.
Συγγνώμη για την καθυστέρηση..
Αγαπητέ Μάκη,
Παιδικός φίλος σου όχι. Φίλος (εν κοινωνία) ναι.
Το οποιοδήποτε άρθρο μου (αυτό ισχύει για οποιονδήποτε φυσικά) είναι πνευματική ιδιοκτησία μου. Το δημοσιεύω όπου θέλω και για την αναπαραγωγή του με οποιοδήποτε τρόπο, πόσο μάλλον για την αναδημοσίευσή του, πρέπει να ζητηθεί η άδεια μου. Αυτά λέει συνήθως ο νόμος στον οποίο μπορεί να καταφύγει και ο κάθε θιγόμενος από το άρθρο μου, αλλά και η δεοντολογία που ως άγραφο νόμο ακολουθούν όλα τα έντυπα, εκδότες, δημοσιογράφοι, συγγραφείς. Όποιος θέλει να ασχοληθεί με τις απόψεις μου μπορεί να επιχειρηματολογήσει επ’ αυτών με οποιονδήποτε νόμιμο τρόπο και μέσω οποιουδήποτε ηλεκτρονικού ή έντυπου ή προφορικού μέσου διαθέτει ή του διατίθεται.
Με αυτήν την έννοια τα blog μπορούν, αν θέλουν φυσικά, να δημοσιεύουν (πέραν των όσων γράφει ο ιδιοκτήτης τους) ό,τι έχει σταλεί σε αυτά προς δημοσίευση και να παραπέμπουν σε άλλες ιστοσελίδες ή σε έντυπα τον αναγνώστη τους για να διαβάσει κάτι το ενδιαφέρον και όχι να το αναπαράγουν. Με αυτήν την έννοια oσημερινός τρόπος λειτουργίας των blog μού είναι συμπαθής μεν, όμως σχετικά ακατανόητος.
Έχω το αυτονόητο δικαίωμα να ενημερώνομαι διαβάζοντας και ακούγοντας ό,τι θέλω και να βλέπω τα πράγματα με τον δικό μου τρόπο. Ο δικός μου τρόπος είναι να στέλνω τα άρθρα μου στα blog (ή σε οποιαδήποτε έντυπα) που επιλέγω, τα οποία δημοσιεύονται με την άδεια φυσικά του ιδιοκτήτη, ο οποίος έχει κάθε δικαίωμα να αρνηθεί τη δημοσίευση. Αυτή η επιλογή μου δεν δημιουργεί κανένα είδος δέσμευσης προς ιδιοκτήτη blog αλλά είναι μια ελεύθερη σχέση που διακόπτει όποιος εκ των δύο νομίζει άνευ μάλιστα οιασδήποτε αιτιολογίας. Το blog σου δεν είναι και ούτε πρόκειται να είναι στις επιλογές μου. Ούτε και πρόκειται μέσω τουblog σου να ανοίξω κανέναν διάλογο ή αντίλογο οποιουδήποτε είδους. Φυσικά το διαβάζω όπως διαβάζω όλα τα blog του Αργοσαρωνικού μερικά μάλιστα εξ αυτών με προσοχή, ενδιαφέρον αλλά και ευχαρίστηση.
Τελευταίον όχι όμως έλασσον: Με εντυπωσίασε το γεγονός ότι εξερευνείς τον ψυχισμό μου αναζητώντας συνάμα αποδείξεις ότι παρακαλουθώ το blog σου! Προχωρημένα πράματα!!
Έρρωσθε εν αγάπη, ειρήνη και ομονοία,
Βασίλης Γκάτσος
08.01.10
